Wat als het toch fout gaat?

Vreemd bericht in de Telegraaf van gisteren:
“De Nederlandse inlichtingendienst AIVD heeft de afgelopen jaren een ultrageheime operatie laten uitvoeren in Iran met als doel infiltratie en sabotage van de wapenindustrie in de islamitische republiek.
De als uiterst succesvol omschreven operatie is onlangs stopgezet in verband met plannen voor een ophanden zijnde Amerikaanse luchtaanval op Iran.”

Er zijn nu drie mogelijkheden. De eerste is dat de Telegraaf volledig verkeerd is geïnformeerd en de betrouwbare informant toch niet zo betrouwbaar bleek. Nu kan je de nodige kanttekeningen zetten bij de journalistieke praktijk van de Telegraaf, maar in dit soort zaken gaan ze toch vast niet over één nacht ijs.
De tweede mogelijkheid is dat de informant wel echt is, maar dat de informatie niet goed doorgekomen is of anders te duiden is. Daar is dan verder lastig iets over te zeggen.
De derde mogelijkheid is echter zowel mogelijk als ernstig en dat is dat de informatie correct is. Laten we dit scenario even nader uitwerken om de implicaties daarvan goed te kunnen overzien.

De geruchten als zouden de VS of Israël een reden zoeken om Iran aan te vallen circuleren al meer dan twee jaar. Ook hier hebben we daar regelmatig over gesproken. Er van uitgaande dat de geruchten een grond hebben, is het te verwachten dat dit nog gaat gebeuren voordat Bush president af is. Want dat zou passen in het “grote” PNAC plan en dat kan je niet aan je eventuele democratische opvolger overlaten. De verkiezingen zijn al over twee maanden, dus haast is geboden. Zeker als ze hiermee ook nog de verkiezingen zelf willen beïnvloeden.
Maar dan de Nederlandse betrokkenheid. Het feit alleen al dat de AIVD actief zou zijn in Iran om aldaar zaken te saboteren, is op te vatten als een oorlogsdaad. En zelfs als je dat niet zo ziet, dan kan je er niet omheen dat met deze ontwikkeling (indien waar) de Nederlandse regering op de hoogte is van de plannen van de VS en daarmee ook medeplichtig als die uitgevoerd worden.
En daarmee komen we dan weer in het Irak verhaal van 2003 terecht. Ook daar zijn we gewoon gaan meevechten en wil het CDA tot op de dag van vandaag niet laten weten hoe dat nou gekomen is.
De kwestie Iran kwam in april nog voorbij in de Tweede Kamer. En toen liet Verhagen weten niet te wachten op een motie die militair ingrijpen blokkeert. Vanuit deze ontwikkeling geredeneerd lijkt me dat inderdaad begrijpelijk. Dat had hem namelijk met terugwerkende kracht een probleem opgeleverd. De grote vraag is wanneer Nederland dan met deze actie is begonnen en welke afspraken daarover zijn gemaakt.
Lijkt me duidelijk dat wanneer er inderdaad over enkele weken een aanval plaats vindt er reden is om Balkenende en Verhagen (en wie er nog meer van wist) voor het gerecht te dagen wegens medeplichtigheid aan het voeren van twee onrechtmatige oorlogen.
Het minste wat ik nu verwacht zijn kamervragen maandag a.s. wanneer de kamerleden terug zijn van reces.