Deze bijdrage van Karin Spaink hebben we van haar eigen blog overgenomen. Het verscheen eerder als column in het Parool. Justitie wil het downloaden van muziek en films strafbaar maken. De voorgestelde middelen: sluiten, vervolgen of blokkeren van websites die auteursrechtinbreuk faciliteren. De plannen gelden ook sites die alleen linken naar zulk materiaal. Je ziet het volgende probleem al opdoemen: die blokkades werken namelijk niet. Een beetje internetter omzeilt ze moeiteloos. Bovendien zijn dergelijke sites meestal allang niet meer zichtbaar: alleen op uitnodiging en met een wachtwoord kom je binnen. (Intrigerend feit: juist op zulke besloten sites doen mensen enorm hun best om oud materiaal dat alle commerciële partijen links laten liggen, te digitaliseren en opnieuw te verspreiden.) Wat is de overheid van plan indien de voorgestelde blokkades niets uithalen? Justitie is nogal gecharmeerd van Deep Packet Inspection, een methode om de inhoud van internetverkeer te analyseren teneinde ‘fout’ verkeer te kunnen betrappen. Daarbij moet al het internetverkeer van alle Nederlanders worden afgetapt en geïnspecteerd. Een draconische schending van de vrijheid van communicatie, en ook: een kanon instellen om op een mug te schieten.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Diego Stocco is een Italiaans-Amerikaanse geluidsontwerper. Hij experimenteert graag met oude troep en wat hij verder nog in zijn tuin vindt aan bomen en struiken om te kijken of hij hier nog muziek uit kan krijgen. Het levert op z’n minst interessante stukken op. En soms klinkt het nog behoorlijk lekker ook. Zoals bij deze kruising tussen een bas gitaar en een piano, waar hij een cover van ‘Personal Jesus’ uit lijkt te rammen.
Maar voor wie meent dat Stocco slechts een domme fröbelaar is: hij mocht wel meewerken aan de soundtrack van de Tudors, Crank en de film Sherlock Holmes. Ik had het filmpje van ‘Discombobulate’ waarin zijn Experibass een deuntje meespeelt hier graag geplaatst, maar voordat je het weet heb je een vette rekening te pakken van die licentiefascisten van Brein.
Daarnaast maakt Stocco muziek met Patrick Leonard, een componist en platenproducent die gewerkt heeft met Madonna, Pink Floyd en Elton John.
Meer van Diego Stocco hier.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“So where’s the surprise in Dylan playing a show at the Beijing Workers’ Stadium on Wednesday, fingering his guitar like a rotary phone while dialing through a song list selected by the Chinese government?” [bron]
De bekendste ‘protestzanger’ is al jaren de meest pathetische – ’t is al langer bekend. Nu gaat Robert Zimmerman nog een (wankel) stapje verder door luidkeels te zwijgen omtrent de verdwijning van Ai Weiwei tijdens diens optreden daar in kom, kom, commie China. Een verbluffende opera speelt zich heden ten dage af, tussen voormalige hype ‘protestzanger’ en voormalig gelijkheidland China. Ze hebben elkaar ingehaald, qua hypocrisie en dollarlust. Zijn kristelijke dagen lijken over, netzogoed als zijn andere dagen ook – ik heb enkele jaren geleden die pipo het waarlijk àller- àller- àllerslechtste concert ooit weten geven – maar het rare is dat ie nog steeds als een soort van godheid word aanzien.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
