Het feestje van Muammar al-Ghadaffi

Kolonel Muammar al-Ghadaffi werd afgelopen week voor een jaar gekozen tot voorzitter van de Afrikaanse Unie en besloot meteen maar even door te pakken: gans Afrika moet één regering krijgen volgens een Libisch politiek model en een koning der koningen aan het hoofd die Muammar al-Ghadaffi heet. Dat viel niet helemaal goed bij de andere 52 landen. Ghadaffi kreeg zelfs een veeg uit de pan van zijn goede vriend Yoweri Museveni, de president van Uganda die hij zelf nog in het zadel heeft geholpen. Of hij voor- taan de mening van de Afrikaanse Unie wil verkondigen in plaats van zijn eigen. Bij wijze van compromis wordt er nu een commissie ingesteld. Sommige commenta- toren vermoeden dat dit een manier is om het plan op de lange baan te schuiven, maar Ghadaffi zelf ziet grote vooruitgang in de strijd tegen de democratie, een desastreuze erfenis van het kolonialisme.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.