Zo, de nieuwe regering is aan de slag. Dus is het weer tijd om in de kamerstukken te duiken. Een van de eerste stukken die uit het omgedoopte ministerie van Infrastructuur en Milieu komt betreft een erfenis van Camiel. Aangezien motorrijders 25 maal zoveel kans hebben op een ernstig ongeluk per afgelegde kilometer als automobilisten, moest er een plan komen om daar wat aan te doen. Dat plan ligt er nu. En er is niets schokkends aan! Of het moet zijn dat de vijfde aanbeveling uit de samenvatting wat extremer uit gaat vallen dan voorzien. Dat betreft namelijk de zichtbaarheid van de motorrijders, die zou wat verbeterd kunnen worden. Maar volgens mij bereik je dat alleen maar echt als je alle motoren als kerstbomen optuigt met knipperende lampjes. Maar goed, ik zou niet over een aanbeveling schrijven als er niet in ieder geval iets interessants in stond. En dat is ook dit keer het geval. Het betreft de eerste aanbeveling die ik even helemaal overneem:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Wetenschap is het leukst als vindingen in één onderzoeksveld voor een doorbraak zorgen in een ander veld. Nog leuker is het natuurlijk als niet-wetenschappelijke ideeën onverwacht impact hebben in een wetenschappelijk veld. Het nieuwste voorbeeld zorgt voor de bovenstaande onwaarschijnlijke kop. Maar op welke manier kunnen pizzabakkers microtechnologie vooruit helpen?
Onderzoekers van de Micro/Nano-physics onderszoekslab van de universiteit van Monash zijn hard op zoek naar de meest energie-efficiënt mogelijke methode om een micromotor te laten draaien. Deze zogenaamde standing wave ultrasonic motors kunnen gebruikt worden voor de kleine nanorobotjes die we straks in ons lichaam injecteren om onze ziektes op te sporen en het lichaam te genezen.
Om de efficiëntie van deze kleine motortjes zo groot mogelijk te maken filmde promovendus Daniel (Kuang-Chen) Liu een professionele pizzabakker terwijl hij de pizza’s al draaiend de lucht in gooide. Vervolgens beschreef hij aan de hand van een aantal wiskundige vergelijkingen hoe de draaiing en golving van het pizzadeeg afhing van de handbewegingen van de pizzabakker.
“Als je een pizza wil blijven opgooien en niet wil stoppen om het op te vangen, dan moet je je handen in cirkels bewegen,” aldus Liu’s begeleider Friend. Door deze vondst en de wiskundige vergelijkingen erachter kan een betere aandrijving van de micromotortjes gerealiseerd worden. Door middel van vibratie in de vaste component van het motortje (de stator), word de draaibare schijf (de rotor) gelift en gedraaid op hetzelfde moment.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.