Het Saillant | Het Groene Boekje van Gerda

Ik vind het een geruststellende gedachte dat Ronald Plasterk atheïst is, als wetenschapsminister. Ook de informatie dat André Rouvoet ergens vertelt dat hij zelf puberkids heeft, vind ik nog wel binnen de grens van relevant bij zijn baan. Maar Gerda? Is er dan niemand die tegen haar zegt: 'Niet doen!' Sinds wanneer moet beleid een jurkje aan? "Ik meld het u maar vast. Ik ben niet glamoureus." Dat vertelt Gerda de lezertjes van de Libelle en de Margriet. Ja, ja. Het staat in het nieuwe personality glossy dat het vijfenzeventig jarige bestaan van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij moet bestempelen. In het blad wordt uit de doeken gedaan hoe nuchter ons Gerda eigenlijk is. En dat ze problemen graag op de keukentafel oplost. In het blad ook nog een plekje voor bisschop Hurkmans, die - op kosten van het jarige departement - vertelt dat God uitkomst biedt in barre tijden. Laat de kinderen tot mij komen. Gerda en God, moeten samen full-color bij miljoenen dames op de keukentafel terecht komen. En dat heet dan: voorlichting. Ja, in de marge ook nog een enkele lanbouwondernemer. Fotootje, tekstje.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.