Minderheden en ministers boordevol gif?

Bloedonderzoek bij pasgeboren babies uit ethnische minderheden in de VS, Canada en Nederland toont 'de aanwezigheid van 232 toxische stoffen'. Das logisch zo stelt het rapport [.pdf] van de Environmental Working Group (EWG): want deze groepen hebben vaak vuile risicovolle banen: ze werken in fabrieken, mijnen en op vuilnisbelten en komen zodoende meer dan anderen in aanraking met giftige stoffen. De moeders geven vervolgens deze stoffen via de navelstreng weer door aan hun babies. Maar een paar jaar terug deed het Wereldnatuurfonds onderzoek [.pdf] naar het bloed van dertien Europese ministers. U weet wel: de elite met zachte studeerkamerhandjes die al generaties lang in de top functioneren [/PVV modus]. Dit onderzoek trof een brede waaier van toxische stoffen in het bloed van de bestuurders aan. Pesticiden, brandvertragers en giftige stoffen om pizzadozen vet-afstotend te maken: jaja... ook de elite eet pizza!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

7 wegen naar de apocalyps – 2 stofjes

weekendlogo123.jpgVan 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar “Mock the week”. Deze tweede aflevering behandelt het gevaar van de eindeloze stroom (bio-)chemische verbindingen die we, al dan niet bedoeld, in ons leefmilieu lozen.

Stofjes, geen stof, al behoort deze laatste categorie natuurlijk vaak wel tot de stofjes, zeker in de betekenis van fijnstof in de atmosfeer. Met stofjes bedoel ik alle (bio-)chemische stoffen die in ons leefmilieu voorkomen. Een deel van die stoffen komt helemaal vanzelf in het milieu terecht, door natuurlijke processen. Voorbeelden van dit soort processen zijn erosie, vulkaanuitbarstingen, en niet te vergeten het leven zelf. Denk maar aan rottingsgassen en plantensporen. Door menselijke activiteiten, vooral industriële, hebben wij het aantal stofjes nog verveelvoudigd.

Om hoeveel stofjes het gaat weet geen mens. Het zijn er sowieso te veel om op te noemen. Een deel is zelfs lastig te detecteren. Elke dag ontstaan er nieuwe stofjes in nieuwe processen. Een deel daarvan is bewust gecreëerd, een deel is bijproduct, een deel wordt niet of niet meteen ontdekt. Hoe die verhoudingen liggen hangt sterk van het industriële proces af. Bij de productie van een zenuwgas zal er weinig door de mazen van het net glippen. Maar bij de productie van laadschoppen of pannen lopen echt geen laboratoriummensen rond met een stofjesnet om te kijken wat er allemaal vrijkomt bij het proces.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour |
CO2 is an enemy of the American people

“Deze regering zal de wetenschap en de wet niet langer negeren” (Volkskrant)

Lisa Jackson, hoofd van de Environmental Protection Agency (EPA), reageert hoopvol op het nieuws dat de Amerikaanse overheid voortaan erkent dat broeikasgassen ‘de gezondheid en het welzijn van het Amerikaanse volk bedreigen’. Bekijk de persconferentie, direct na een commercial van Opel ‘Wir Leben Autos’: hierrr. Zelfs als de Senaat geen wet aanneemt op klimaatbeleid dan nog zal de regering macht hebben om de uitstoot aan te pakken. Want broeikasgassen bedreigen het Amerikaanse volk en wie het Amerikaanse volk bedreigt leeft de rest van zijn leven onder de grond.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende