About Fearless & Common Revolution: Alex Bogusky

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”. It looks as if we are on a sure way to self-destruction. All the signs are pointing to it: climate change, environmental issues, world hunger, water pollution, air pollution, insufficient drinking water for billions of people ... The list goes on and seems to grow longer every day. At times even the most optimistic despair in light of all this. The major driving force of all these problems seems to be an almost ideological way of consumption, some already call ‚consumerism’. We consume without thinking. We consume without a conscience. Everybody is part of this, everybody consumes: food, clothing, devices and machines, energy … We use up a lot but don’t think much about it. We do not give a thought about what we consume, how we consume, if we do damage to ourselves, others, or the environment. Are we really that unscrupulous or have we just become complacent, thinking we cannot change anything? Alex Bogusky believes in the influence of the buyer, he sees revolutionary power with us, the shoppers. According to him, it is time to expect more from companies and brands. He initiated the projects ”FearLess” and ”Common” to create a new agreement between consumers and corporations. I spoke with Alex Bogusky about his projects, about the Fearless and the Common Consumer Revolution.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland verdient dit kabinet

Deze gastbijdrage is van Paul Teule.

pindakaasDat blijkt volgens mij uit het net gepubliceerde merkenonderzoek van het European Institute for Brand Management (EURIB). Normaal zou ik onderzoek onder duizend doorsnee-Nederlanders die zeggen welke ‘merken’ ze ‘liever niet willen missen’, niet zo snel lezen. Het ANP-bericht (dat vooral het persbericht heeft overgetikt) waaruit blijkt dat  voor vrouwen de HEMA op één staat en voor mannen het NOS-Journaal, en dat  Senseo en Bolletje het dit jaar niet zo goed doen, liet mij in eerste instantie koud.

Toen ik uit verveling toch maar even de top 100 van het daadwerkelijke onderzoek bekeek viel mijn oog op plaats 79: ‘Anne Frank huis’, een beetje vreemd ingeklemd tussen Dove (80) en Conimex (78). ‘Anne Frank huis’, is dat een merk? Wat blijkt: je kon naast bier, keukens en zuivel ook op musea stemmen. Het Anne Frank huis is het enige museum dat de top 100 haalde. Slechts 36% van de ondervraagden dat het jammer zou zijn als het zou verdwijnen. Nog geen 20% zou het verdwijnen van het Rijksmuseum, het Van Gogh of het Boijmans betreuren.

Het geeft een ontnuchterend beeld van Nederland. Blokker (plaats 2, 72% kan niet zonder), Ikea (7e plaats met 65%) en Douwe Egberts (plaats 22 met 51%) spelen een veel belangrijkere rol in ons leven dan onze musea. Ook kwaliteitskranten en organisaties als UNICEF en Amnesty International halen de 20% nauwelijks.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.