De wereld van Mein Kampf

Twee dingen vielen Ewoud Kieft op, nadat hij de Duitse recensies van Mein Kampf verzameld en gelezen had. Ten eerste dat het boek aanvankelijk door de ‘democratische kranten’ genegeerd werd. Hij interpreteert dat als een teken van minachting. Dat boek van Hitler deed er niet toe, want die hele völkische beweging lag immers op zijn gat. Het was een verzameling schreeuwers, meer niet. Toen de conservatieve Deutsche Zeitung een slechte recensie afdrukte (de krant vond Hitler zelfingenomen en ‘onverdraaglijk opdringerig’) publiceerden dezelfde kranten ineens lange stukken over het boek waarin ze honend de kritiek van de Deutsche Zeitung citeerden – om nog maar eens te benadrukken dat het daar op rechts nooit wat zou worden. ‘De verleiding,’ aldus Kieft, ‘om de völkische politiek te beschouwen als een beweging die zichzelf zou vernietigen, bleek eens te meer hardnekkig.’

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een kwestie van hermeneutiek

, door

Zijn de Bijbel, de Koran en Mein Kampf één pot nat? Wie vorige week de discussie tussen Gert-Jan Segers, Gerard Spong en Natascha van Weezel bekeek, zou bijna denken van wel.

Ter discussie stond of Mein Kampf verboden moest blijven. Spong meende van niet, maar Segers (christen) en Van Weezel (Joods) vonden het idee dat Mein Kampf straks in dikke stapels bij de Bruna ligt maar een griezelig idee.

Daar haalde de redactie van Pauw een aardige troef uit de mouw. Want stonden de Bijbel en de Koran niet eveneens vol met haatdragende passages en oproepen tot geweld jegens homo’s en ongelovigen?

Acteur Porgy Franssen droeg een aantal passages voor waar de honden inderdaad geen brood van lusten. Waarna Spong er fijntjes op wees dat men dergelijke passages in Oeganda wel degelijk aanvoert om homo’s op te jagen en ter dood te brengen. Peter R. de Vries viel hem bij: ook in de VS kwam het verzet tegen homo- en vrouwenrechten vooral van de kant van christelijke fundamentalisten.

Duidelijke zaak, zo lijkt het: wie Mein Kampf wil verbieden, kan er weinig tegenin brengen als men ook de bijbel of de koran wil verbieden.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waan van de dag

Verkoop Mein Kampf blijft verboden

, door

Maar de galeriehouder die het boek aanbood krijgt, gezien zijn bedoelingen, geen straf.

Persoonlijk vind ik dit een tamelijk bizar verbod.

Het is geschreven door de über-boeman van de twintigste eeuw. Uit historische overwegingen moet zo’n tekst dan gewoon beschikbaar zijn.

Los daarvan: ik ben er ooit in begonnen en het is tamelijk onleesbare meuk. Je moet al hardcore antisemiet zijn, wil je je door dit boek verder laten overtuigen.

Foto: Nieuws uit Amsterdam (cc)

Mein Kampf en de PVV

, door

OPINIE - Uit pure journalistieke interesse Mein Kampf toch eens gelezen. Het blijkt een ronduit fascinerend boek.

Ik was benieuwd of er enige grond schuilt in de vaak gehoorde stelling dat met de opkomst van de PVV ‘jaren-dertig-toestanden dreigen’. Vooraf drong de parallel zich ook aan mij tamelijk dwingend op: Duitsland in de jaren dertig, Nederland anno 2012. Crisis, populist, zondebok. Lees ‘moslim’ waar ‘Jood’ staat en de contouren van de ‘treinen naar het Oosten’ tekenen zich als vanzelfsprekend al weer af.

Na lezing kan ik zeggen: de parallel is onzinnig. Wie de 850 soms taaie pagina’s (in de Nederlandse vertaling) tot zich heeft genomen, zal iets dergelijks nooit meer durven of kunnen beweren. Wilders is géén Hitler-in-de-dop, zoveel wordt wel duidelijk. Alleen al om die reden zou het onbegrijpelijke verbod op het verhandelen van Mein Kampf onmiddellijk opgeheven moeten worden.

Welke schimmige macht is het toch die ons verbiedt dit boek vrijelijk te lezen? Mijn zoektocht begon met gesprekjes op fluistertoon bij Amsterdamse boekenstalletjes, handelaren die me onder de toonbank en tegen een fors bedrag – vanaf 75 euro – ‘wel aan een exemplaar konden helpen’. Via Twitter trof ik een collega-journalist die de Nederlandse vertaling ooit in België had gekocht, waar het boek gewoon in de handel is, en ik mocht de pil wel lenen. Overigens is de integrale tekst gewoon te downloaden, via Wikipedia, Radio-Islam.org of Stormfront.org, maar 850 pagina’s lezen vanaf een computerscherm…

Ja, lezen van Mein Kampf is ook in boekvorm een hele klus, reken op zo’n dertig uur studie. En ja, sommige hoofdstukken of passages zijn vrijwel ondoordringbaar. Paginalange politiek-historische uiteenzettingen over het Duitse politieke landschap van rond de Eerste Wereldoorlog: geen spannende lectuur. Wie wil nu lezen over centralisme versus unitarisme in de Weimar-republiek? Daarnaast bombastische lappen tekst à la ‘The World According to Adolf Hitler’: ook niet altijd even boeiend. Al zijn de gedachtekronkels soms weer ronduit vermakelijk in hun onnavolgbaarheid: zo wijdt Hitler een heel hoofdstuk aan de ‘strijd tegen de syfilis als primaire taak’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Herinnering en tolerantie – en buiten ligt ‘Mein Kampf’

, door

Arbeit Macht Frei boven entree van Auschwitz (Foto: Wikimedia Commons/Cyde)

Mexico Stad kan trots zijn. Sinds vorige week beschikt de hoofdstad over het Museo de Memoria y Tolerancia (Herinnerings- en Tolerantie-museum), een gedenkhuis over de Holocaust en genocide. Gisteren was het museum voor het eerst open voor het publiek. Ondergetekende nam enkele van zijn UDLA-studenten mee naar het museum en was onder de indruk.

Na drie kwartier rondlopen in de zalen van het Museo de Memoria y Tolerancia vallen studenten Scott, Isabel en Alejandra ineens even stil. Foto’s, video’s en teksten zeggen veel, maar het indrukwekkendste moment van een bezoek aan het museum is de treinwagon in de Auschwitz-ruimte. Het is een authentieke wagon, gebruikt voor transport van joden naar vernietigingskampen. Alejandra wil niet binnen kijken. “Me da cosa” (= “ik vind het eng”), zegt ze. Scott en Isabel volgen me aarzelend en schuifelen enigszins bedrukt weer naar buiten. “Het is wel erg echt, zo ineens…,” zegt Scott.

Het museum, middenin het historisch centrum, bevindt zich in een vleugel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Vorige week werd het gedenkhuis, een initiatief van de in 1999 opgerichte gelijknamige stichting, met veel fanfare geopend met een bezoek van president Felipe Calderón. Behalve een permanente expositieruimte met als belangrijkste thema de Holocaust en Tweede Wereldoorlog, zijn er ook een bibliotheek, een ‘Tolerantieruimte’ en ruimtes voor tijdelijke exposities gevestigd. De Holocaust is niet het enige thema dat wordt aangesneden: er is ook aandacht, zij het beperkt, voor de volkerenmoorden in Darfur, Cambodja, Rwanda, ex-Joegoslavië en Guatemala.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De Koran en Mein Kampf

, door

[qvdd]

In de Koran staan meer antisemitische passages dan in dat boek.

Aldus Hans Jansen, verwijzend naar ‘Mein Kampf’, tegenover de rechter tijdens het proces tegen Wilders. Een uitspraak waar Marcel Hulspas zich over opwindt in De Pers:

Ach, zal hij hebben gedacht, wie gaat dat nou controleren? De rechtbank heeft Mein Kampf toch niet in de kast staan. Iedereen die dat boek wèl bezit, en ook een Koran (zoals ondergetekende) weet dat dit volstrekte onzin is.

Hulspas beschuldigt Jansen van liegen, dan wel knettergek zijn.