The Charlie Hebdo massacre did not “change” France, but somewhat boosted support (which was already growing) for Marine Le Pen’s far-right party, the National Front. The National Front performed worse, though, not better, than expected in regional elections in March, winning not a single département. The soldiers the film shows on patrol in Parisian streets have been a feature of life in the capital for years. The French “Patriot Act” the National Assembly passed in May continues to spark debate about possible abuse, but has not resulted in mass incarcerations. And all the public conversation about Islam has actually led to higher, not lower, approval ratings for Muslims in France. There is no new, post-Charlie-Hebdo anti-Muslim climate of oppression, even if after the massacre there was an increase in attacks on mosques.
Max Blumenthal maakte een uurlange webdocumentaire over het anti-islamklimaat in Frankrijk sinds de aanslag op Charlie Hebdo begin dit jaar. Lang niet iedereen is het echt eens met zijn veronderstellingen en conclusies.
Jeffrey Tayler (journalist bij de Atlantic) schreef een vlijmende kritiek. Volgens Tayler verliest Blumenthal zich in voorstellingen over een alomvattende overheidsonderdrukking die er eenvoudigweg niet is, en kent de documentairemaker de Franse maatschappij eenvoudigweg niet goed genoeg om de publieke discussie aldaar goed te vatten.