Mail van de Kamervoorzitter

Ik weet niet hoeveel hoogleraren in de loop van de parlementaire geschiedenis hatemail in hun mailbox hadden hangen van een voorzitter van de Tweede Kamer – maar sinds afgelopen donderdag ben ik zo iemand. De mail stamt uit een voor drs. Martin Bosma onrustige nacht van bijna twee jaar geleden – 23 december 2021. Ik heb er eerder niet over geschreven omdat ik, zoals veel mensen, indertijd een beetje medelijden had met de schrijver ervan – een lid van een partijtje dat nooit meer iets leek te kunnen bereiken en die zijn frustraties koelde op een geïnteresseerde observator die aanmerkingen had op zijn functioneren. Ik wilde niet lullig doen over een nachtelijke uitbarsting van zo iemand, dus ik liet het zitten. Ik heb hem wel gevraagd of ik in het kader van de discussie de brief mocht publiceren, maar hij wilde dat niet en daarmee beschouwde ik de kwestie als afgedaan. Wat was er gebeurd? In een stukje van twee dagen voor de woedenacht had ik beschreven wat Bosma had gemaakt van zijn voorzitterschap van de Interparlementaire Commissie (IPC) van de Nederlandse Taalunie: niet veel. Bosma is zo’n beetje de enige Nederlandse parlementariër die zich de afgelopen 20 jaar om de Taalunie heeft bekreund, maar hij deed dat vooral uit amateurisme en feitelijk heeft hij in al die tijd nooit iets tot stand gebracht. Prooi Deze constatering had nu Bosma’s nachtelijke toorn opgewekt. Ik zal de brief uit kiesheid nog steeds niet publiceren, al stel ik hem voor serieuze journalisten en/of toekomstig biografen van het Kamerlid graag ter inzage. Bosma meldde dat hij natuurlijk ook niet veel had kunnen doen, door corona-lockdowns en doordat er een nieuwe Algemeen Secretaris was, en wat al niet. Ook vond hij dat ik geen kritiek op de IPC mocht hebben. Ik was daarmee een activist geworden, want als geleerde mag je kennelijk nooit iets vinden van hoe een politicus zijn werk doet – terwijl het omgekeerde natuurlijk wel mag. Maar vooral lanceerde hij een theorie over waarom ik kritiek had op zijn gebrek aan effectiviteit: dat was natuurlijk omdat hij een PVV’er was! Ik had zijn partij weliswaar nergens genoemd, maar ik keek als hoogleraar natuurlijk neer op zijn kiezers! Anders had ik het natuurlijk alleen maar prachtig gevonden dat het enige dat het IPC tijdens Bosma’s voorzitterschap had bereikt was dat Nederlandse en Vlaamse parlementariërs samen een reisje langs de taalgrens hadden gemaakt. Dan was ik niet ten prooi gevallen aan ‘activisme’. Hobby’s Nu had ik in het hele stukje de politieke partij waartoe Bosma behoort niet genoemd: lamlendigheid kent geen politieke affiliatie. Maar daar had Bosma iets op gevonden: in de archieven van Neerlandistiek (en van de ‘extreem-linkse’ website Joop) rust een stukje dat ik schreef met de titel ‘Schrijven PVV’ers een apendialect?’ Die vraag (het is een vraag, er staat een vraagteken achter) wordt in dat stukje weliswaar negatief beantwoord – ik wijs er juist expliciet op dat je in maatschappelijke discussies nóóit over het taalgebruik van je tegenstanders moet beginnen, en ik doe dat in reactie op iemand anders die dat ‘apendialect’ noemt – maar aan die nuance, die trouwens in de allereerste zinnen van het stukje wordt gemaakt, was Bosma niet toegekomen. Hij concludeerde uit de titel dat ik PVV’ers ‘apen’ vond. Ondertussen vergat Bosma mij niet. Begin dit jaar riep hij tijdens een vergadering van het IPC ertoe op dat ik het geld dat ik in 2021 zou moeten terugbetalen (vanaf minuut 54 in het onderstaande filmpje) omdat we in ons rapport geen melding zouden hebben gemaakt van problemen met het bestuur op het Algemeen Secretariaat – hoe konden parlementariërs dan weten dat die problemen er waren? De visitatiecommissie was 2 dagen op het Algemeen Secretariaat geweest – dat kon je toch niet van Kamerleden verwachten? https://www.youtube.com/watch?v=AwVF9PgnuyA Dat hier vooral uit bleek dat Bosma ons rapport waarop hij zei ‘blind te varen’ niet had gelezen – die problemen werden er gewoon en heel duidelijk in benoemd, maar dat had hij kennelijk in de anderhalf jaar na het verschijnen nooit gezien – heb ik hier al uitgelegd. Maar dat ik vind dat je als parlementariër rapporten moet lezen, en dan vooral de stukken waarop je in eigen woorden blind vaart, dat zal ook wel een uiting zijn van mijn activisme. Wat is dat ook voor extreem links gedoe, om te willen dat parlementariërs hun werk doen? Ik neem aan dat Bosma zich nu terugtrekt uit de Interparlementaire Commissie van de Taalunie, omdat zijn taken als voorzitter van de Tweede Kamer dat vereisen (ik heb daar overigens, en voor de duidelijkheid, geen kritiek op, het is volgens mij de gewone gang van zaken). Het betekent dat er nu waarschijnlijk geen enkele Nederlandse parlementariër meer is die zich om de Taalunie bekreunt.

Door: Foto: Martin Bosma, foto SDVBou, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons.
Foto: Neville Nel (cc)

Elsevier spant zichzelf voor het extreem-rechtse karretje

Vorige week kopte Elsevier “De blanke boer is vogelvrij” (Blendle, €0,89). De dramatische intro verhaalt

“Als op het platteland de duisternis valt, trekken bendes van arme zwarten rond en sluiten blanken zich op in hun plaas, uit vrees voor hun leven. Verslag vanuit een gebarricadeerde boerderij op de Wolkberg”

Wat volgt is het verschrikkelijke verhaal van een boer, over wat hij meegemaakt heeft. Hond vergiftigd, vastgebonden, zwaar mishandeld en beroofd. Je wenst zo’n traumatische ervaring niemand toe, en zeker niet een weduwnaar die op een afgelegen plek woont met een onderbezet politiekorps. En hij had nog geluk, want er zijn dit jaar tot 31 oktober 2017 al 70 blanken om het leven gekomen bij soortgelijke overvallen.

Opvallend aan het artikel is dat het hele verhaal de tegenstelling zwart versus wit benadrukt. Het zijn “blanke boeren” en “arme zwarten”, terwijl, zo blijkt ook uit het artikel, het verhaal veel genuanceerder ligt. Sterker nog, in het artikel staat zelfs dat “het geweld tegen boeren zich niet tot blank beperkt”. Maar met teksten als “Sommige onderzoekers [..] bagatelliseren de analyse” en “‘Genocide onder blank’, klinkt het op internetfora” wordt de toon gezet. Tja, maar wat klinkt er niet op internetfora?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Voorzitter

Als ze Martin Bosma konden vastlijmen aan de voorzittersstoel in de Tweede Kamer, zouden onze parlementariërs misschien nog overwegen hem te kiezen als hun voorman. Het hamertje werkt bij hem immers als een handvol ritalin, waardoor niet opvalt dat hij voor de rest behoorlijk koekwaus is. Het vooruitzicht van een kamervoorzitter die in zijn eigen tijd bij DWDD gaat zitten om – ik noem maar wat – te beweren dat GroenLinks de oorlog in Syrië begonnen is om met behulp van vluchtelingen Nederland sneller te islamiseren, is minder aanlokkelijk.

Ieder ander die het wordt, zal zich weten in de schaduw van Martin. Dat is ook niet werkbaar. Dus is het waarschijnlijk het best om te proberen Jekyll Bosma en Hyde Bosma van elkaar te scheiden. Als een dagje voorzitten erop zit, wordt Martin Bosma in de mottenballen gelegd en naar de kelder van het kamergebouw gereden. Pierre Bokma neemt de rest van de publieke optredens voor zijn rekening.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KORT | Kinderfeestje

Er is een oorlog aan de gang tegen Zwarte Piet. […] De hele PvdA is erop uit om Zwarte Piet te vernietigen en we moeten ons verdedigen. Elke intocht is tegenwoordig een strijdtoneel geworden.[…]

Ja, gisteravond was Zwarte Piet zwart en er zullen ook best pieten blijven die zwart zijn, maar ik vrees met grote vreze dat we vanavond, of morgenavond, of de avond daarna allemaal gele, blauwe en paarse pieten langs gaan krijgen. En zo moet het niet zijn. Zwarte Piet is zwart; en alleen maar zwart. En de publieke omroep betalen we met ons belastinggeld, dus die moet gewoon doen wat de meerderheid van het Nederlandse volk vindt. […]

Alle intochten moeten echt honderd procent zwart zijn. De staatsomroep moet zich echt aan ‘Zwarte Piet is zwart’ houden. Dat gedonder moet gewoon eens echt afgelopen zijn. Nederland wil Zwarte Piet. Nederland houdt van Zwarte Piet. En Zwarte Piet moet gewoon zwart blijven.

Aldus Martin Bosma (PVV) die zich in Stalingrad waant. Leuk ook voor de kinderen!

Quote du Jour | Überfremdung

Het zorgelijkste gevolg van Bosma’s ‘eindstrijd’-ideologie is dat moslims steeds meer mikpunt van discriminatie en geweld worden. Het is opvallend dat socioloog Bosma geen oog heeft voor het bekende zondebok-mechanisme. Moslims worden immers, net als de Joden in de jaren dertig, voorgesteld als een existentieel gevaar. De vergelijking is tegenwoordig taboe, maar de overeenkomsten met het antisemitische idee van Überfremdung dringt zich op.

Migratiedeskundige Leo Lucassen schrikt niet terug van een godwin.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Zwarte Piet

COLUMN - Zwarte Piet deed wat ie altijd deed in het Sinterklaasjournaal. De zwartepietendiscussie leek ver weg. Maar dat was buiten de extremisten gerekend, zag ik in PowNews.

Eerlijk gezegd dacht ik dat de zwartepietendiscussie dit jaar klaar was. De Hoofdpiet had gesproken en beloofde elk jaar wat minder diep in het schoensmeerpotje te roeren en de rode lippenstift weg te gooien. De rust kon wederkeren in ons eens zo vredige landje. Sinterklaas was welkom met zijn gevolg. De anti-pieten moesten geduld hebben. En de pro-pieten moesten niet zo huilen, het feestje kon gewoon doorgaan.

En zo kwam gisteren tot ons, de eerste aflevering van Het Sinterklaasjournaal. Dieuwertje Blok zat op haar vertrouwde plek in de studio. Jeugdjournaalpresentatrice Dolores Leeuwin zat in de trein naar Groningen, waar de Stoomboot dit jaar aanmeert. Vorig jaar zat de Surinaamse Dolores nog in het Pietenhuis, waar ze ongewild fungeerde als object van verlangen voor de vele Pieten, die het weken zonder vrouwelijk schoon hadden moeten doen. De plaats van Dolores in het Pietenhuis is overgenomen door de roomblanke Jeroen, die vorig jaar nog de intocht had geleid en in de voetsporen leek getreden van Aart Staartjes. Ik vermoed dat deze wisseling van de wacht een poging is om de angel uit de zwartepietendiscussie te halen. Maar meer dan een vermoeden is het niet. 

Bosma winkelt selectief in historische bronnen

Bram Vermeulen (voormalig Zuid-Afrikacorrespondent) laat in NRC (betaalmuur) zien dat Martin Bosma in zijn Cassandralied over Zuid-Afrika de mythes voor zoete koek slikt van surpremacistische blanke Afrikaners uit het extreem-rechtse milieu waar ook de beruchte leider van de Afrikaner Weerstandsbeweging, Eugene Terre’Blanche, toe behoorde.

Volgens Bosma koloniseerden de blanken een onontgonnen gebied in Zuid-Afrika, waar af en toe een paar nomadenstammen voorbij kwamen. Pas toen de blanken het land opbouwden en voor werkgelegenheid zorgden, immigreerden er drommen zwarten naar Zuid-Afrika, die de oorspronkelijke bevolking (de blanke ‘Afrikaners’) verdrongen.

Martin Bosma: ‘Wij zijn allemaal Afrikaners’

Partij-ideoloog Martin Bosma heeft een boek geschreven:

In het manuscript, in bezit van deze krant, betrekt Bosma de stelling dat “links” van plan is “de Europese bevolking van Nederland” in dezelfde minderheidspositie te brengen (“voor de leeuwen te gooien”) als blanke Afrikaners overkwam na het einde van de apartheid.

“De Afrikaners, dat zijn wij. De Afrikaners van vandaag zijn de Nederlanders van over vijftig jaar of honderd jaar”, concludeert hij. In het boek omschrijft hij de Afrikaners als “proefkonijnen in het multicultureel laboratorium”. Mandela wordt door Bosma afgeschilderd als de communistische leider van een “terreurorganisatie” die na zijn vrijlating opdracht gaf voor een moordpartij op Zulu’s.

In het manuscript, dat circuleert in de PVV, rekent Bosma af met talrijke prominente Nederlanders die eerder sympathie betuigden of steun gaven aan het ANC en Mandela. Hij noemt onder andere schrijver Adriaan van Dis, oud-premier Kok, de televisiejournalisten Paul Witteman, Maartje van Weegen en Pia Dijkstra (nu D66-Kamerlid), die hij in de titel ‘handlangers van de ANC-apartheid’ noemt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende