Wordt ‘de onrendabelen’ het nieuwe woord voor mensen die de maatschappij teveel geld kosten?
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne (deel II)
, door
Crachàt, Michiel Maas, Mark, Jorn, EIEI, Carlos, S’z, Larie en ik staan een kek kwartiertje later bibberend in de grot van Marcel van Dam. Er staan twaalf tuinstoelen opgesteld in rijen van drie. Op een stenen verhoging torent een zetel boven alles uit. De zetel is bekleed met een tijgervelletje. Op een van de tuinstoelen zit Steeph, te turen naar zijn laptop op schoot. ‘Steeph, altijd bezig met nieuwe visies en artikelen die nu eens echt onderbouwd zijn. Met argumenten! Nou, dat had je niet in mijn tijd bij de VARA. Vera stond dat niet toe. Denken is niet voor mannen weggelegd, vond ze. En dan moest je bij haar in de redactiekamer komen. Iets met straf, en zo.’ Marcel maakt een wegwerpgebaar. ‘Jij, vrouwpersoon. Warm mijn tomatenbonensoep op. Daarna kan je jezelf nuttig maken door te notuleren. De rest; zit. Ik zal weldra mijn commerciële plannen voor Sargasso onthullen.’ Ik loop naar de open keuken en roer door de soep. Terwijl de donkerrode substantie langzaam begint te borrelen, gaat Marcel van Dam op de zetel zitten. Hij zet een leesbril op, schraapt zijn keel en begint van een A4 papier voor te lezen.
‘Arbeiders van Sargasso, vrouwpersoon en klapvee, welkom. Welkom op deze legendarische nacht. Ik noem het alvast de Nacht van Dam! Goed. Sinds het Duyvendakdrama zijn de arbeiders, linkse denkers en mensen met een hart voor een duurzaam en ecologisch verantwoorde samenleving verenigd in de terugneukactie. Om een daadwerkelijk vuist te kunnen maken hebben wij fondsen nodig, harde pegels. Mister Cash. Ping ping. Mark steekt enthousiast zijn hand op. ‘Meneer van Dam! U bedoelt dat wij op Sargasso de voordelen gaan benadrukken van online pokeren? Dat elk artikel van Carlos eindigt met een zogenaamde gratis chip die ingezet kan worden tijdens een toernooi?’ Marcel van Dam schudt zijn hoofd. ‘Nee, arbeider. Het kan beter. Wij verdienen zoveel meer. Elke banner en advertorial – de draaikont onder de advertenties; wat is ‘ie nou? Een mening of een advertentie? – op Sargasso zal voortaan direct doorlinken naar een reisbureau voor georganiseerd daten met vrouwpersonen uit Oekraïne. Voor elke date ontvangen we duizend dollar. Met de respons zit het snor. Welke linksdragende verzetsman valt niet voor de meelijwekkende blik van een ondervoed vrouwspersoon? Denk Hanneke Groenteman! Agnes Kant!’ Marcel van Dam knikt zijn publiek toe met een alwetende blik in zijn ogen. Larie trekt aan de arm van S’z. ‘Dat doet me denken aan die tijd…dat ik in de woestijn aan het mediteren was…op zoek naar zingeving, raison d’etre…ik zag twee gesluierde harem vrouwen, op zoek naar…mij…het was als een droom…’ S’z fluistert in het oor van Larie:’Je bedoelt de film Lawrence of Arabia? Met Peter O’Toole als Lawrence?’ Larie kijkt heel blij.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Permanente crisis
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor vaste Volkskrant columnist Marcel van Dam.
Dinsdag stond er een artikel in de Volkskrant waarin de daling van het consumentenvertrouwen in de landen van de Europese Unie werd besproken. In Nederland is dat vertrouwen de afgelopen negen maanden het sterkst gedaald. Terwijl er, als je naar de economische feiten kijkt, voor Nederlanders reden zou zijn om zich het minst van iedereen zorgen te maken. Dat het vertrouwen daalt, is gezien de kredietcrisis te begrijpen. Dat het in vergelijking met andere landen zo sterk daalt in het geheel niet.
Ook het vertrouwen in het kabinet, in de bewindslieden en in de politiek staat op een dieptepunt.
Hoe groot het wantrouwen in het kabinet en de politiek in het algemeen is, kwam aan de oppervlakte bij de beschamende vertoning in de Tweede Kamer waar Wilders het kabinet voor een stelletje complotterende, vervalsende leugenaars uitmaakte. Dat statement werd door één op de drie Nederlanders onderschreven, zo bleek uit opinieonderzoek.
Vertrouwenscijfers in ondernemers ken ik niet, maar als ze zouden worden gemeten geef ik ze niet veel kans hoog te scoren. Door de exorbitante zelfverrijking waaraan zij zich schuldig blijven maken, hebben zij terecht hun krediet verspeeld. Ik denk dat ook het vertrouwen van burgers in elkaar is afgenomen, zij het, zo leert de ervaring, niet zo veel als in de instituties. Is er een verband tussen die fenomenen? Zo ja, wat is daar de oorzaak van?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.