Wordt ‘de onrendabelen’ het nieuwe woord voor mensen die de maatschappij teveel geld kosten?
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne (deel II)
, door
Crachàt, Michiel Maas, Mark, Jorn, EIEI, Carlos, S’z, Larie en ik staan een kek kwartiertje later bibberend in de grot van Marcel van Dam. Er staan twaalf tuinstoelen opgesteld in rijen van drie. Op een stenen verhoging torent een zetel boven alles uit. De zetel is bekleed met een tijgervelletje. Op een van de tuinstoelen zit Steeph, te turen naar zijn laptop op schoot. ‘Steeph, altijd bezig met nieuwe visies en artikelen die nu eens echt onderbouwd zijn. Met argumenten! Nou, dat had je niet in mijn tijd bij de VARA. Vera stond dat niet toe. Denken is niet voor mannen weggelegd, vond ze. En dan moest je bij haar in de redactiekamer komen. Iets met straf, en zo.’ Marcel maakt een wegwerpgebaar. ‘Jij, vrouwpersoon. Warm mijn tomatenbonensoep op. Daarna kan je jezelf nuttig maken door te notuleren. De rest; zit. Ik zal weldra mijn commerciële plannen voor Sargasso onthullen.’ Ik loop naar de open keuken en roer door de soep. Terwijl de donkerrode substantie langzaam begint te borrelen, gaat Marcel van Dam op de zetel zitten. Hij zet een leesbril op, schraapt zijn keel en begint van een A4 papier voor te lezen.
‘Arbeiders van Sargasso, vrouwpersoon en klapvee, welkom. Welkom op deze legendarische nacht. Ik noem het alvast de Nacht van Dam! Goed. Sinds het Duyvendakdrama zijn de arbeiders, linkse denkers en mensen met een hart voor een duurzaam en ecologisch verantwoorde samenleving verenigd in de terugneukactie. Om een daadwerkelijk vuist te kunnen maken hebben wij fondsen nodig, harde pegels. Mister Cash. Ping ping. Mark steekt enthousiast zijn hand op. ‘Meneer van Dam! U bedoelt dat wij op Sargasso de voordelen gaan benadrukken van online pokeren? Dat elk artikel van Carlos eindigt met een zogenaamde gratis chip die ingezet kan worden tijdens een toernooi?’ Marcel van Dam schudt zijn hoofd. ‘Nee, arbeider. Het kan beter. Wij verdienen zoveel meer. Elke banner en advertorial – de draaikont onder de advertenties; wat is ‘ie nou? Een mening of een advertentie? – op Sargasso zal voortaan direct doorlinken naar een reisbureau voor georganiseerd daten met vrouwpersonen uit Oekraïne. Voor elke date ontvangen we duizend dollar. Met de respons zit het snor. Welke linksdragende verzetsman valt niet voor de meelijwekkende blik van een ondervoed vrouwspersoon? Denk Hanneke Groenteman! Agnes Kant!’ Marcel van Dam knikt zijn publiek toe met een alwetende blik in zijn ogen. Larie trekt aan de arm van S’z. ‘Dat doet me denken aan die tijd…dat ik in de woestijn aan het mediteren was…op zoek naar zingeving, raison d’etre…ik zag twee gesluierde harem vrouwen, op zoek naar…mij…het was als een droom…’ S’z fluistert in het oor van Larie:’Je bedoelt de film Lawrence of Arabia? Met Peter O’Toole als Lawrence?’ Larie kijkt heel blij.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Permanente crisis
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor vaste Volkskrant columnist Marcel van Dam.
Dinsdag stond er een artikel in de Volkskrant waarin de daling van het consumentenvertrouwen in de landen van de Europese Unie werd besproken. In Nederland is dat vertrouwen de afgelopen negen maanden het sterkst gedaald. Terwijl er, als je naar de economische feiten kijkt, voor Nederlanders reden zou zijn om zich het minst van iedereen zorgen te maken. Dat het vertrouwen daalt, is gezien de kredietcrisis te begrijpen. Dat het in vergelijking met andere landen zo sterk daalt in het geheel niet.
Ook het vertrouwen in het kabinet, in de bewindslieden en in de politiek staat op een dieptepunt.
Hoe groot het wantrouwen in het kabinet en de politiek in het algemeen is, kwam aan de oppervlakte bij de beschamende vertoning in de Tweede Kamer waar Wilders het kabinet voor een stelletje complotterende, vervalsende leugenaars uitmaakte. Dat statement werd door één op de drie Nederlanders onderschreven, zo bleek uit opinieonderzoek.
Vertrouwenscijfers in ondernemers ken ik niet, maar als ze zouden worden gemeten geef ik ze niet veel kans hoog te scoren. Door de exorbitante zelfverrijking waaraan zij zich schuldig blijven maken, hebben zij terecht hun krediet verspeeld. Ik denk dat ook het vertrouwen van burgers in elkaar is afgenomen, zij het, zo leert de ervaring, niet zo veel als in de instituties. Is er een verband tussen die fenomenen? Zo ja, wat is daar de oorzaak van?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.