Wijdbeens zitten taboe in metro New York

Manspreading heet het. De schaamteloze gewoonte van mannen om wijdbeens op een bankje in de metro van New York te gaan zitten en zo wel twee tot drie plekken tegelijk bezet te houden. Het is veel vrouwelijke passagiers een doorn in het oog. Vooral omdat de metro drukker is dan ooit. Dit jaar maakten 6.1 miljoen reizigers gebruik van het ondergrondse vervoersysteem. Tien jaar geleden waren dat er nog een miljoen minder. Een zitplek is dus behoorlijk schaars aan het worden. Helemaal tijdens de spits. De Metropolitan Transportation Authority (MTA) is dan ook een advertentiecampagne begonnen om deze asociale vorm van zitten tegen te gaan. Door middel van opvoedkundige en grappig bedoelde posters met teksten als ‘Dude… Stop the Spread, Please. It’s a space issue.’ probeert de MTA de breeduit zittende metromannen te bewegen meer rekening te houden met hun medepassagiers. Veel mannen hebben het zelf niet eens in de gaten en zijn best bereid enigszins in te schikken als het druk is. Volgens de echte metromacho’s is er wel degelijk een redenom zo ver met de knieën uit elkaar te zitten. Vanwege hun enorme ballen en leuter natuurlijk. Stelletje snoevers.

Door: Foto: Mo Riza (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.