The Talking Kitty Cat

De maandag na zo’n heet weekend is toch een beetje een bummer. Daarom een vrolijke noot. Voor als je toe bent aan een kleine pauze, nadat je alle irrelevante e-mails hebt doorgespit, de gesprekken bij de koffieautomaat hebt afgewikkeld en je wat katerig naar je computerscherm zit te staren. Een lollig filmpje kan wonderen doen voor je humeur. https://www.youtube.com/watch?v=DjFOYCOgdaY&t=6s   Ik ben een liefhebber van poezenfilmpjes, elke avond móet ik er een paar minuten naar kijken, om het gemis van een eigen kat een beetje te compenseren. En ik ben niet de enige, getuige de grote hoeveelheid die op YouTube te vinden is. Daar zit heel veel bagger tussen. Vooral de fotocompilaties met zo’n rare computerstem als voice-over, met een pakkende titel die meestal niet wordt waargemaakt, wekken mijn ergernis. Of mensen die – in verre vreemde landen – blijkbaar bewust zwerfkatten opzoeken om zogenaamd ontroerende filmpjes van te maken, van katten die uiteraard heel dankbaar zijn als ze wat aandacht en eten krijgen. Daar word ik dus echt pissig van, zorg verdomme gewoon dat zo’n beestje opgevangen wordt. Maar gelukkig zijn er ook integere YouTubers, die hun eigen dieren op de leukste momenten vastleggen en becommentariëren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: -JvL- (cc)

Controversieel

Laten we de week eens beginnen met controversiële onderwerpen. Of anders gesteld: wat een reusachtige berg ontzettend belangrijk werk ligt doelloos op de plank.

Elf april verklaarde de Tweede Kamer 250 wetsvoorstellen en beleidsdocumenten controversieel. Zolang er geen nieuw kabinet is worden die zaken niet verder behandeld. Hoe langer de (in)formatie duurt, hoe langer die 250 zaken onbehandeld blijven.

Wat wij nu willen weten is: voor welke van die onderwerpen zouden de potentiële coalitiepartners nu eens haast moeten maken? Of zijn er misschien onderwerpen bij die acuut van die lijst gehaald moeten worden en ook wel zonder een nieuw kabinet behandeld kunnen worden?

Het is tenslotte de Tweede Kamer die deze lijst heeft gemaakt, dus diezelfde Kamer zal toch zeker wel de bevoegdheid hebben die lijst ook weer te veranderen?

Download u de lijst hier en we zien uw reacties met grote nieuwsgierigheid tegemoet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: congvo (cc)

De moderne mens

COLUMN - Laten we de week eens beginnen met het over onszelf te hebben.

Grofweg zijn er twee opvattingen betreffende onze existentiële werkelijkheid. De een zegt: wij zijn allen schepselen gods. De ander zegt dat we uit het water zijn geklommen, als viervoeter vaste grond onder ons bestaan hebben gezocht en uiteindelijk op twee benen zijn gaan staan omdat je zo verder kan kijken dan je neus lang is.

Die eerste opvatting is wel zo makkelijk. Geen getob over de oorsprong. De tweede, wetenschappelijke benadering, levert herhaaldelijk problemen op.

Zo waren er onderzoekers die beweerden dat een derde van als nieuw soort ontdekte dinosaurussen, afgeschreven kunnen worden. Ze waren niet nieuw, maar nazaten van een reeds bekende soort. Meteen ruzie met collega’s, die de conclusie zwaar overdreven vinden.

Wetenschappelijke onenigheid over moderniteiten komt vaker voor. Zo zijn wetenschappers er nog niet helemaal uit, waar en wanneer de hond de trouwe metgezel in ons huishouden is geworden. De moderne hond zou ergens tussen de 27 en 40 duizend jaar geleden zijn ontstaan.

En nu blijkt uit datering van ‘Homo Naledi’-botten, een aapachtige voorganger van de moderne mens, dat het aapje tezelfdertijd leefde als de modernere variant. Het wezen werd aanvankelijk op zo’n 2 miljoen jaar oud geschat, maar nu zou blijken dat de Home Naledi 300.000 jaar geleden nog leefde.