Goed volk | De Jodenzeug

Het verschijnsel lijkt de laatste tijd wat afgenomen. Je kunt een kaart immers maar één keer uitspelen. Maar Nederland discussieerde nog niet zo lang geleden over de vraag of de verwijdering van standbeelden. Standbeelden van lieden die werden beschouwd als nationale helden. Zo moest J.P. Coen verdwijnen uit Hoorn, gezien 's mans naar hedendaagse maatstaven niet bepaald brandschone verleden. Er valt iets te zeggen vóór zo'n verwijdering. Een standbeeld is een eerbetoon en als al teveel mensen daar aanstoot van te nemen, werkt het eerder verdelend dan inspirerend. Er valt ook iets tégen te zeggen. Het handhaven van zo'n steen des aanstoots is immers een waarschuwing dat iets deel uitmaakt van onze geschiedenis. Zoals je niets aan het verleden kunt toevoegen, zo kun je het ook niet wegpoetsen. Dit dilemma speelt in verhevigde mate bij de discussie over de Judensau.

Door: Foto: © Sargasso logo Goed volk
Foto: Luther copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

Veelschrijver Luther en de Joden

, door

RECENSIE - De boekdrukkunst moge rond 1450 zijn uitgevonden, dankzij Maarten Luther is ze volwassen geworden. Hij maakte de drukpers tot een massamedium. Luther had niet alleen een fenomenale productie, alles wat hij schreef werd ook nog eens in onvoorstelbare oplagen gedrukt en verspreid.

Dat begon met zijn beroemde vijfennegentig stellingen uit 1517, en daarna hield het nog vele jaren aan. Voornamelijk korte pamfletten en boekjes, maar ook steviger werken. Zijn topjaar was 1523, toen er 400 nieuwe edities onder zijn naam verschenen. Daarna daalde zijn productie wat, maar zijn oplagen, bleven met kop en schouder uitsteken boven die van alle andere sterauteurs (tot irritatie van Erasmus).

Nijvere archivarissen hebben uitgerekend dat hij in zijn actieve jaren 1800 bladzijden per jaar schreef – en dat naast zijn verplichtingen als stadspredikant, hoogleraar, huisvader (hij trouwde in 1523 met een uitgetreden non) en natuurlijk zijn werk aan de Bijbelvertaling in het Duits. In 1522 verscheen zijn Nieuwe Testament; in 1523 en ’24 verscheen het Oude Testament, in drie delen. Om de prijs per boek te drukken. Maar ze was zeker niet goedkoop. Dat deed er niet toe. Ze verschenen allemaal in oplagen van vele tienduizenden. Zijn woonplaats Wittenberg werd het centrum van de Duitse boekdrukkunst. Luther was zonder twijfel de beschermheilige van der drukkers.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | twee eeuwen vijanden van de staat

, door

COLUMN - Het was me het protestantse weekje wel. 500 jaar protestantisme, dat moest gevierd. Maar 31 oktober als bijlage bij het kerstfeest, dat zit er niet in. Luther was geen Jezus. Een antisemiet, schreeuwlelijk, een waanwijze ijdeltuit. Vooral die eerste eigenschap werd de afgelopen week vaak aangestipt. Om duidelijk te maken dat protestanten dat ook best weten. Jammer was dat, dat-ie zo tegen de Joden was. Terwijl dat in Luthers tijd juist een teken van vroomheid was.

Maar verder ging het in de Nederlandse media vooral over hoe het protestantisme ‘ons’ Nederlanders zou hebben gevormd. We zijn nuchter, zuinig, geen lolbroeken, recht voor zijn raap (denken we graag) en dat zou voor een belangrijk deel door het calvinisme komen. (Ruim daarvoor, diep in de middeleeuwen, klaagden bezoekers al over onze botte volkaard, maar dit terzijde.) We kunnen niet zonder ontstaansmythes. En wat dat betreft weerklonk er tegelmatig nog zo een: de nauwe band tussen het protestantse volk en het vaderland. Het was al die eeuwen ‘God, vaderland en Oranje’. Die drie waren (via de Dordtse synode) voor eeuwig met elkaar verbonden. Ook een mythe. Maar wel een interessante. Je zou van een politiek opgelegde mythe kunnen spreken.