Kunst op Zondag | “Oh oor, o hoor”

In het kader van de Boekenweek schreven we vorige week dat lezen ook kijken is. Lezen kan ook met het oor. De Boekenweek is nog niet voorbij of het volgende CPNB-evenement staat alweer in de steigers. Over vier weken barst de Week van het Luisterboek los. “Oh oor, o hoor”, om met de dichter Lucebert te spreken. Wie schampert over mensen die met oorplugjes aan hun i-phones gekluisterd zitten, moet er eens bij stilstaan dat ze wellicht verdiept zijn in een luisterboek. Bij beeldende kunst en literatuur leggen we zelden het oor te luisteren. Daarom besteedde Kunst op Zondag al eens aandacht aan het oog. Lucebert had ook wat over het oog te dichten: "het oog lijkt een hefboom voor hoger en hoger / maar meer zien dan men ziet ziet men nooit". Dat is achterhaald. Men ziet veel meer dan men kijkt. Tegelijkertijd luistert men veel minder dan men hoort. Een nadere beschouwing van het oor.

Door: Foto: mmatins (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cohen leest voor

Hoe belezen zijn politici eigenlijk? Hebben ze wel tijd voor een goed boek? Behalve de berg ambtelijke stukken, zullen ze de kranten lezen. Daar valt altijd wel een Kamervraag uit te verzinnen. Een boek vraagt zoveel tijd, dat die hooguit tijdens een reces ter hand wordt genomen. Er is een oplossing: het luisterboek.
Behalve via de cd kun je boeken ook in mp3-formaat krijgen. Dus tijdens het hardlopen of de reis met het openbaar vervoer, kun je de wereldliteratuur tot je nemen. Zou het niet aardig zijn als Mark Rutte op zijn wekelijks interview na de ministerraad gevraagd werd: luistert u wel eens een boek?

De kans bestaat dat de altijd grappige Rutte antwoordt: nee zeg, ik moet de hele week al naar Cohen luisteren. Want Job Cohen leest wel boeken. Hij leest ze hardop voor. Uitgeverij Rubinstein heeft dat laten opnemen en zo kun je vijf Nederlandse klassiekers beluisteren, voorgelezen door Cohen. Boeken van Nescio (De uitvreter en Titaantjes), Elschot (Kaas en Lijmen/Het been), Theo Thijssen (Het grijze kind) en dit jaar kwam de luisterversie van Multatuli’s Max Havelaar uit.  Als je wilt weten hoe het in Cohen’s voordracht klinkt, kun je op de website fragmenten beluisteren. Onderaan de boekbesprekingen vind je de luisterknop.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.