De bron van de ellende die ik beschrijf is de islam, of tenminste wat men door domheid van het geloof heeft gemaakt. Die domheid kent geen grenzen, de islamitische geestelijken op de satellietzenders waar iedereen in Marokko naar kijkt, hebben het uitsluitend over onze vagina's, alsof er niets anders bestaat dan onze maagdelijkheid en deugd.
Hoewel het natuurlijk volstrekt terecht is om het geleuter van Machteld Zee over islamitische complotten aan de kaak te stellen, neemt dat niet weg dat islamitische theologie nog steeds een machtige fundgrube is voor vrouwvijandig denken, zo observeert de Marokkaanse actrice Loubna Abidar.
Hoewel Abidar vanwege haar filmrol als prostituee Marokko moest ontvluchten, is ze er van overtuigd dat het land te hervormen valt:
Mannen zijn in het algemeen als de dood voor vrije, sterke vrouwen, maar voor moslims zijn vrouwen zoals ik een ware marteling. Ze zijn allemaal bang voor mij, Marokko is bang voor mij. [...] Met nog tien, twintig vrouwen als ik erbij, kunnen we een heel systeem van vrouwenhaat ten val brengen. Dat gaat gebeuren, let maar op.
