Halsema’s hyperconsumptie, haast en hufterigheid

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Simon Otjes. Het verscheen eerder op zijn eigen weblog. Ik weet nu hoe Leo Platvoet zich gevoeld moet hebben. Jarenlang steun je een politieke partij en politiek leider waarvan je denkt dat ze dezelfde idealen delen. Maar dan blijkt de partijleider plotseling de ideologische bakens verzet te hebben, een nieuwe koers hebben ingezet. Ik ben een overtuigd liberaal en daarom lid van GroenLinks, immers "de laatste links-liberale partij van Nederland". Dan brengt Halsema "plotseling" een essay uit, waarin zij een utilitische koers kiest. Al mijn liberale haren gaan overeind staan. Ik wil de komende tijd Femke Halsema's Geluk doornemen op mijn blog. Mijn eigen mening over het essay is gemengd: voor het utilistische uitgangspunt ben ik allergisch, maar veel van haar praktische voorstellen deel ik. Ik wil hier laten zien dat de utilistische uitgangspunten dan ook niet passen bij de (liberale) praktische voorstellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

John Stuart Mill de grootste liberaal aller tijden

John Stuart Mill (Afbeelding: WikiMedia Commons) Recentelijk is in Groot-Brittannië John Stuart Mill (1806-1873) verkozen tot de ‘Grootste liberaal aller tijden’. Misschien niet zo opmerkelijk gezien het feit dat alle kleuren van het politieke spectrum in Groot-Brittannië hem aanhalen. Zowel de conservatieven als Labour putten uit het gedachtegoed van Mill. Toch is het een opmerkelijke keuze, zeker als je het vergelijkt met ‘het Nederlands Liberalisme’ zoals de VVD dat uitdraagt. Een vorm van Liberalisme die soms haaks staat op dat van Mill. Ook passeert hij hiermee een grote naam zoals John Locke.

Waar het traditionele liberalisme stelt dat de overheid zich zo min mogelijk moet bemoeien met haar burgers heeft Mill een andere visie; De burger moet vooral vrij zijn van afhankelijkheid van de overheid, en daarin kan de overheid gerust een rol spelen. Zelfs een dwingende rol indien noodzakelijk.

Mill stelt dat de overheid soms dwang kan gebruiken om vrijheid van deze zelfde overheid te bewaren. De mogelijkheden van het individu om zichzelf te ontplooien moeten gegarandeerd worden. Een grote kloof tussen arm en rijk belemmert deze vrijheid. Sociale zekerheid en goed onderwijs (de dwang van leerplicht) zijn belangrijk voor het individu zichzelf in vrijheid te kunnen ontplooien.

Mill zag geen probleem met het heffen van extra belasting op grootte erfenissen en vond zelfs dat ondernemingen in handen van de werknemers moesten zijn. De overheid heeft een rol te vervullen om zelfontplooiing, ontwikkeling en emancipatie van ons burgers mogelijk te maken. In Nederland botst dit met de ideeën binnen het liberalisme van onze grootste liberale partij, de VVD. Misschien moeten hiervoor eerder kijken naar partijen als D66 en Groen Links? Het sociaal liberalisme dat in Groot-Brittannië het gehele politieke spectrum inmiddels inspireert staat in Nederland zo uiteindelijk nog in haar kinderschoenen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige