Moet je je leven post peak proof maken?
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Vandaag wederom een bijdrage van Dimitri Tokmetzis, freelance journalist te New York.
Iedere week luister ik de populaire podcast Kunstlercast, the tragicomedy of suburban sprawl and the cheap oil fiesta. De Amerikaanse schrijver James Howard Kunstler klaagt op vaak humoristische wijze over hoe zijn landgenoten omgaan met energie, openbare ruimte en hun verslaving aan autorijden. Onlangs begon een podcast met een interessante reclame. “This week’s program is brought to you by postpeakliving.com. Enroll now in our fall UnCrash Course. A comprehensive six week program that will prepare you for post peak finances, shelter, food storage, post peak jobs, transportation and more.”
Ik wist wel dat post peak op peak oil slaat, het moment dat het aanbod van olie wereldwijd op zijn hoogtepunt is. Maar post peak living? Dat klinkt vreemd en radicaal. Maar misschien is het wel tijd om jouw leven post peak proof te maken.
Radicaal is het zeker. Volgens cursusleider Andre Angelantoni zijn we simpelweg te laat om de gevolgen van drie convergerende crises op te vangen: peak oil, de financiële crisis en klimaatverandering (zie zijn heldere video). “We hadden onder president Carter moeten beginnen. Peak oil treedt binnenkort op, als het al niet zover is.” Techniek zal ons niet redden. “Er zijn hele mooie alternatieven om schoner en zuiniger te leven, maar we kunnen ze niet snel genoeg op grote schaal invoeren. Zeker nu zijn de mogelijkheden daarvoor klein. De VS gaat gebukt onder een enorme schuld. Er is gewoon geen geld meer”, sombert Angelantoni.
Het gevolg is volgens hem een trapsgewijze onttakeling van de huidige economie. De olieschaarste neemt toe. Hogere energieprijzen drukken de economische groei. De dollar, huizen en virtueel bezit verliezen aan waarde. De middenklasse verschrompelt. Armen worden armer. Rijken ook. De olieprijs blijft stijgen. Mobiliteit wordt een luxe. Basale diensten kunnen niet meer geleverd worden, zeker niet in het uitgestrekte Amerikaanse landschap. De nationale en internationale economie vertragen tot een slakkendrafje. “Het leven zal heel snel heel lokaal gericht worden. Dat hoeft niet erg te zijn, maar de meeste mensen zijn daar totaal niet op voorbereid.”