Ik ben te lui om het even op te zoeken

In de auto richting het midden des lands luisteren wij naar Radio 1, waarop het programma Tros Kamerbreed bezig is. Arie Slob, Jolande Sap en Thijs Berman zijn aanwezig om te praten over de consequenties van het Lente-in-Kunduz-akkoord. Terwijl mijn zoon achterin om zijn speentje jengelt, hoor ik hoe met name Jolande Sap het zinloos zwaar te verduren krijgt dankzij de vragen van de mannelijke helft van de twee interviewers. De interviewer heeft een onwaarschijnlijk zeikstem, de  verzuurde zelfgenoegzaamheid sijpelt uit de luidsprekers en brandt zich een gat in de vloer waardoor er imaginaire walmen ontstaan die de beperkte ruimte in onze gehuurde Volkswagen Polo zodanig vullen dat het, ondanks de wind die door de open staande ramen raast, niet te harden is. Maar wij blijven luisteren, uit solidariteit en piëteit met Sap. Zo zijn wij. In- en ingoede mensen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Brief van een forens

Les Clochards is trouw GroenLinks-stemmer en forenst al zijn hele werkende leven. Hij is boos.

Beste Ineke van Gent,

Gefeliciteerd, het is u gelukt, ik stem niet meer op GroenLinks. Mijn hele stemgerechtigde leven heb ik op uw partij gestemd, nu toch al zeker dertig jaar lang. De laatste jaren twijfelde ik al een beetje, vooral omdat Groen Links, nog onder Femke Halsema, ineens het liberalisme omarmde. Maar uw uitspraken over forensen de afgelopen dagen doen voor mij de deur dicht.

Ik ben zelf forens. Mijn hele werkzame leven al, ongeveer zevenentwintig jaar. Het grootste deel van mijn leven heb ik op ongeveer een half uur treinen van mijn werk gewoond. Ik woon in Amsterdam, de stad waar ik studeerde, en werkte in Diemen, Amersfoort, Utrecht, Woerden en Leiden. Anderhalf jaar heb ik in Duitsland gewerkt en drie weken in Breda. Waarom heb ik nooit in Leiden, Woerden, Diemen, Utrecht, Dortmund of Rüdesheim am Rhein gewoond? Heel simpel: omdat een mens niet gaat verhuizen voor een contract dat slechts tijdelijk is.

Slechts twee van de twaalf banen die ik de afgelopen jaren heb gehad betroffen vaste contracten. In de eerste helft van mijn werkzame leven heb ik gewerkt voor clubs die niemand in dienst namen, terwijl ik in dienst was van clubs die geen werk voor me hadden. In die periode werd ook de flexwet aangenomen. Pas de laatste elf jaar werk ik bij werkgevers die ook werk voor me hebben, vier en twee jaar daarvan binnen een vast contract. Slechts twee banen heb ikzelf, vrijwillig opgegeven. De rest valt allemaal onder het kopje ‘einde project’ of ‘onze opdrachtgever heeft je niet meer nodig’.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.