Brief aan Laura Dekker

Beste Laura, Als ik het goed heb begrepen heb jij gisteren je rondje om de wereld voltooid. Je bent dus officieel de jongste persoon die ooit solo rond de wereld heeft gevaren. Gefeliciteerd daarmee. Wat mij betreft ben je echter méér dan dat. Je bent vermoedelijk ook de irritantste persoon die ooit een rondje wereld heeft gedaan. Ik weet het wel, je bent pas zestien. Toen je aan je reis begon was je veertien of vijftien. Dat is precies de reden dat ik me had voorgenomen geen brieven aan je te schrijven. De reden dat ik dat nu toch doe, is dat er een stuk van jouw hand in de Volkskrant verscheen. Dat wil zeggen, een vertaling van wat je zelf op je blog hebt geschreven. En van dat stuk Laura, werd ik echt pischagrijnig. Ik bedacht toen dat als je groot genoeg bent om zulke stukken de wereld in te slingeren, je ook groot genoeg om een brief terug te ontvangen. Bij deze dus. Je schreef onder andere:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mediahype rond zeilmeisje ook eigenbelang

Zeilboot (Foto: Flickr/jimtsap)

De naweeën van de zomer worden volledig beheerst door de perikelen rond Laura Dekker, het zeilmeisje. Laura wil de wereld rond zeilen, maar onder meer de leerplichtwet en de Raad voor de Kinderbescherming zitten haar in de weg. De rechter besliste vrijdag dat Laura nog even moet wachten op haar plekje in het Guinness Book of Records, haar doel.

De zaak heeft een wereldwijde mediahype veroorzaakt. Van Nederland tot Nieuw-Zeeland en van de Verenigde Staten tot Duitsland; iedereen wil graag weten of de 13-jarige op reis mag. Het is één grote show, aangewakkerd door een artikel in het AD. Juist die mediahype schiet sommigen nu in het verkeerde keelgat.

Minister Rouvoet verklaarde vrijdag vlak na de rechtszaak: “Een publicitaire hype lijkt mij niet in het belang van Laura en deze zaak.” Waarom de hype niet in het belang van Laura is, dat laat de minister achterwege. Hij suggereert wel dat alle uiteenlopende opinies over de zaak de Raad voor de Kinderbescherming op een dwaalspoor kunnen zetten.

Op de opiniepagina van de Volkskrant sluit de psycholoog en voormalig voorzitter van Defence for Children International Philip Veerman zich aan bij de boodschap van de minister voor Jeugd & Gezin. De psycholoog concludeert: “Aandacht van media werkt als een stoorzender, leidt af en geeft Laura valse hoop dat als de media nu maar uitpakken ze wel haar zin zal krijgen. Maar de kinderrechter zal zich niet laten beïnvloeden door de media.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dertien jaar jong: rondom de wereld in twee jaar

Zeilboot (Foto: Flickr/jimtsap)

Laura Dekker gaat een rondreis rond de wereld maken. In haar eentje, per boot, en de tocht duurt twee jaar. Laura is dertien jaar. Ze is op een boot geboren en het zeilen zit haar in het bloed.

In de papieren versie van het AD staat dat haar vader hoopt een volwassen vrouw terug te zien. Nederlandse meiden zijn te soft, en de wereld is hard. Dat zal haar klaarstomen voor het echte leven.

Laura is een meisje van dertien dat doet wat alle kinderen doen, haar grenzen verleggen. En niet alleen nu. Op haar tiende ging ze al eens 6 weken alleen op pad en een paar maanden geleden zeilde ze alleen naar Engeland.

Haar vader is een eikel. Een twee jaar durende wereldreis om een ‘vrouw’ van zijn dochter te maken. Twee jaar in haar eentje op een boot, op een leeftijd waarop belangrijke emotionele ontwikkelingen plaatsvinden die niet zomaar kunnen worden opgevangen door een internetverbinding en (onverwachte) tussenstops in vreemde havens.

Begrijp me goed, kinderen moeten hun grenzen kunnen verleggen en er af en toe overheen gaan. Maar deze vader, die dit toelaat om zijn dochter – vroegtijdig – volwassen te laten worden, overdrijft. ‘De wereld’ is inderdaad hard, maar Nederland is niet ‘de wereld’, en al zeker niet voor kinderen. In Nederland groeien kinderen in relatieve beschutting op, en zo hoort het. Zo leren ze spelenderwijs het leven van volwassenes kennen, waarbij fouten gemaakt mogen worden. Deze vader stelt zijn kind moedwillig bloot aan gigantisch gevaren. Denk aan stormen en gevaarlijke havens waar je noodgedwongen moet aanleggen wegens averij, waarbij een fout direct kan leiden tot de dood.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Bureau Jeugdzorg

“Zij gaat ten onder aan de Jeugdzorg. Als bezorgde grootouders hebben we hier lang over gezwegen, maar we kunnen ons nu niet meer stilhouden, omdat we bang zijn dat als de Raad van Kinderbescherming zo door blijft gaan, Laura straks helemaal kapotgemaakt wordt.”

De opa en oma van zeilmeisje Laura Dekker hangen aan de bel. Maar als ze niet bestand is tegen de bemoeials van Jeugdzorg, zou ze dan wel de stress van een solozeiltocht aankunnen?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.