Hoe komt het dat allochtonen de politie vaak voortijdig verlaten en zich er niet thuis voelen, was de vraag. De antwoorden zijn pijnlijk eensluidend. Promotie zit er voor deze agenten zelden in: terwijl hun collega’s gaandeweg carrière maken, worden zij – vaak met gelegenheidsargumenten, die bij beroep vrij makkelijk sneuvelen – geweerd uit hogere functies. Ook neemt de korpsleiding ze vaak niet serieus of betoont die zich ronduit benauwd om ze te promoveren, onder het motto: De rest van het korps is daar niet klaar voor. Er is alledaags racisme: een Nederlands-Surinaamse agent die zich in uniform bij een balie meldde, kreeg van zijn dienstdoende collega te horen: “Jij komt zeker voor de vreemdelingenpolitie? Dan moet je een deur verder wezen.” Een witte chef tegen een collega: “Jullie horen niet voor de tralies, maar erachter.” (Let vooral op dat ‘jullie’ – ineens werd deze diender van individu gedegradeerd tot lid van een groep, een infame groep bovendien.) Een Nederlands-Marokkaanse agent die publiekelijk moeite deed zijn collega’s en hun werk bij andere Nederlandse Marokkanen beter over het voetlicht te laten komen, werd ervan beticht dat hij ambassadeur ‘van de Marokkanen’ was, in plaats van promotor van zijn beroepsgroep bij mensen die hij beter kende dan zij.
[qvdd]
Ik voel me niet altijd een instrument van de overheid dat onmiddellijk doet wat er gevraagd wordt. Ik gebruik m’n verstand nog steeds.
De Amsterdamse Korpschef Bernhard Welten kondigt aan burgerlijk ongehoorzaam te zijn als er een boerkaverbod komt. Hij wijst er verder op dat de politie er is om vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid te waarborgen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het spook van positieve discriminatie waart weer eens door Nederland. Guusje ter Horst blokkeerde afgelopen weekend de benoeming van een blanke politieman tot korpschef. De reden? Het had een vrouw of allochtoon moeten zijn.
Wanneer leren we nou eindelijk eens dat vrouwen zich, net als mannen, soms minder tot een bepaald beroep voelen aangetrokken? En dat daardoor de percentages vrouwen lager zijn dan je zou verwachten als je naar de bevolkingsopbouw kijkt? En wanneer leren we dat vrouwen ook anders denken over een carrière? Bijvoorbeeld als er kinderen komen? En dat daardoor de percentages vrouwen hogerop in de hiërarchie waarschijnlijk wat lager zijn dan je zou verwachten als je alleen kijkt naar de percentages vrouwen in de lagere regionen?
Zeker nu duidelijk is dat vrouwen en mannen, ook in de hogere regionen, één pot nat zijn, moeten we stoppen met deze onzin van positieve discriminatie.
Accepteer het nou: vrouwen voelen zich gewoon minder aangetrokken tot bepaalde beroepsgroepen en functies. Horen we ooit iemand klagen over het feit dat de geneeskunde in de volgende twintig jaar overgenomen gaat worden door vrouwen, dat onze kinderdagverblijven worden geregeerd door vrouwen en dat het overgrote deel van de kappers kapster is?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.