Kunst op Zondag | De realiteit is altijd verderop

Vandaag meende ik even een echte Potter te ontwaren, zo in 't weiland voor 't oprapen In levende lijven, in een hoekje van dat weiland wat bomen kris kras, schuilden koeien samen tegen de regen. Tableau Vivant, tijdloos weet de koeienkont feilloos de regen de vinden. Maar, corrigeert het kunstboek me, echt, de Potters waren esthetisch, zomers, pittoresk en bovenal droog. En elke koe lag in de zon binnen een gouden randje, waar het enige natte de verf was. Verward schudden de koeien hun konten als ik ze met de feiten confronteer, we nemen waar; Potter is overal.

Door: Foto: Maria Willems (cc)

Een dubieus compliment

Het zal je maar gezegd worden, als bewindspersoon van een linkse partij. Door een belangenbehartiger van een milieuonvriendelijke sector uit het bedrijfsleven.

Cees Romein van de vakgroep Melkveehouderij LTO Nederland zegt dat Van Dam “nooit echt los kwam van de PvdA. Dat deed zijn voorganger Sharon Dijksma toch een stuk behendiger. Van haar had je nooit het idee: daar zit een PvdA er. Dijksma verloor de belangen van de sector nooit uit het oog.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek kwartier | Hypocriete dierenliefde

COLUMN - De zogenaamde dierenliefde van het Nederlandse parlement is zo hypocriet als maar kan.

Vrijdag was er weer een overwinning voor dierenactivisten. De Tweede Kamer stemde unaniem voor een voorstel van de Partij voor de Dieren om Europese subsidies voor de fok van stieren voor het stierenvechten te staken.

‘Wereldwijd worden ieder jaar meer dan 250.000 stieren en koeien gemarteld en gedood,’ zegt Marianne Thieme.

Foutje zeker? Waren het er maar zo weinig. Het zijn er miljoenen.

De subsidies voor het Spaanse stieren fokken worden gestopt omdat het Nederlands parlement vindt dat het lijden van dieren voor menselijk vermaak niet acceptabel is.

Maar is dat lijden in de bio-industrie niet veel erger? Alleen in Nederland leven al bijna vier miljoen koeien. Slechts vijf procent daarvan leeft in de biologische landbouw. Waar we dierenambulances en de caviapolitie hebben voor zielige hondjes, leven deze koeien hun hele leven tussen op een rooster en tussen de hekken.

Natuurlijk moet bij de slacht onnodig lijden voorkomen worden. Maar laten we niet vergeten dat het uiteindelijk gaat om de kwaliteit van leven. Als ik zou mogen kiezen voor het leven van een melkkoe, een vleeskalf of een vechtstier dan zou ik het wel weten. Het is waar dat een vechtstier een naar en stressvol einde heeft. Maar daarvoor leidt hij het leven van een prins.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen koe te bekennen in Naaldwijk

DATA - Denkend aan Holland, komt voor menigeen het boerenland bovendrijven met gras en een koe. Het liefst met een mooie wolk erboven. Het boerenland is belangrijk voor Nederland. Vanaf vandaag kunnen we op de site van Nederland van Boven een beter inzicht in ons boerenland krijgen.

Waar vind je nog keuterboeren? Kleine (maximaal 1 hectare land), maar vaak veelzijdige boerderijen? Nou, daar moet je goed voor zoeken. Ze doen hun naam eer aan, als stipjes op de kaart zijn ze zichtbaar. Grote boeren zijn eenvoudiger te vinden. Verspreid over het land vind je de grote boerderijen, maar een verrassende concentratie zie je in Zuid-West Nederland. Rond ’s Gravenzande en Naaldwijk is een flinke oranje stip te zien: allemaal boerderijen van 40 hectare of groter.

Maar koeien zul je er niet vinden. Wanneer je naast de kaart de schuif voor koeien helemaal open zet, zie je een blauwe vlek op de plek waar net nog de grootste boerderijen waren. Niet zo verrassend misschien (in het westen van het land zitten meer tuinders en akkerbouwers dan veetelers), maar wel interessant om het in deze kaart met eigen ogen te zien.

Veelzijdige boeren vind je het meest in het noorden en tussen Rotterdam en Utrecht, vooral rond Gouda wonen en werken veelzijdige boeren en boerinnen. Maar het ultieme boerengevoel hangt niet af van alleen veelzijdigheid, alleen het aantal koeien of alleen boerderijgrootte. Juist de mix daarvan, een vrij grote boerderij met veelzijdige productie en het liefst een flink aantal koeien geeft je het ‘Denkend aan Holland’ gevoel. Waar je dat kunt vinden? Kijk eens in deze kaart.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Indiase overheid: eet geen koe om klimaat

holycowDe Indiase minister van Milieu: Jairam Ramesh daagt de wereld uit het (goede) voorbeeld van miljoenen hindoes te volgen en voortaan geen rundvlees meer te eten om zo de CO2-uitstoot te verminderen (SMH). Ramesh heeft opzich wel een punt, de productie van 1 kilo steak zorgt voor min of meer vier maal zoveel CO2-uitstoot dan de productie van 1 kilo kipfilet (klikken scrollen). Maar als hindoe heeft hij natuurlijk wel makkelijk praten, hij heeft immers nog nooit het genot van een goede biefstuk geproefd. Hij weet niet wat ie mist?! Voor Argentijnen of Paraguayanen is een maaltijd zonder lap koeienvlees een vegetarische maaltijd (ook al eten ze kip of varken) dat is het andere extreem. Europeanen bevinden zich qua ‘roodvleeszucht’ gemiddeld ergens tussen latino’s en hindoes in. Voor een postmoderne flexitariër in Europa is het minderen van de ‘koeconsumptie’ een haalbare kaart. Eet bijvoorbeeld enkel nog Schotse Hooglander uit een natuurgebied bij u om de hoek: weinig CO2-miles en niet altijd beschikbaar zodat u vanzelf minder eet.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende