Een rechtbank in Tel Aviv heeft Anat Kamm, een 23-jarige journaliste die in haar diensttijd als secretaresse van generaal-majoor Yair Naveh documenten kopieerde en doorspeelde aan het dagblad Haaretz tot 4,5 jaar cel veroordeeld. Ook kreeg ze anderhalf jaar voorwaardelijk. De twee jaar die zij al onder huisarrest had doorgebracht werden niet meegeteld. De veroordeling van Kamm vond plaats op basis van een zogenoemde plea bargain, die al in februari van dit jaar door de rechtbank was geaccepteerd. Kamm werd onder de plea bargain niet, zoals haar aanvankelijk ten laste werd gelegd, vervolgd wegens spionage of het in bezit houden van documenten met de bedoeling de staatsveiligheid te schaden. Daarop staan maximumstraffen van levenslang. In plaats daarvan bekende ze schuld ten aanzien van het onrechtmatig in bezit hebben van documenten en het doorspelen daarvan aan derden. Het maximum op het onrechtmatig in bezit hebben van documenten was zeven jaar en het doorspelen ervan aan derden 15 jaar. Wat Kamm, een journaliste bij de internet-krant Walla, gedaan heeft is het volgende:
Aldus het NRC:
Klokkenluiders hebben in 2013 veel negatieve gevolgen ondervonden nadat ze een misstand hadden gemeld. Driekwart zou bijvoorbeeld worden gepest of worden buitengesloten. Soms volgde zelfs ontslag. Dat blijkt uit het vandaag verschenen jaarverslag van het Adviespunt Klokkenluiders.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
For a President who insists that we must “Look Forward, Not Backward” — when it comes to investigating war crimes by high-level Bush officials — this anti-whistleblower assault reflects not only an obsession on preserving and bolstering the National Security State’s secrecy regime, but also an intense fixation on the past. And increasingly extremist weapons — now including trolling through reporters’ banking and phone records — are being wielded to achieve it.
Glenn Greenwald: The DOJ’s creeping war on whistle-blowers
Tijdens zijn campagne beloofde Obama wat te doen voor de bescherming van klokkenluiders. Plechtige woorden zelfs:
Protect Whistleblowers: Often the best source of information about waste, fraud, and abuse in government is an existing government employee committed to public integrity and willing to speak out. Such acts of courage and patriotism, which can sometimes save lives and often save taxpayer dollars, should be encouraged rather than stifled. We need to empower federal employees as watchdogs of wrongdoing and partners in performance. Barack Obama will strengthen whistleblower laws to protect federal workers who expose waste, fraud, and abuse of authority in government. Obama will ensure that federal agencies expedite the process for reviewing whistleblower claims and whistleblowers have full access to courts and due process.
Terwijl hier deze week bekend werd dat de klokkenluider Paul Schaap twee ton krijgt voor het produceren van het zwartboek over de kerncentrale van Petten, liet de staat Illinois, of all places, recentelijk zien dat het ook anders kan. Wellicht aangespoord door het grote schandaal rond Rod Blagojevich, openbaarde de nieuwe gouverneur Pat Quinn, die begin jaren negentig aan de basis stond van de eerste wet in Illinois ter bescherming van klokkenluiders, een website waarmee klokkenluiders bijna met één klik hun geheimen kunnen delen. De site maakt deel uit van een breder initiatief waarmee de Amerikaanse staat corruptie en fraude sneller aan het licht wil brengen. Vorig jaar al werd de wet ter beloning en bescherming van klokkenluiders aangescherpt. Daarin staat nu dat wie fraude aan het licht brengt in sommige gevallen kan rekenen op maar liefst 30% van het geld dat men op deze wijze weet te besparen. Met een dergelijke regeling had Ad Bos zich never en nooit in een campertje hoeven laten filmen.
Tja, kan je denken, een staat waar de voormalig gouverneur pragmatisch denkt over de waarde van een Senaatszetel zal ook weinig problemen hebben met het appelleren aan de monetaire verlangens van haar inwoners. Maar uiteindelijk is deze methode waarschijnlijk effectiever dan een moreel appel, een kliklijn en iemand jarenlang laten vechten om z?n recht te halen. Dat laatste lijkt me ook niet de goede mentaliteit.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Uit het NRC
De ambtenaar die wordt verdacht van het lekken van vertrouwelijke documenten over illegale en onveilige moskee-internaten, is per direct ontslagen door zijn werkgever, de gemeente Rotterdam. […]
Minister Asscher (Integratie, PvdA) heeft na de berichtgeving kwaliteitseisen opgesteld voor alle Nederlandse private internaten. Gemeenten worden sindsdien geacht op de naleving ervan toe te zien. Verantwoordelijk wethouder Karakus (PvdA) erkende dat de gemeente “fouten” had gemaakt in de naleving van de brandveiligheidsvoorschriften. […]
De gemeente verwijt de Rotterdamse ambtenaar nu dat hij zijn “geheimhoudingsplicht” heeft geschonden door de zaak in de media te brengen. In de ontslagbrief staat ook dat de ambtenaar een “gevoel van onveiligheid” heeft gecreëerd bij de gemeentelijke organisatie, vanwege het opnemen en verspreiden van een intern overleg.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.