Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Thermometer tussenstanden
Veel te doen geweest afgelopen weken over zijdelingse feiten in het inmiddels beruchte laatste IPCC rapport. En toen was het ook nog ineens heel koud. Dus dachten velen dat het allemaal wel mee zou vallen met die opwarming van de aarde. Sterker nog, de laatste 10 jaar was er geen sprake van opwarming, zo riepen velen elkaar na.
Tijd dus voor weer wat nuchterheid. Klimaatverandering is niet iets wat van dag op dag of zelfs van jaar op jaar goed waarneembaar is. Daarom maar even de belangrijkste maandelijkse metingen van de afwijkingen van de temperatuur op vele plaatsen op en boven de aarde samengevat in een overzicht met een voortschrijdend gemiddelde van de laatste 132 maanden. Waarom nou precies 132 maanden? Dat is 11 jaar namelijk. En dat komt overeen met de zonnecyclus. Eventuele tijdelijke fluctuaties daardoor vallen dan weg. Zie hier het resultaat:
(Recente grafieken van Nederland verderop in deze post)
Nog even over die 11 jaar. Die zorgen er ook voor dat in het laatste jaar (2009) de lopende gemiddelden niet meer beïnvloed worden door het extreem warme jaar 1998. Een lichte terugval is er daardoor te zien, maar ook niet meer dan dat.
De getallen komen van de 5 belangrijkste metingen op dit moment. U kunt ze hier samen vinden.
Ja, en om de oplettende lezers voor te zijn, het klopt dat niet alle metingen even lang lopen. De satellietmetingen begonnen pas eind jaren zeventig. Dus voor die mensen dezelfde grafiek even zonder de satellieten er in:
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Zeewater langs Nederlandse kust warmt snel op…
Quote du Jour | Het recht op het maken van een grote fout…
“Elke partij heeft recht op een grote, domme fout in de campagne.” (Wouter Bos, minister van Financiën en leider van de PvdA)
Of Bos het zelf bedacht, we weten het niet. Wouter Bos en humor lijken niet erg sterk met elkaar verbonden. En toch denken we dat Wouter hier een grap maakt. Impliciet lijkt hij hiermee iets te zeggen over fouten in het IPCC-rapport: grote fout of niet, de boodschap blijft hetzelfde. De belangrijkste boodschap van de PvdA is in grote letters te lezen op de site van de partij: Iedereen Telt Mee.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.