China is de helft van zijn rivieren kwijt
China is de helft van zijn rivieren kwijt Van 50.000 in de jaren vijftig naar 23.000 nu.
Ik zal Nieuwkoop niet gauw vergeten; waar staan er nou 130 kunstwerken in de sloot? Die verbazing sprak Jan Terlouw uit toen hij in Nieuwkoop de ‘Toekomststoel’ mocht onthullen, die bij de toegangsboog van Slootkunst is geplaatst. Alles ter gelegenheid van het 750-jarige Nieuwkoop. De Toekomststoel is een ideetje van Jan Terlouw. Bij elk overleg zou een lege stoel geplaatst moeten worden. Die stoel vertegenwoordigt de toekomst en helpt ons herinneren dat we in de hedendaagse beslissingen duurzaamheid meewegen. Nieuwkoop moet natuurlijk niet stil blijven staan bij de 750e verjaardag, want het heeft nog sloten toekomst voor zich. De stoel kan dus van pas komen. En wat deden de Nieuwkopers met de duurzame gedachten? Ze flikkeren kunst in de sloot! Awel, dat doet alle goed bedoelingen te kort. Excuus. Slootkunst is de 1,5 kilometer lange expositie met 130 panelen en 19 vlotten geplaatst in de Ringsloot in Nieuwkoop centrum. Alles blijft staan en drijven tot en met 1 oktober. Thema van de meeste werken is natuurlijk ‘Nieuwkoop maakt het al 750 jaar’. De kunstwerken zijn gemaakt door amateurs, professionals, scholen, verenigingen, bedrijven, instellingen en organisaties uit Nieuwkoop en omgeving. Leuk om op een zonnig dagje te bekijken. De opening (met Jan Terlouw) kun je hier nog een bekijken. https://www.youtube.com/watch?v=4FtCvS-B4JI Het brengt ons op kunst in sloten, kanalen, grachten rivieren, meren, vijvers en de zee. Vaak staat kunst niet in het water, maar op de waterkant. Ger C. Bout – De visser, 2006. Aan de Maas. Dat er nog steeds wordt gevist, is een wonder want er valt steeds minder vis, en wel meer troep te vangen. Kan er van troep vis worden gemaakt? Deze walvis is gemaakt van vijf ton zwerfval uit de oceaan. StudioKCA (Jason Klimoski en Lesley Chang) – Skyscraper, 2019 (Catharijnesingel Utrecht, een jaar eerder in Brugge te zien). Als een vis onder troebel water In de stedelijke grachten lijkt het wel mee te vallen, getuige de vissen die zich melden bij de visdeurbel. Grote vraag is: wat doen vissen als ze kunst in de gracht tegen komen? Bijvoorbeeld… Gijs van Bon – DAF monument, 2010. Eindhovensch kanaal. https://youtu.be/ooRBUg--t9o Marja en Frans de Boer-Lichtveld - Interaction I en II. 1988. In de Dobbeplas, Zoetermeer. En is het nog wel zo fris als mens te water te gaan? Stefan Strauss - Duiktoren met mensfiguur (de duiker), 1998. Vijver bij Van Heuven Goedhartlaan Hoofddorp Stang Gubbels – De zwevende man, 2001. Vijver bij Van Heuven Goedhartlaan Hoofddorp Niet te somber Al jaren wordt er gewerkt om de binnen- en buitensteedse wateren zo niet helder, dan toch schoon te krijgen en te houden. In Leeuwarden wordt dat gesymboliseerd met een zwembad in de gracht. Op een schaalverdeling aan de binnenkant is af te lezen hoe helder het water is. Jan Ros – Meetbaar water, 2004. In de gracht tussen de bruggen Brol en Paardepijp, Leeuwarden. Laten we alle wateren koesteren. Niet alleen de sloten en kanalen, ook de zee. In 2018 inventariseerde Buno Doedens wat Hagenaars hun zee toewensten. De wensen stonden op tientallen bollen die op de branding deinden. Als ode aan de zee. Want, zo stelde Doedens, zoals de natuur afhankelijk is van de grillen van de mens, is de mens afhankelijk van de grillen van de natuur. Het tijdelijke landschap van tientallen bollen symboliseert die onderlinge, kwetsbare afhankelijkheid. It takes two to tango” (bron). Bruno Doedens – Letsdance, 2018. Zee bij Scheveningen. https://www.youtube.com/watch?v=10BPag09kfE Terug naar de Toekomst Terugkomend op waar we mee begonnen: Uit het water van het Apeldoorns kanaal (vlakbij gebouw 'Het Potlood' aan de Koningshaven, tegenover Wiepkingstraat nr. 1, waar Kanaal Noord overgaat in de Kanaalstraat) klimt een figuur naar boven. Sommigen zien er een brandweerman in, maar het kan net zo goed een Romeinse soldaat zijn uit lang vervlogen tijden. Het beeld heet ‘De Toekomst’ en hoe ongewis die wel is, blijkt wel uit het luchtledige waar de figuur op af gaat. Rob en Hennie Froeling – Toekomst, 2000. Apeldoorns kanaal. Tot sloten... Prettige zondag. Eerdere kunst en water op Sargasso: Water naar de zee en Spuit elf.
China is de helft van zijn rivieren kwijt Van 50.000 in de jaren vijftig naar 23.000 nu.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Geen land, maar water / Geen water, maar land / Land dat op water drijft / Vlak land derhalve / Twee kanalen die elkaar snijden / liggen in hetzelfde vlak / Land waarin gesneden wordt / Water waarin gesneden wordt / Vaarwater“.
Een gedicht van Gerrit Krol, gemonteerd op een door Regina Verhagen 12 meter hoge gemaakte paal, maakte onderdeel uit van Woordenstroom. Twaalf kunstwerken, voorzien van teksten van twaalf dichters of schrijvers werden in 2006 en 2007 langs het Prinses Margrietkanaal, het Van Starkenborghkanaal en het Eemskanaal geplaatst. Op de afbeelding boven dit artikel zie je een fragment van het werk van Verhagen en Krol. Meer over kunst langs de kanalen tussen Lemmer en Delfzijl lees je hier.
Omdat ons land nu eenmaal doorsneden is met waterwegen, vandaag wat extra zomertips over kunst langs kanalen.
Geen specifiek Nederlandse specialiteit. Door heel Europa vind je vaarroutes die met kunst zijn opgetuigd. In België viert men dit jaar de 150-jarige verjaardag van het kanaal Roeselare-Leie. Onderdeel van alle feestelijkheden is het project Kanal (pdf). Onder het motto ‘Ondernemen is een kunst’ worden bedrijfsgebouwen langs het kanaal voorzien van kunstwerken. Op tien gebouwen tref je werk aan van negen kunstenaars.
Koen Vanmechelen, ‘Ínzicht’ op de gevel van een veevoederbedrijf.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.