Geen bal op tv | De nieuwe kleren van keizer Trump

Keizer Trump was al die tijd niet alleen naakt, hij stond ook nog eens onophoudelijk keihard te masturberen. En iedereen die daar wat van zei, was een vijand van het volk. ‘Fake news!’, brieste Naked Trump als de media schreven dat ie in z'n nakie aan het rukken was. Ze wisten niet zo goed hoe ze hiermee om moesten gaan. Bij The Late Show met Steve Colbert kwam zijn oude Daily Show-maatje Jon Stewart langs om een manische tirade te houden tegen Trump en vooral ook de media, die in een identiteitscrisis terecht waren gekomen. Trump had het uitgemaakt en de media waren radeloos. In de aanloop naar de verkiezingen waren ze verliefd geworden op deze dolle hond. Ze konden geen genoeg van hem krijgen. Maar nu had hij het met ze uit gemaakt. Hij gaf ze de bons. Ze mochten niet meer op het Witte Huis komen. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: DryHundredFear (cc)

Meerstemmig

COLUMN - Aan The Daily Show is sinds het vertrek van Jon Stewart ogenschijnlijk niets veranderd. Opvolger Trevor Noah hield het vertrouwde format aan: een politiek item, satirische nieuwsreportages, plus een gast. Net als Stewart verbindt Noah alles met korte reflecties of anekdotes. De rode draad is de onderliggende vraag: ‘Vindt u dat nou écht?’ Politici worden geconfronteerd met oud beeldmateriaal waarin ze totaal iets anders beweerden dan nu, extremistische gasten krijgen hun vermeende gelijk uitvergroot terug geserveerd. Het is dertig minuten lang media-onderzoek: hilarisch en leerzaam.

Toch heeft de show een gedaanteverandering ondergaan sinds Jons vertrek.

Stewart is een middelbare Joodse man, gepokt en gemazeld in het politieke debat, die zijn identiteit vooral gebruikte om aggenebishe grappen over zijn eigen onvermogen te maken. Noah is een jonge komiek, een Zuidafrikaan van gemengde afkomst, die zijn persoonlijk leven gebruikt om politiek te illustreren. ‘Wij konden door de rassenwetten niet als gezin over straat lopen. Mijn vader liep aan de overkant van de straat met ons op. Soms zwaaide hij naar me, en wanneer mijn moeder politie zag naderen, liet ze snel mijn hand los. Ik was haar hete aardappel, het bewijs van haar strafbaarheid.’

Met Noah is The Daily Show van kleur verschoten. Niet dat Stewart ooit iemand discrimineerde, al zette hij zichzelf graag neer als een goedbedoelende, maar licht ouderwetse man. Maar echte diversiteit zien we pas nu: in elke aflevering trekken mannen en vrouwen van allerlei pluimage aan ons voorbij.

Foto: Rachel (cc)

Homohuwelijk, Buzzfeed en Oscars

ELDERS - In de VS ging het weer eens over de toekomst van online journalistiek/foto’s van schattige kittens, over het homohuwelijk en natuurlijk over de Oscars.

Het is alweer een tijdje terug dat Obama aangaf voor het homohuwelijk te zijn. Een redelijk dappere daad, om je uit te spreken voor het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht, waar … procent van de bevolking gelooft dat God de aarde in zeven dagen schiep. Dat het niet slechts een campagnestunt was om de homokiezers op z’n hand te krijgen, bleek vorige week. De Obama-regering diende een klacht in bij het hooggerechtshof tegen DOMA, de Defense of Marriage Act, de federale wet die het homohuwelijk in Amerika verbiedt.

Volgens de legal brief die Obama’s ministerie van Justitie afgelopen vrijdag indiende, is sectie drie van de wet ongrondwettelijk, omdat het ongelijkheid tussen hetero’s en homo’s in de hand werkt. DOMA verbiedt het erkennen van een homohuwelijk door de federale staat voor ‘federal government for income tax purposes, federal employee benefits, immigration and myriad other programs.’ Daarom geldt volgens Obama’s juristen dat ’the statute simply cannot be reconciled with the Fifth Amendment’s guarantee of equal protection.’

Onder andere op Buzzfeed, NPR en Politico waren uitstekende stukken te lezen over de juridische procedure die Obama’s regering gestart is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Prinsjesdag 2011: “It Gets Worse”

Deze week zijn er niet alleen Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, maar ook de dag dat ‘Don’t Ask, Don’t Tell’ is afgeschaft, de regeling waaronder homoseksuelen wel in het leger mochten dienen, als ze maar in de kast bleven.

Er lijkt weinig verband tussen de twee zaken zijn, maar toch zie ik er één. Dat komt door Jon Stewart. De Amerikaanse komiek maakte een paar maanden terug dit filmpje over senator John McCain, die met steeds vreemdere argumenten bleef vasthouden aan ‘Don’t Ask, Don’t Tell’, terwijl zelfs zijn vrouw zich er tegen uitsprak. Kijk het filmpje vooral af, het venijn zit hem in de staart:

Precies dat ‘It Gets Worse’-scenario is waar de Nederlandse politiek in zijn geheel en de regering nog een beetje meer zich lijkt te bevinden. Wat denken we in 2031 over politici die in een economische crisis dachten te kunnen bezuinigen? Over politici die het nog nodig vonden steenkolencentrales te bouwen? Over politici die ijzerheinig de hypotheekrenteaftrek bleven verdedigen met steeds surrealistischere argumenten? De klimaatveranderingsontkenners, de allesprivatiseerders, de files-met-steeds-meer-asfalt-bestrijders, de kinderopvangontmantelaars?

Nu was ik dit weekend op een overgesubsideerd, elitair feestje in Tilburg en daar zag ik de grindcoreband Maruta uit Florida het antwoord geven. Dit is wat je voelt als je de Nederlandse politiek beschouwt anno 2011: March Forward (into Regression).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Jon Stewart houdt op met Daily Show

Zo maakte hij gisteravond bekend.

Samen met het aansluitende half uurtje dat werd gevuld door The Colbert Report, was dit zo’n beetje het enige televisienieuws worth watching in mijn tijd in de VS.

Het zal nu niet veel anders zijn.

Maar ook te gast bij andermans show kon hij scherp uit de hoek komen. Hieronder een classic uit 2004, waar hij de talking heads van CNN’s Crossfire te grazen neemt:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Take all of what the bottom 50 percent have

[qvdd]

So raising the income tax rate on the top 2 percent of earners would raise $700 billion dollars, but taking half of everything the bottom 50 percent have in this country would do the same. I see the problem here: we need to take all of what the bottom 50 percent have.

Obama wil de belastingen van de top 2% van het land verhogen. De Republikeinen zijn tegen omdat het geen zoden aan de dijk zou zetten. In plaats daarvan willen ze de belasting verhogen voor de onderste 50% van de Amerikanen, die zo weinig verdienen dat ze in het huidige systeem geen of weinig belasting hoeven te betalen. Dat is volgens de Republikeinen een onacceptabele “free ride”. Er is echter één probleempje, dat Jon Stewart van de Daily Show blootlegt: het totale bezit van deze 50% is slechts zo’n 1500 miljard dollar. Als je daar de helft van pakt, dan zit je op dezelfde opbrengst als een kleine belastingverhoging voor de top 2%, die eerder van Bush een belastingverlaging had gekregen.

Wetenschap versus Huis van Afgevaardigden

John Stewart vat de discussie tussen een wetenschapper en de Technologie- en Wetenschapscommissie van het het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden samen en geeft en passant een lesje natuurkunde.

Hij laat daarmee zien dat de klimaat-marsen geen overbodige luxe zijn om aandacht te vragen voor het probleem van opwarming van de aarde.

Amerikaanse scholieren 21e in wetenschap

De PISA-cijfers over de staat van het onderwijs die vorige week gepresenteerd werden, leidden wereldwijd tot nieuwsberichten. De Amerikanen waren not amused dat ze als 36e geëindigd waren, onder Slowakije nog wel. Jon Stewart denkt wel te weten waarom Amerika niet zo goed scoorde.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende