Closing Time | The Flowers Of Romance

https://www.youtube.com/watch?v=OLMlHe2CslY  Zo hoor je tijden, misschien wel jaren, niets van John Lydon, en zo lees/hoor je in korte tijd drie keer over/van hem. De eerste van die drie was de publiciteit rondom de miniserie die gemaakt is over The Sex Pistols. John was het er niet mee eens. De serie was ‘bollocks’, om hem te quoten. De tweede keer was de ophef vanwege zijn deelname aan het amusementsprogramma The Masked Singer. Waar hij Schools Out van Alice Cooper zong. Dat kwam de punkicoon, de rebel, natuurlijk op een bak kritiek te staan: sell out, beetje aan die commerciële burgermanprogramma’s meedoen, boe! Maar bij de uitleg van Johnny verstomde de kritiek. Want. Waarom had hij meegedaan aan dat debiele spelletje? Uit liefde voor zijn vrouw. De vrouw van John, Nora Forster, lijdt aan Alzheimer, en John zorgt voor haar, thuis, zo lang dat nog mogelijk is. En zij houdt van dat programma. En hij wou met zijn deelname haar een plezier doen. Het narrenpak dat hij draagt, schijnt hij zelf ontworpen te hebben. De derde keer dat de naam van Johnny Rotten opdook was tijdens een interviewfragmentje dat ik zag. John was weer aan het touren met zijn band PiL, en hij vertelde interviewer dat hij nog steeds last had van plankenkoorts, zenuwen. Maar, bijkomend voordeel was wel, zei hij, dat hij daardoor zijn bierbuik zag slinken.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.