Hocus Pocus en weg is ons pensioen

Wie roept dat Brussel met hulp van Jetta Klijnsma pardoes onze pensioenen heeft afgepakt, blaat maar een eind raak, stelt FNV-onderhandelaar Eddy Stam. En hij kan het weten. 'De Europese Commissie heeft als een ware Hans Klok (met Jetta Klijnsma als charmante assistente) onze pensioenen doen verdwijnen. Zoals goochelaars dat doen, eerst de focus van het publiek afleiden met de Brexit en ondertussen een nieuwe pensioenrichtlijn uit de mouw halen ten koste van ons nationale spaarvarken.' Dat is ongeveer de lezing van onze Nexit-vandalen, want die hebben elk argument nodig om hun zaak groter te maken. Ik had beloofd om hier nog eens op in te gaan. Het duurde wat langer want het is lastig om dit onderwerp overzichtelijk en leesbaar te houden. Heel kort lukt in ieder geval niet.

Door: Foto: Purple Slog (cc)

Quote du jour | Moestuin

Ik ken mensen met een moestuin, dat levert veel groente en fruit op. Of een eigen huis. Als de hypotheek is afbetaald kun je prima van de AOW leven.

Staatssecretaris Jetta Klijnsma adviseert Nederlanders vanwege de toenemende vergrijzing en onzekerheid op de financiële markten een moestuin te nemen als aanvullend pensioen.

Afgezien van de merites (if any) van dit plan, hoe moet het dan met de mensen zonder eigen huis of tuin? Of mensen die fysiek niet meer in staat zijn een moestuin bij te houden?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: FaceMePLS (cc)

Goedpraters van Nederlandse mensenrechtenschendingen

OPINIE - De zogenaamde “tegenprestatie” van bijstandsontvangers is een mensenrechtenschending. Maar kan desondanks op genoeg goedpraters rekenen, schrijft Louis van Overbeek.

Schendingen van mensenrechten vormen een zaak van gewicht in de Nederlandse media en publieke opinie. Tenminste … zolang ze plaatsvinden in Verweggistan. “Oh wat is die homofobe Poetin een schurk, laten we zijn winterspelen boycotten! Mogen Saoedi-Arabische vrouwen niet autorijden? Dat kan echt niet! Kinderarbeid in Bangladesh? Schande!”

Dat er niettemin al tien jaar lang op grote schaal verplichte tewerkstelling (‘dwangarbeid’) van bijstandsgerechtigden voorkomt in Nederland zelf, is door belanghebbenden met succes uit de publiciteit gehouden. Deze tewerkstelling werd immers, mede om de armen er voortaan van af te schrikken überhaupt nog een uitkering aan te vragen, reeds geïntroduceerd met de invoering van de Wet Werk en Bijstand door toenmalig staatssecretaris Mark Rutte in 2004. Aanvankelijk (althans op papier) als verplichte reïntegratie, veelal onder de naam Work First, en inmiddels ook in de vorm van ‘verplicht vrijwilligerswerk’, als ‘tegenprestatie’ in ruil voor bijstand. Hoeveel moeite je ook deed de kwestie op de agenda te krijgen: in de mainstream pers en media werd zij domweg genegeerd.

Stokje achter de deur

En huidig staatssecretaris Jetta ‘grote grutjes’ Klijnsma, die haar gehoor bij voorkeur in kleutertaal en met verkleinwoordjes toespreekt, kon het intrekken van bijstand, het laatste sociale vangnet, als dwangmiddel om uitkeringsgerechtigden te pressen verplichte arbeid te leveren aanduiden als ‘een stokje achter de deur’, waar in werkelijkheid toch echt een maatregel als ‘een ploertendoder’ werd bedoeld.

Foto: Herman van den Bossche (cc)

Participatiewet niet zo stupide als voorgesteld

ANALYSE - Het is kortzichtig om de tegenprestatie van bijstandsgerechtigden af te doen als vernedering. De gevolgen van nietsdoen zijn vaak erger, omdat die leiden tot minderwaardigheidsgevoelens. Een tegenprestatie kán een verrijking zijn, mits aan een aantal voorwaarden wordt voldaan.

Vernederend en zinloos: dat is het beeld dat oprijst uit de reportage over Werkbedrijf Herstelling, het reïntegratiebedrijf van de Dienst Werk en Inkomen (DWI) van Amsterdam (Voorpagina 24 december). Hoogopgeleide werklozen die 32 uur per week nietjes uit papieren verwijderen, peuken oprapen of planten water geven. Dit gaat niemand aan een baan helpen! En het is pesterig bovendien: wie in zijn eentje wil lunchen of tien minuten te laat komt, wordt gekort op de uitkering. Kan het mensonterender? Dit soort taferelen gaan we overal krijgen als de Tweede Kamer in januari de Participatiewet aanneemt, is de boodschap. Laat bijstandsgerechtigden met rust!

De voorgenomen participatiewet – die werklozen verplicht tot het leveren van een ‘tegenprestatie’ voor hun uitkering, bij een reïntegratiebedrijf (zoals de Herstelling), of via mantelzorg of vrijwilligerswerk – is echter niet zo stupide als hij hier wordt voorgesteld. Wij hebben de afgelopen vijf jaar 65 bijstandsgerechtigden die meer of minder verplicht werden om vrijwilligerswerk te verrichten op de voet gevolgd. Anders dan de reportage suggereert, is ‘met rust gelaten worden’ voor de meeste bijstandsgerechtigden geen route naar een ontspannen bestaan.

Het is verkiezingstijd…

…en dus wordt er met extraatjes geleurd:

De laagste inkomensgroepen krijgen dit jaar een extraatje. Een echtpaar krijgt eenmalig 100 euro, een alleenstaande ouder 90 euro en een alleenstaande 70 euro. Staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken heeft vandaag overeenstemming bereikt met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten over de uitvoering van deze maatregel.

Je moet immers wat als PvdA/Jetta Klijnsma om je sociale gezicht te tonen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Newspeak

COLUMN - Werklozen zijn ziek. Maar ziek waarvan? (Of: hoe de politiek aan constante taalvernieuwing doet.)

Jetta Klijnsma legde het afgelopen week het nog één keer uit. Mensen die hun baan verliezen, kunnen nog wel enkele maanden goed functioneren, daarna worden ze ‘ziek’.

Volgens Jetta zijn wij collectief namelijk veel te infantiel om zonder de strakke regelmaat van een vaste werkweek normaal te blijven functioneren. Wie lang thuiszit zonder de heilzame knoet van de werkgever vervreemdt van het verschijnsel collega’s, en verandert vanzelf in een onhandelbaar individu dat nooit meer de weg naar regulier werk weet te vinden. Een zieke man (m/v).

Daar dient de overheid dus in te grijpen met landelijk opgelegde disciplineringstrajecten.

En toevallig snijdt dat mes aan twee kanten. De therapeutisch werkende ‘vrijwilligers’ verrichten immers allerlei nuttige taken, in de mantelzorg of anders als straatveger. En hiermee helpt Jetta haar collega’s weer, die zodoende op allerlei zorg- en andere gemeentelijke taken kunnen bezuinigen door nog meer personeel te ontslaan.

‘Vrijwillig’, dat is newspeak voor dwangarbeid. Dat u de taalvernieuwing maar even bijhoudt.

Wat we hier zien is de giftige cocktail van de ideologieën van de VVD en de PvdA. De VVD houdt ondanks de crisis vol dat de markt perfect is en dat er daarom niet zoiets kan zijn als werkloosheid buiten de schuld van werklozen om, terwijl het betuttelende socialisme van de PvdA ervan uit gaat dat de staat er is om mensen op te voeden.

Foto: Pascal Maramis (cc)

Verbijsterende regels voor bijstand

COLUMN - Klijnsma wil extra maatregelen treffen tegen het “misbruik” van de bijstand en ze vindt een tegenprestatie nodig. Je krijgt pas uitkering als je een maand solliciteert, je krijgt alleen bijstand als je opgelegd maatschappelijk werk doet, krijgt korting op je uitkering als je niet voldoende doet om een baan te krijgen en ook korting als je “slordig” gekleed gaat of “onaangepast” gedrag vertoont.
Zelden maakte iets me zo boos. Het kostte me twee dagen om voldoende van de woede af te koelen voor ik dit in een leesbare reactie kon verwerken.

Eerst even over het nu bij de PvdA kennelijk ook heel hippe “voor wat hoort wat”. De mensen in de bijstand worden tegenwoordig geacht een tegenprestatie te leveren voor het geld dat ze van de staat ontvangen. Een dag in de week straatvegen of bejaarden rondrijden. Even afgezien van het feit dat dit werkverdringing is, is het uitgangspunt van “voor wat hoort wat” absurd in deze.

Om te beginnen kan je in Nederland niet buiten het systeem leven. Er is geen mogelijkheid om ergens in de natuur een hutje neer te zetten en te leven van de vruchten van het bos. Je moet binnen de staat leven. En je moet binnen het economische systeem leven, er is geen keuze.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Wethouder Van Es: kampioen van de Amsterdamse dwangarbeid

Staatssecretaris Jetta Klijnsma wil wetsvoorstellen door de Tweede Kamer loodsen die gemeenten per 1 juli o.m. verplichten om een ’tegenprestatie’ te eisen van bijstandsgerechtigden.

Kom je in de bijstand terecht, dan moet je in de toekomst dus verplicht vrijwilligerswerk gaan doen.

Tal van gemeenten (toch al overbelast en met te weinig budget) hebben al te kennen gegeven niets te zien in het plan. Een van de voornaamste tegenstanders is de Amsterdamse wethouder Andrée van Es.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Feit of fabel: arbeidsongeschikt en toch aan het werk

ACHTERGROND - Volgens tegenstanders is de Participatiewet van Jetta Klijnsma de ‘wet werken naar vermogen’ van oud-staatssecretaris Paul de Krom (VVD) in een nieuw jasje. Klijnsma was als Kamerlid nog tegenstander van de wet van de Krom. Wat gaat er allemaal veranderen met de nieuwe wet? Tijd voor de feiten.

Doel van de Participatiewet is mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen. De wet brengt de Wajong, de bijstand en WSW (Wet Sociale Werkvoorziening) bij elkaar en maakt het mogelijk voor mensen om onder het minimumloon te gaan werken. Mensen die volledig onder de Wajong vallen komen niet onder de Participatiewet. De wet moet nog worden uitgewerkt. Belangrijk punt uit de nieuwe wet is ‘loondispensatie’. Het ministerie van Sociale Zaken:

Voor iedereen die straks onder de Participatiewet valt geldt het systeem van de zogeheten loondispensatie. Dit betekent dat iemand onder voorwaarden onder het minimumloon aan de slag kan. Dat is altijd tijdelijk. Uiteindelijk moeten loon plus aanvullende uitkering samen even hoog zijn als het minimumloon. Ook op dit punt moet de nieuwe wet nog verder worden uitgewerkt.

Hoeveel mensen vallen onder de nieuwe wet?

Dat is lastig te zeggen, wat we kunnen doen is het aantal uitkeringen van de regelingen die onder de Participatiewet vallen noemen. Het is niet zo dat een uitkering gelijk staat aan een persoon, iemand kan en een Wajonguitkering ontvangen en werken onder weer een WSW-dienstverband.

Crisis? Bijstandsgerechtigden de duimschroeven aandraaien!

Gaat vast helpen tegen het begrotingstekort:

Bijstandsgerechtigden die met meerdere mensen een woning delen, krijgen straks een lagere uitkering. Zij delen hun kosten, waardoor die per persoon lager zijn. Dat staat in een wetsvoorstel dat staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken dinsdag naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.

Bovendien: wie niet werkt, zal ook niet eten:

Volgens het wetsvoorstel komen er strengere regels voor bijstandsgerechtigden die niet genoeg hun best doen aan de slag te komen. Ook mogen bijstandsgerechtigden hun sollicitaties niet belemmeren door onaangepaste kleding of gedrag. Iedereen die een bijstandsuitkering aanvraagt, moet kunnen aantonen dat hij de voorgaande vier weken er alles aan heeft gedaan om werk te vinden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.