Occupy-demonstrant krijt leuzen op stoep, riskeert 13 jaar cel, wordt vrijgesproken

In 2012 protesteerde Jeffrey Olson, een 40-jarige inwoner van San Diego, tegen de macht van de banken door bij diverse filialen van de Bank of America in zijn stad met stoepkrijt leuzen voor de deur te tekenen. Het hoofd beveiliging van de Bank of America in San Diego belde herhaaldelijk met zijn voormalige politiemaatjes om hen ertoe te bewegen Olson te vervolgen. Dat lukte. De politie rechercheerde, de officier van justitie maakte er een zaak wegens 'vandalisme' van (waar het spuiten van graffiti ook onder valt) en Olson kreeg dertien verschillende aanklachten aan zijn broek, waar hij in het ongunstigste geval mee kon worden veroordeeld tot dertien keer een jaar gevangenisstraf en dertien keer een boete van duizend dollar. Het optellen van verschillende (soms uit de lucht gegrepen) vergrijpen in dezelfde zaak is een gebruikelijke truc van het openbaar ministerie in de VS om de mogelijke strafmaat op te kloppen, en de verdachte er zo toe te bewegen een overeenkomst te sluiten met het OM in ruil voor een lagere, maar nog altijd pittige, straf. Olson en zijn advocaten meenden dat ze in hun recht stonden op grond van de vrijheid van meningsuiting. De rechter in de zaak stond een pleidooi op grond van de grondwet echter niet toe, noch een verklaring over de motieven van Olson. Het moest zuiver gaan over de vraag of leuzen op de stoep tekenen met stoepkrijt nu wel of niet onder 'vandalisme' viel. De zaak kreeg nationale aandacht, en de burgemeester van San Diego nam het voor Olson op, noemde de kwestie 'stompzinnig' en 'een verspilling van belastinggeld'. Blijkbaar was de jury het daar mee eens. Na een proces van vier dagen was de jury er al gauw uit dat Olson onschuldig was.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.