Closing Time | A Deeper Shade Of Soul

https://www.youtube.com/watch?v=gT6_iY0QUk0 Ja dit ken ik, dit nummer is toch van onze eigen Urban Dance Squad? Leuke cover wel, die gast geeft er een eigen draai aan, interessante poging. Wat, dit is het origineel? Van Ray Barretto? Nou ja, nooit te oud om te leren. Lekker zomernummer.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Death Ride Through Wet Snow

De afgelopen dagen vertoefde ik in Heuvelland, Vlaanderen, dat is. Meer in het bijzonder, in een huisje in Westouter. De zon scheen, de boeren maaiden hun gras, de vogels zongen. En in het dorp was het kermis. Er waren botsauto’s, er was een schiettent,  er was bier, er trad een coverband op, en er was nog een loterij waar ik twee flessen schoonmaakmiddel en een voetbal won. Maar dat is allemaal bezijden waar ik met deze Closing Time naar toe wil.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Geef Mij Wat Vloerbedekking Onder Deze Vette Zwevende Sofa  

Ahoy, Rotterdam, 27 november, 1971. Wat een gekke teksten maakte men toen, Frank Zappa dan. Maar ook wel poëtisch. Ik kan die vloerbedekking onder die sofa wel waarderen.  Ook al heb ik geen idee waar het over gaat. En wat kende hij zijn talen, ik hoor ook nog Duits. En de muziek? Een mengeling van gospel, jazz, vaudeville, spoken word en pop. Plus vreemde maatsoorten en ritmes naast wat weirdness, virtuositeit, experiment en gekkigheid.

Closing Time | Ches Smith

Percussionist en componist Ches Smith maakte met andere muzikanten het nummer ‘Interpret It Well’ dat op het gelijknamige album staat. Voor filmmaker Frank Heath klinkt het nummer alsof je langzaam in een geweldig verwoestende storm terechtkomt. Met fragmenten van reclames, voorlichtingsfilms en amateuropnames over beveiliging tegen grote en kleinere rampen rondom en in huis, weet hij de spanning en de opbouw van het nummer te vertalen naar een korte film.

Closing Time | Alabaster DePlume

We kennen het allemaal: je zou het fascisme gaan bestrijden, maar er kwam iets tussen. Of je was moe. En het is ook eigenlijk niet zo cool en het is al te laat. Muzikant, spoken-wordpoëet en activist Alabaster DePlume geeft er woorden aan, in samenwerking met het duo Soccer96.

Closing Time | Van de straat

Muziek in de buitenlucht, leuk hoor, op die massale festivals. Maar al die kleine, verrassende festivalletjes op straten en pleinen… heerlijk.

Zoals dit moppie straatmuziek. Akoestisch. Van de bassist die voorbij kwam. Balkan jazz. Meer specifiek: Roemeens.

Hoewel straatmuziek soms loei irritant kan zijn (want net te slecht, soms te opdringerig) zijn weer gelukkig doorgewinterde artiesten die hun vak prima beheersen. De lente/zomer-vraag:

Wie is volgend u de beste straatmuzikant  (solo, duo, trio of in ander geroepsverband)? Roept u maar (maar niet door de muziek heen a.u.b.)

Closing Time | Open The Gates

 Ik ben ook wel erg makkelijk in te pakken: een lekker basloopje, wat losse, lichte, niet te volgen percussiegeluiden op drums en conga’s, de zang die meer spoken word is, van Camea ‘Moor Mother’ Ayewa Ayewa, jazzy sfeertje en dan de blazers, saxofoon en trompet natuurlijk.

Het nummer is van de derde plaat, Open The Gates, van Irriverseble Entanglements.

Closing Time | Loungin’

Jazzmatazz. An experimental fusion of hip hop and jazz. Zegt de ondertitel van de plaat. En daar heb ik niets aan te voegen. Behalve dan dat het een erg geslaagd experiment is.

Mellow out, just loungin’. Guru zelf relaxed op z’n gympies en pantoffels en Donald Byrd, stijlvol gekleed tot in de puntjes, op z’n vurrukkelukke gestopte trompet.

Meer van Jazzmatazz hieronder

01 – Introduction –  00:00
02 – Loungin’ – 1:21
03 – When You’re Near – 06:00
04 – Transit Ride – 10:04
05 – No Time To Play – 14:02
06 – Down The Backstreets – 18:56
07 – Respectful Dedications – 23:44
08 – Take A Look (At Yourself) – 24:39
09- Trust Me – 28:38
10 – Slicker Than Most – 33:05
11 – Le Bien, Le Mal – 35:43
12 – Sights in the City – 39:06

Closing Time | Rider Shafique

Het nummer ‘Empty Hands’ is van het Ishmael Ensemble, die het op hun album Vision of Light uitbrachten met zangeres Holysseus Fly. Het origineel is mooi, maar de versie die ze later maakten met Rider Shafique is mooier.

Closing Time | Carmen Villain

Only Love From Now On lijkt me een goed – wat zeg ik: essentieel – gebod dezer dagen, en altijd eigenlijk. Het is de titel van het prachtige nieuwe album van Carmen Villain. In een versmelting van ambient en jazz, wisselt het album warme melodieën en ritmes af met mysterieuze klanken en sferen. Op het openingsnummer ‘Gestures’ horen we het typische trompetgeluid van Arve Henriksen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende