Wobben op z’n Japans

Correspondente Ranko Rakkan had een gesprek met Yukiko Miki, voorzitter van Access-Info Clearinghouse Japan, een organisatie die zich inzet voor openbaarheid van bestuurlijke informatie, over de nieuwe wet in Japan die tot veel opschudding leidt. Gisteren nam het Japanse parlement een nieuwe wet aan. De zogenoemde Wet voor de Bescherming van Speciale Geheimen. Wordt het wetsvoorstel onveranderd aangenomen, dan heeft de Japanse regering een bodemloze doofpot voor haar handelen tot haar vervoeging. Alles op het gebied van buitenlandse zaken, militaire en politie-aangelegenheden kan er onder vallen. Wat er ook toe kan leiden dat alles wat de regering niet openbaar wil maken als een diplomatieke, militaire op politie gerelateerde aangelegenheid wordt bestempeld. Want een onafhankelijke instantie die de juistheid van de omgang met de informatie controleert, is niet voorzien. Wel vergrendelt de wet de staatsgeheimen zestig jaar voor het publiek. Nieuw is ook de gevangenisstraf die klokkenluiders of mensen die toevallig, of willens en wetens geheime informatie proberen te achterhalen, kan worden opgelegd: maximaal tien jaar.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Japanse burgemeester: ‘Troostmeisjes waren noodzakelijk’

Zo bericht CNN:

Toru Hashimoto, who serves as the Mayor of Osaka, told reporters at his weekly press conference Monday that “anyone would understand” the role of “comfort women” when soldiers were risking their lives and you wanted to give them “a rest.”

Though he acknowledged the issue was a “tragic result of war,” Hashimoto, who is co-leader of the nationalist Japan Restoration Party, insisted the use of prostitutes by soldiers was not unique to Japan.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: CSIS | Center for Strategic & International Studies (cc)

Japan monddood door nieuwe wet

NIEUWS - Correspondente Ranko Rakkan bericht vanuit Tokyo over een nieuwe wet in Japan die critici van de regering monddood kan maken.

Pas op wat je zegt, en pas op wat je vraagt. In de ogen van de Japanse overheid ben je – zonder dat je het zelf weet of zelfs kan navragen – een spion of een terrorist, en verdwijn je voor tien jaar achter slot en grendel. Dat laat de Wet ter Bescherming van Speciale Geheimen die de regering onder premier Shinzo Abe vandaag door het parlement ramt, namelijk toe. Japanse media-organisaties, schrijversverenigingen,  mensenrechtenorganisaties, burgergroeperingen, theater- en filmmakers, Nobelprijswinnaars en 2000 wetenschappers, advocatenfederaties en oud-ambtenaren van hoge rang hebben heftig tegen de nieuwe wetgeving geprotesteerd. Amnesty International, de VN mensenrechtenorganisatie als ook de internationale PEN (schrijvers) Club en journalistenverenigingen schaarden zich in het protest.

Het mag niet baten. De regering heeft een comfortabele meerderheid in beide huizen van het parlement. En er zijn kleine oppositiepartijen die voor deze wet een gelegenheidscoalitie aangaan. Niet alleen bedreigt de wet de vrijheid van meningsuiting, de mensenrechten en het recht op openbaarheid van informatie, de procedure waarmee de regering in grote haast de wet door het parlement stuurt, is democratisch hoogst twijfelachtig. Het is een wet die als een ’thought police’ zal functioneren, is de algemene vrees.

Foto: Robert Hiscock (cc)

Melk

COLUMN - Melk is goed voor elk, vindt Oud Zeikwijf. Kijk maar naar Japan.

Er is een hetze tegen melk gaande. Was het motto in de 20ste eeuw: melk de witte motor, en werden wij door het voedingscentrum aangespoord om minimaal een halve liter per dag binnen te werken, anno 2013 is dit omgeslagen in een collectieve ban op melk.

Melk mag niet meer.

Het witte goedje is niet meer goed voor je, nee, het is juist slecht. Je krijgt er kanker van. “Ja maar de kalk?” zult u vertwijfeld roepen. Hoe komen we aan kalk? Wel, beste lezer, onze huidige lichamen blijken de kalk niet meer uit melk te kunnen opnemen. Bovendien drinken koeien geen melk, en hebben toch sterke botten. Kalk moeten we dus, net als koeien, uit groente halen.

Toen ik in de jaren ’80 in Amsterdam landde, heerste hier een verwoede mode van de macrobiotiek. Macrobiotiek, dat is voornamelijk de leer van het niet eten. Werd je uitgenodigd om bij iemand thuis te dineren, deed je er goed aan om geld mee te nemen voor een patatje op de weg terug. Want bij je gastheer of -dame kreeg je een dun plakje aubergine, een hoopje daikonraapsel, een sliert wortel, een kwart forel, en dat was het dan. We waren dan ook collectief graatmager.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Rick Hall (cc)

De Chinezen komen niet: Ian Buruma over Azië als mythe

VERSLAG - Waarin Ian Buruma tijdens een lezing in het Radboud stelt dat de mythes die er over Azië bestaan niet zo heel veel zeggen over Azië en vooral het zicht ontnemen op wat er werkelijk speelt.

De Chinezen komen niet. Of beter: ze komen wel, maar ze hebben geen enkele behoefte hun wereldbeeld aan ons op te dringen. Ze hebben namelijk geen mission civilisatrice, zoals Napoleon, de missionarissen en de Amerikanen dat hadden. En in het geval van de Amerikanen: dat nog steeds hebben. Van de Chinezen hebben we, kortom, dus niets te vrezen.

Tenminste, als wij Ian Buruma mogen geloven, die afgelopen woensdag in het Radboud te Nijmegen een lezing gaf, getiteld Azië als mythe: westerse fantasieën over het oosten, waarna hij werd geïnterviewd door een plaatselijke filosoof en vragen uit het publiek ging beantwoorden. Een dag voordat Merkel van dezelfde universiteit haar eredoctoraat ontving. 

Hij (Buruma dus, niet Merkel, dat is een zij) zag er in het echt wat minder scherp uit dan op de foto’s die ik van ‘m kende. Wat weldoorvoeder ook. Rood geschoren nek. Zware bril. Underbite. Duidelijk een intellectueel zwaargewicht van internationale allure. Hij zat er ontspannen bij. Had z’n verhaal voor de gelegenheid een beetje bij elkaar gekrabbeld op lijntjespapier.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-03-2022

HafuPosuto: Abe’s spreekbuis

ANALYSE - De Japanse Huffington Post is met veel tromgeroffel van start gegaan, maar valt al na een paar dagen erg tegen.

De Huffington Post – de goed bezochte en gelauwerde Amerikaanse nieuwssite – heeft nu ook een Japans jasje aangetrokken. Met de troetelnaam HafuPosuto voor de Japanstalige versie eist de website met veel PR/media-geroffel een plaats in het Japanse medialandschap op. Er zit groot geld achter dit initiatief. En groot geld is ook het hoogste doel van deze Japanse joint venture. Anders is het met HuffPo gedaan.

Zoals elders (Canada, het VK, Frankrijk, Spanje, Italië, en in de herfst ook Duitsland) is het moederbedrijf, zelf onderdeel van mediaconglomoraat AOL, een alliantie met een draagkrachtige lokale partner aangegaan. Asahi Shimbun, ’s lands één na grootste dagblad, is in het web van Arianna Huffington gevlogen. En het lijkt erop dat de geestelijke vleugels van dit links-van-het-midden dagblad van meet af aan gekortwiekt zijn.

Een productie van vier dagen is niet zo veel om een nieuw medium-outlet te evalueren. Het gaat hier dan ook om eerste indrukken. Mainstream is wat de klok slaat. Niet verrassend, want het concept van HuffPo berust op een readers’ digest van nieuws. In HuffPo’s woorden: nieuwsaggregator. In mijn woorden: een geredigeerd patchwork van quotes uit andere nieuwsmedia. Dat kunnen geëtableerde outlets zijn of meer dan wel minder bekende blogs. Dus we zien artikels van partner Asahi Shimbun, overgenomen artikelen van de Japanstalige Reuters, en de typische HuffPo-lappendekens rond een thema.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: jamesjustin (cc)

In het Chinees-Japanse machtsspel wordt de vis duur betaald

ANALYSE - Vorige week werd 1,35 miljoen euro voor een vis betaald in Japan. Achter deze absurde prijs gaat een machtsspel tussen China en Japan schuil.

De eerste gang naar de tempel, de eerste maaltijd, het eerste bad, de eerste werkdag, Japanners hechten veel waarde aan de intrede van het nieuwe jaar. Een nieuw begin, een schone lei, bidden voor geluk, gezondheid en fortuin. Daarom wordt iedere ‘eerste’ handeling uitgebreid gevierd, en vaak duur betaald. Om de goden goed te stemmen.

Zo ook de veiling van de eerste vis van het nieuwe jaar.

Op de visafslag in Tokio geldt die als het orakel voor het nieuwe zakenjaar. Een goede prijs, een goed jaar. En ja hoor, de dikste blauwvintonijn – die nu eenmaal de lekkerste sushi’s oplevert – bracht 5 januari jl. 1,35 miljoen euro (150 miljoen yen) op, een ongekende prijs voor het 222 kilo zware exemplaar. Met 6000 euro per kilo lag de prijs drie maal hoger dan vorig jaar. Geluk? Fortuin? Als de eerste veiling inderdaad een stemmingsmeter is, dan voorspelt deze uitslag niet veel goeds.

Het handjeklap was een Chinees-Japanse machtsspel op microniveau, in de schaduw van de ruzie in de Oost-Chinese Zee om de eilandjes die de Japanners Senkaku, en de Chinezen Diaoyu noemen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende