Spotlight: Corde Oblique; Italiaans temperament

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant. Riccardo Prencipe is het brein achter het Italiaanse Corde Oblique (MySpace) dat tot nu toe twee albums, 'Respiri' en 'Volontà d'Arte', uitbracht. Een project dat zich niet in een hokje laat stoppen en misschien het best te omschrijven valt als een combinatie tussen het mediterrane temperament en passievolle melancholie. Moderne akoestische folk, met een vleugje middeleeuwse muziek, een mix van klassieke en moderne pop/rock ritmes. Helaas is het project, op een paar liefhebbers na, niet zo bekend, zeker niet buiten Italië. Gezien de schoonheid van de muziek verdient zij echter veel meer aandacht. Vandaar dat Corde Obilique in deze Spotlight in het zonnetje wordt gezet. Interesse in opzwepende mediterrane gitaarmuziek, meeslepende vrouwenzang afgewisseld met melancholische akoestische deuntjes en prachtig viool- en pianospel? Luister (en lees) dan vooral verder na de break. (Cantastorie - Volontà d'Arte)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour – Picco Di Olio

 

“At the end of the day, electricity generated in Italy costs 60% more than the European average, twice as much as in France and three times as much as in Sweden. As the IEA points out, Italy burns as much fuel oil in a year to make electricity as India does in a year and a half, or 551 days, to be precise. And as much gas as all of Latin America in 439 days. […] In 2005 alone, Italy’s power stations consumed about six and a half million tons of oil […] That’s six times as much as Germany or France, and twelve times more than the United Kingdom.”  (Sergio Rizzo & Gian Antonio Stella van de onvolprezen Corriere.)

En u die dacht: ik draai dat peertje nog wat vaster in die socket. U die deze regendag toch maar de fiets opkroop om als loonslaaf de peakoil van ons allen langer weg te houden. Italie doet zijn naam als verwende je m’en foutist met verve eer aan – maar snorren zullen de Vespa’s. Wat denkt u eigenlijk van die hele piekolie: so what? Erdoor draaien, zo snel als we kunnen, er komt toch een oplossing, OF Benjegek, nu reeds op rantsoen zodat ik op m’n oude dag nog met een funky knalgele Ambuce naar het bejaardenhome kan gevoerd worden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour – Leftover

As the Left glumly folds away its flags, Silvio Berlusconi, Gianfranco Fini and above all Umberto Bossi smile triumphantly in the background among the celebrating workers that the Left can no longer reach.

Gian Antonio Stella fileert in de Corriere met haarscherpe precisie de verpulvering van links in Italië. Een hard verhaal omtrent een arbeidersklasse die de facto niet meer bestaat. Het hek lijkt van de dam in Berluscanië, met nog niet zo lang geleden de sterkste communistische partij van Italië Europa, die altijd weigerde om deel te nemen aan de macht. De landslide elections wijzen er op dat het niet enkel een rechtse overwinning is, maar ook, en misschien vooral, een instorting van het linkse kamp. Je zal maar durven, zeggen dat je geen belastingen zal verlagen omdat er een gigàntische schuldenberg is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour – Lachen om cryptofascisten

Als het maandagochtendjournaal meldt dat Wilders na zijn Fitna-flop zijn pijlen nu weer richt op Aboutaleb dan kan ik daar alleen nog maar chagerijnig van worden (zou je gestoorde parlementariërs niet kunnen impeachen?). Maar lachen om cryptofascisten in het buitenland is een stuk gemakkelijker. Want ondanks dat de Italiaanse economie een niet onbelangrijk deel uitmaakt van ons Europese bootje op de Woeste Wereldzee, voelt het toch een beetje als buitenland. Tijdens de Italiaanse parlementsverkiezingen vechten illustere figuren elkaar de tent uit en is men er niet vies van om de oud-dictator Mussolini (verantwoordelijk voor bijna een half miljoen Italiaanse slachtoffers in WOII) als lichtend voorbeeld te gebruiken. Daniela Santanche geeft Alessandra Mussolini een veeg uit de pan vanwege haar steun aan Silvio Berlusconi:

Quote du Jour – Koop geen crash

Silvio Berlusconi roept in zijn verkiezingscampagne dat Alitalia niet in buitenlandse handen mag komen.
De Volkskrant quote fijntjes een oude uitspraak van dhr Berlusconi, toen nog premier:
Gelukkig voor Alitalia is er Silvio Berlusconi die al zijn talent zal aanwenden om een probleem op te lossen dat anderen niet hebben kunnen oplossen.
En dat is dus duidelijk niet gelukt. Dus met welk recht speelt hij de “redder”?

Overigens ben ik van mening dat deze overname, zo hij al doorgaat, tot een grote ramp gaat leiden voor Air France/KLM. Alleen als alle vakbonden uitgeschakeld zijn, ze geld toe krijgen, er carte blanche is voor alle beslissingen over luchthavens en de politiek een grondwetswijziging doorvoert waarin iedere politieke bemoeienis met de Alitalia verboden is, dan maken ze een kansje dat het goed komt.
Anders is het een crash in slow motion.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige