Demonstraties tegen Israël moeten koste wat kost verdacht worden gemaakt

Telkens als Israël zijn leger aan het werk zet - en dat gebeurt met enige regelmaat - wordt er gedemonstreerd. Dat is logisch. Human Rights Watch, Amnesty International, B'tselem, The Palestine Centre for Human Rights en iedereen die uit zijn ogen kijkt kan zien dat er bij al die campagnes steeds grof geweld wordt ingezet, dat er veel burgerslachtoffers vallen en dat enorme vernielingen worden aangericht. En dat is nog los van de vraag of Israël met die campagnes wel een redelijk doel nastreeft. Maar iedere keer wordt de indruk gewekt dat er met die demonstraties iets mis is. In 2002 bleken spandoeken met hakenkruizen te zijn gezien, in 2008/9 doken na een demo tegen de Operatie 'Cast Lead' in Gaza YouTube filmpjes op waarop 'Hamas, Hamas' werd geroepen, in 2012 was er ook iets en nu dus weer. Afgelopen zaterdag demonstreerden duizenden tegen de jongste aanval op Gaza. En wat lazen we maandagmorgen in 'de krant van wakker Nederland'? Onder de kop 'Tonen nazivlag bij demo "schandalig"' werden we vergast op een boze reactie van Esther Voet, de directeur van de Nederlandse Israëllobby, het CIDI.

Foto: Downing Street (cc)

‘Klassieke antisemieten in een modern jasje’

OPINIE - Nu de roep om acties tegen de Israëlische aanwezigheid in de bezette gebieden luider wordt, wordt ook het verwijt van antisemitisme steeds vaker van stal gehaald.

Een zekere Roy Isacowitz probeerde er in de krant Haaretz wat ironisch over te doen. Over het feit dat Bibi Netanyahu, de Israelische premier, vorige week voor een gehoor van Amerikaans-Joodse organisaties uithaalde naar de mensen die BDS (‘Boycot, Divestment and Sanctions’) steunen en zei dat ‘diegenen die Israël boycotten klassieke antisemieten zijn in een moderne outfit’. ‘Vroeger,’ zei Netanyahu, ‘riepen antisemieten op tot het boycotten van Joden, nu roepen ze op tot het boycotten van de Joodse staat.’

Isacowitz reageerde door te schrijven dat het best moeilijk is om aan het idee te wennen dat je antisemiet bent als je al vanaf je geboorte Joods bent en veertig jaar in Israël woont. Maar, zei hij, er zit niets anders op, want we weten allemaal dat Bibi nooit ofte nimmer een loopje met de waarheid zou nemen als het om zoiets heiligs als antisemitisme of de Holocaust gaat. ‘Het kan geen kwaad je te realiseren dat de Israëlische anti-boycotwet op elk gebied betrekking heeft dat onder Israëls controle valt’, merkte Isacowitz verder op, ‘dus is een weigering om wijn te drinken van de Golan al antisemitisch. Kijk maar uit. Het ene moment controleer je nog waar de peterselie in de supermarkt vandaan komt, en voordat je het weet sta je het volgende moment al hakenkruizen op een muur te sprayen.’

Ik kan wel met Isacowitz meevoelen. Dit was weer eens de Bibi die we kennen als de man die op gedragen toon uitspraken doet die zo leeg en ongefundeerd zijn dat een normaal mens er een rode kop van plaatsvervangende schaamte van krijgt. Dit was behoorlijk over the top. En het verschijnsel was ook niet weer zo nieuw dat het je meteen aan het schrikken maakte. Diverse andere rechtse Israëli’s en Joden riepen al vóór Bibi dat BDS antisemitisme in een nieuw jasje is.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Elma Drayer: kritiek op Israël = antisemitisme

Onder de omineuze titel ‘Amsterdam weet zich nog altijd geen raad met zijn Joden’ schreef Drayer vandaag in Trouw een column over de jaarlijkse herdenking van de Kristallnacht in Amsterdam. Kort gezegd, het gaat niet goed met de herdenking:

Helaas trok het platform Nederland Bekent Kleur begin jaren negentig om onnaspeurlijke redenen de Amsterdamse Kristallnachtherdenking naar zich toe. Dit gezelschap werd niet zozeer gedreven door bekommernis om het lot der Joden onder het naziregime, noch om het eigentijdse antisemitisme. De voornaamste zorg van het platform betrof het hedendaags ‘racisme’. Dus groeiden de herdenkingen binnen de kortste keren uit tot vlammende j’accuses tegen politici als Pim Fortuyn en Geert Wilders […]

Foto: OKNOVOKGHT (cc)

Driehoeksverhouding

OPINIE - Dyab Abou Jahjah, de Libanese Vlaming achter de Arabisch-Europese Liga, tweette: “Verzet tegen mijn comeback komt vanuit een driehoek: Extreem rechts, Israel lobby en Moslim fundamentalisten. Rare alliantie of juist niet.”
Het zijn precies de drie groepen die het debat overheersen, en ze hebben elkaar onderling hard nodig om hun kaartenhuis overeind te houden. Haal één van deze drie groepen weg en het hele gebouw stort in elkaar.

Zonder moslimfundamentalisten is er geen Grote Boze Islam die de andere twee kunnen gebruiken om te bewijzen dat de islam als geheel een gevaar is. Daarom zit Maiwand Al-Afghani bij Knevel en Van den Brink, in plaats van bijvoorbeeld Hassnae Bouazza die een volstrekt redelijk mens is.

Zonder Israëllobby lijkt extreemrechts ineens veel te veel op de nationaal-socialisten van weleer. De propagandistische retoriek van de nazi’s nemen ze vaak één op één over, maar ze kunnen zich dankzij hun vrienden verbergen achter enorme Israëlische vlaggen om hun overigens flinterdunne liefde voor de primaire slachtoffers van het nazisme aan te tonen.

Zonder extreemrechts hebben de moslimfundamentalisten het veel moeilijker om te recruteren onder jonge moslims die zich in hun geboorteland Nederland steeds minder welkom voelen. Mensen die zich thuis voelen en een toekomst zien in Nederland krijg je niet zo gek om in slachthuis Syrië Allahu Akbar brullend de dood tegemoet te rennen, of zelfs maar om zich totaal van de Nederlandse maatschappij af te keren en zich in een (vaak valse) traditie op te sluiten. Bovendien horen de fundamentalisten maar al te graag dat zij heel de islam vertegenwoordigen – en zowel de Israëllobby als extreemrechts willen ons juist dat doen geloven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.