Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Kinderporno beperkt ieders vrijheid
We constateerden het al eerder, zodra er kinderen in het spel zijn krijgt de overheid elke potentiële privacyramp er zo doorheen.
Ook nu weer. De meeste internetproviders weigeren sites te blokkeren waarop kinderporno staat. Deze sites staan over het algemeen niet bij de providers zelf, naar ergens in een land waar de Nederlandse justitie er niets tegen kan doen. Ze weigeren niet omdat ze pro-kinderporno zijn, maar omdat ze de voorgestelde regeling niet transparant genoeg vinden. Zo kan de politie zonder ruggespraak sites op een zwarte lijst zetten en moeten alle providers die sites blokkeren. De providers vinden dat ongewenst en willen een onafhankelijke organisatie die objectiviteit garandeert.
Maar de regeringspartijen stellen nu een ultimatum. Voor december moet het filter zijn ingesteld, ander neemt minister Hirsch Ballin maatregelen om een blokkade wettelijk af te dwingen.
Omdat het hier om onze kinderen gaat schiet Nederland weer in een stuip. Maar wat maar weinigen zich blijkbaar realiseren is dat dit niets anders is dan van de postbezorger te eisen dat hij geen kinderporno meelevert op die dvd’s die hij wekelijks bezorgt, en hem te straffen als hij dat toch doet. Dat betekent dat de post geopend moet worden.
Een belachelijke situatie, te meer omdat alles wat de providers kunnen doen het plaatsen van een virtueel hek om een site is. Dit hek is voor een internetgebruiker die iets slimmer is zonder een enkel probleem te omzeilen. En ga er maar vanuit dat de kinderporno- “community” dat ongeveer 1 seconde na het invoeren doorheeft (waarschijnlijk nu al). Het pakt dus niet eens degenen aan waarvoor het bedoeld is.
Stemronde verbetervoorstellen van de democratie
We vroegen jullie voorstellen in te leveren die de Nederlandse democratie beter zouden maken, en dat hebben we geweten. Het verwachte aantal stellingen werd vele malen overtroffen. Hiervoor vooral dank aan het zakkenvullende saloonblog en Telegraafspons GeenStijl, waarvan de lezers massaal voorstellen instuurden, maar ook aan het politieke forum van Fok dat na een eerste aarzeling ook hard meedacht.
Ruim 100 stellingen dus, en zelfs na het filteren van (grotendeels) dubbele inzendingen bleven er nog 65 over. Dit zorgde voor een probleem. Ons idee was namelijk om in twee stukjes alle stellingen te behandelen en deze vervolgens in stemming te brengen. Met dit aantal was dat echter ondoenlijk: wie gaat er 30 stellingen doorlezen en weet daarna nog waarop hij wil stemmen? We zouden het in veel meer stukjes moeten verdelen en zo hopeloos in tijdsnood komen.
We zochten naar een alternatief en vonden dat bij onze (flink) grotere broer Retecool! Het systeem dat bij hen wordt gebruikt voor het onderwerp “Verzin een onderschrift” was bijna wat we zochten. Maar niet getreurd, Retecool (in de persoon van Blues) bood aan de software zo aan te passen dat het bruikbaar werd voor de stemming, en een paar uur later waren we al aan het bugtesten. Bij deze een petje af voor Blues en Retecool!
Hoe gaat het in zijn werk
De stellingen zullen straks gerandomiseerd getoond worden, zonder de auteurnaam erbij. Dit om te voorkomen dat mensen wel of niet op een voorstel stemmen omdat ze de bedenker ervan kennen, of dat stellingen die bovenaan staan meer stemmen gaan krijgen dan stellingen die onderaan staan.
Rechtsonder elke stelling staat een link “zie Toelichting” en een vijftal klikbare icoontjes:
Met deze vijf icoontjes kan je aangeven wat je van het betreffende voorstel vindt. Het meest linker icoontje, een “bozig” gezichtje, geef je aan dat je het een belabberd voorstel vindt, met het middelste sta je neutraal tegenover het voorstel en met meest rechter icoontje geef je aan dat het fantastisch is.
En om maar even een open deur in te trappen: als je op “zie Toelichting” klikt dan krijg je uiteraard de door de indiener gegeven toelichting te zien.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote van de Dag: Het Vrije Volk
“Wij zijn de baas” heet het op de nieuwe propaganda-site van onze overheid. Bwahaha. Er is er hier maar één de baas, en dat is de Haagse elite. En het volk moet zijn bek houden en belasting betalen.
Wat zullen ze een lol hebben gehad, die regenten. Een website om het volk wijs te maken dat zij de baas zijn! “Weet je wat?” roept de ene regent: “We laten ze vragen insturen voor Balkenende!” Met pijn de buik van het lachen, vult de andere regent aan: “En dan laten we ze op één of ander weblog voor linkse sukkels ook suggesties doen om de democratie te verbeteren.” Mwoehahaha…
De website Het Vrije Volk, waar overigens niet gereageerd kan worden, over de democratieweek.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.