Subsidie

Mijn zeer gewaardeerde collega Steeph uitte in dit stukje kritiek op Philipe Remarque, Frank Volmer en Bert Brussen die van mening zijn dat de subsidie van joop.nl en nos.nl moet worden stopgezet. Volgens de drie afgevaardigden van respectievelijk volkskrant.nl, telegraaf.nl en dejaap.nl houdt de staat twee sites in de lucht die lezers bezig houden die anders naar hun sites waren gegaan. Oneerlijke concurrentie. Bert Brussen vergeleek het met twee bakkers die in dezelfde straat zitten en dezelfde broodjes bakken. Een van de twee bakkers hoeft niet voor z’n ingrediënten te betalen, zodat hij zijn broodjes gratis kan weggeven. Steeph meende Remarque, Volmer en Brussen op bekrompenheid te kunnen betrappen, omdat het gevolg van hun ideeën zou zijn dat je alleen nog maar commercieel aantrekkelijk nieuws en opinies te lezen zou krijgen. Volgens Steeph zorgen de commerciële belangen van De Volkskrant, De Telegraaf en De Jaap ervoor dat ze alleen die nieuwsberichten en opinies plaatsen die aan de ene kant zoveel mogelijk lezers trekken en aan de andere kant hun adverteerders geen schade berokkenen. Ik vraag me af of je dat zo kunt stellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alleen commerciële opinies tellen

Iets is alleen waardig om gelezen te worden als je er geld mee kunt verdienen. Zo kan je het beste de discussie deze week samenvatten. Volkskrant en Telegraaf protesteerden luidkeels tegen subsidieslurpers als NOS.nl en Joop.nl. Die zouden hun brood van de plank eten. De staat biedt oneerlijke concurrentie.
Bert Brussen gooit het vandaag over nog een andere boeg. Zijn redenering is: kijk, wij kunnen zo’n opiniesite draaiende houden zonder subsidie, dus er is helemaal geen reden voor het geven van subsidie aan zijn doorn in het oog Joop.nl.

Wat een verschrikkelijk bekrompen visie tonen de heren bij elkaar. Kennelijk mogen nieuws en opinie slechts dan openbaar worden als het commercieel te exploiteren valt of als de kijkcijfers maar hoog genoeg zijn.
Daar gaan ze voorbij aan twee zaken. Ten eerste zal een commercieel belang altijd selectief zijn in nieuws welke ze brengt. Als nieuws lezers wegjaagt of te weinig opbrengt, plaats je het niet. Als nieuws of opinie adverteerders wegjaagt al helemaal niet.
Ten tweede gaan ze voorbij aan het begrip maatschappelijke relevantie. Iets wat commercieel interessant is, hoeft geen maatschappelijke relevantie te hebben. En iets wat maatschappelijk relevant is, hoeft geen commerciële waarde te hebben.

Kortom, alleen commercieel goedgekeurde geluiden hebben een plaats in hun samenleving. Jammer voor de rest.
Gelukkig maken andere mensen andere afwegingen en zijn ze bereid geld van ons allemaal te stoppen in zaken die uiteindelijk een groter belang dienen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

De ongeprogrammeerde journalistiek

Ons online leven wordt  gestuurd door algoritmen, architectuur en designkeuzes. Goed dat het Rathenau Instituut daar een mooi rapport over heeft geschreven. Jammer dat de Nederlandse media daar zo weinig over berichten.

In 2006 kwam de Amerikaanse jurist Lawrence Lessig met zijn baanbrekende boek Code 2.0 (hier gratis), waarin het krachtige idee uitwerkte dat code reguleert, of zoals hij het zegt, code is law. Net zoals wettende sociale interactie reguleren, reguleren techniekkeuzes ook ons gedrag. Keuzes in techniek kunnen bepaald gebruik beperken, ontmoedigen, mogelijk maken of juist aanmoedigen.

Dat speelt in onze omgeving: de techniek van de verkeersdrempel voorkomt dat je te hard rijdt en reguleert derhalve. En dat geldt in onze online omgeving. Facebook eist je echte naam als je een account afsluit en maakt het daarmee onmogelijk om anoniem te blijven. Ik durf te wedden dat mensen op Facebook beleefder zijn dan op Twitter, waar anonimiteit wel mogelijk is. Het Elektronisch Patiënten Dossier werd aanvankelijk zo ingericht dat vrijwel alle hulpverleners erbij konden zonder toestemming te vragen, waardoor het erg onveilig werd en de patiënt controle over zijn data verloor. Later kwam er een variant waarbij de patiënt uitdrukkelijk toestemming moet geven. Technologische keuzen zijn dus van invloed op gedrag, maar in dit geval ook op machtsverhoudingen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 29-09-2022

Hoe internet mijn brein verwoestte

Wetenschapsjournalist Amanda Verdonk betreurt het verlies van haar concentratievermogen, met dank aan het internet. Zij is met deze blogpost één van de winnaars van de blogwedstrijd Intieme technologie van het Rathenau Instituut.

Zomer, 2011. Het was zonnig en warm, en ik zat in de tuin het boek ‘Hoe verandert internet je manier van denken?‘ te lezen. Een verontrustend, maar vooral ook herkenbaar boek over de invloed van internet en smartphones op ons leven en denkpatroon. Een computer, zo lees ik, “is erop ingericht om je aandacht te verstrooien. Het schermt je niet af tegen afleidingen uit de omgeving – het zorgt juist voor extra afleiding. Woorden op een computerscherm zitten in een lawine van concurrerende pixels.”

Wat een mooie quotes, denk ik als journalist meteen. En wat doe ik? Ik grijp mijn smartphone erbij om die quotes gelijk via Twitter met de wereld te delen. Waardoor ik mijn aandacht niet meer bij het boek kan houden en de boodschap van het boek dus gelijk kracht wordt bijgezet: voor mij is het al te laat. Internet heeft mijn hersenen al zodanig beschadigd dat het lezen van een vlotgeschreven boek van kaft tot kaft er niet meer in zit. Dat bleek ook inderdaad, want ik heb het maar voor de helft gelezen. Ik voel me steeds dommer worden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende