Sexy Syrië-expert blijkt academisch fraudeur

Denktanks zijn inmiddels een vast onderdeel van het politieke landschap in de VS. Tussen alle lobbygroepen vormen denktanks de ideologische stoottroepen, die opiniemakers en beleidsbepalers moeten overtuigen of de intellectuele munitie verschaffen om een beslissing door te voeren. Onderzoekers van denktanks stellen rapporten samen, organiseren bijeenkomsten voor journalisten en beleidsmakers, schrijven opinie-artikelen, verschijnen als 'deskundigen' op TV en voor senaatscommissies, en verdienen zo hun geld als mondstuk voor de belangengroepen die hen betalen. Mooi voorbeeld daarvan is deze dame van het Hudson Institute, die door senator Al Franken intellectueel geheel uitgekleed wordt als de propagandapapegaai die ze is. Een fraai inkijkje in de verstrengeling van de Amerikaanse politiek met dit soort denktanks en de belangengroepen daarachter werd de afgelopen weken gegeven in de beleidsvorming en ideeënvorming over eventueel militair ingrijpen in Syrië. Kort nadat Assad met een dosis chemische wapens op meerdere pauperwijken van Damascus Obama's rode lijn overschreed, zodat het Witte Huis zich genoodzaakt zag de tanden bloot te leggen, verschenen er in de Wall Street Journal en op Fox News commentaren van Syrië-analist Elizabeth O'Bagy. In die commentaren spreekt O'Bagy de consensus onder inlichtingenexperts en journalisten tegen dat het voornaamste aandeel van het verzet tegen Assad inmiddels gevoerd wordt door jihadisten. Verder betoogde ze dat er prima zaken valt te doen met het Vrije Syrische Leger, dat het meeste deel van de gevechten op zich neemt en bovendien uit gematigde, pro-Westerse moslims bestaat. Prompt werden deze talking points overgenomen door John McCain (R) en minister van Buitenlandse Zaken John Kerry (D), die beiden wel iets zagen in de mogelijkheid voor de VS om de rebellen te steunen en Assad uit het zadel te verjagen of in ieder geval tot onderhandelingen te dwingen. Dat het Institute for the Study of War (ISW), waar O'Bagy voor werkt, een verkapte lobbygroep is die geleid en gefinancierd wordt door neo-conservatieven, nauwe banden heeft met allerlei hoge omes in het Pentagon, en de intellectuele munitie verschafte voor de opschaling van het aantal troepen in Irak in 2007 (the zogeheten 'Surge'), dat werd er uiteraard niet bij verteld. Wat er ook niet bij werd verteld, was dat O'Bagy lid was van nog een andere politieke lobbygroep, de Syrian Emergency Task Force (SETF), die politici en opiniemakers moet bewerken om de rebellen van het Vrije Syrische Leger te steunen. O'Bagy's toch al gedeukte reputatie verwerd echter tot een total loss, toen bekend werd dat ze een doctorstitel van Georgetown University had gefingeerd. Haar werkgever, het ISW, heeft de researcher op staande voet ontslagen. O'Bagy's onderzoek onder de rebellen in Syrië deugt echter wel, aldus het instituut. Hopelijk hebben ze de bonnetjes nog.

Door:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.