Quote du Jour | De Individuele Samenleving

"De laatste speler in het publieke debat is de meest verwoestende. Dat bent u, en tot nader orde ook ik. Het verlies van ankerpunten in de samenleving heeft er in combinatie met een krankzinnig geloof in het individu voor gezorgd dat alle moeilijke onderwerpen uiteindelijk aan ons worden overgelaten. Er is een geconstrueerd beeld ontstaan van wat het volk wil en denkt dat in de media de maat mag aangeven, maar het volk laat ook van zich horen. Niet gehinderd door kennis of inzicht sms’t, twittert of mailt de burger zijn kijk op de zaken de wereld in." Tussen de kernfusionele hitte en het brandpunt van TNT door, gooien we vandaag een ietwat introspectievere quote naar u toe. Op Apache geeft Peter Casteels in een column een pleiade aan halve meningen en dito observaties. Er zitten een aantal parels in het stuk, niet in de laatste plaats wanneer het gaat over de individuele verantwoordelijkheid. Wat dit stuk doet is een aanzet geven om dieper in te gaan op een mijns insziens belangrijke vraag waar we in de toekomst mee af gaan moeten rekenen. En die is: "hoe gedraagt het individu zich in een wereld waarin hij de systemen heeft omver geworpen ten voordele van zichzelf?" Zullen daar nieuwe systemen uit ontstaan? Is de mens geneigd om zich als sociaal wezen te verenigen? Of hoe de schrijver het op het einde zelf verwoordt: "Het debat dat vandaag wordt gevoerd lijkt het meeste op een veldslag van persoonlijke meningen, verzuchtingen en belangen. Het wekt geen verbazing dat degene die de meeste middelen heeft om in te zetten meestal wint. De vuurtorens zijn neergehaald. Omdat we het zelf beter dachten te weten, omdat men ons verplichtte het beter te weten.[...] De vraag is of wij in staat zijn meritocratische instituten op te richten die in een ontkerkelijkte en ontzuilde wereld richting kunnen geven en respect afdwingen."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.