Twee jaar geleden initieerden Sargasso en VPRO's Tegenlicht een korte maar vlammende polemiek tussen Jan Marijnissen en Mei Li Vos, aanleiding was een documentaire over de 'flexmens'. In deze documentaire was te zien hoe door de voortschrijdende globalisering allerlei dienstverlenende banen zich verplaatsten van Europa naar Azië. Er werd ingezoomd op de legioenen Indiase IT-ers die inmiddels het werk deden van hun collega's in Europa alleen dan een stuk goedkoper (clipje). Maar ook administratief werk en telemarketing werd toen al perfect uitgevoerd door Aakesh en Kimaya in Bangalore i.p.v. Anton en Kim in Beverwijk. En dankzij het internet analyseerde Tungeshwar röntgenfoto's uit het AMC sneller, beter en goedkoper dan Teun. Het leek erop dat Westerlingen er maar aan moesten wennen dat ze op de arbeidsmarkt forse concurrentie ondervonden van collega's uit Azië, maar toen kwam de kredietcrisis...
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Halverwege vorige week leek de mogelijkheid van een Indiase luchtaanval op doelen in Pakistan zo reëel dat het hoofdkwartier van de Jamaat-ud-Dawa in Muridke de zwaarbewaakte poorten opende om journalisten rond te leiden en hen ervan te overtuigen dat dit een school was en geen terroristische trainingsfaciliteit. De leider van de Jamaat-ud-Dawa, Hafiz Mohammed Saeed, gaf zelfs een interview, waarin hij een mogelijke aanval alvast veroordeelde.
Saeed is ook de oprichter van de Lashkar-e-Taiba, een ooit door de Pakistaanse inlichtingendienst ISI aangemoedigde terroristische groepering die aanslagen uitvoerde in het Indiase deel van Kashmir. De groep is nu echter verboden, omdat Pakistan een eind wil maken aan de aanslagen. Azam Amir Qasab, de enige overlevende dader van de aanslagen in Mumbai, beweert tot de groepering te behoren.
Het lijkt erop dat Qasab de waarheid sprak toen hij zei dat hij uit het Pakistaanse dorp Faridkot afkomstig was. Maar dat zegt weinig over zijn vermeende ontmoetingen met Saeed in Muridke of trainingskampen aan de grens met Kashmir, omdat die hem ook door zijn ondervragers in de mond gelegd kunnen zijn. De Indiase politie staat niet bekend om haar zachtzinnige verhoormethoden en dat leidt zelden tot betrouwbare getuigenissen.
In India gaat dit verhaal er echter in als zoete koek. Sterker nog, er wordt druk gespeculeerd dat de ISI achter de aanslag zit, met als doel troepen naar de grens met India te sturen, om zo de taliban (ook ooit gesteund door de ISI) aan de grens met Afghanistan vrij spel te geven. Om wat tegengas te geven, lichtte Pakistan gisteren de leider van de Lashkar-e-Taiba van zijn bed, hetgeen onmiddellijk tot protesten in eigen land leidde.
Zelfs bij de grootste terreuraanslagen is de daadwerkelijke schade meestal vrij gering. De belangrijkste vraag is over het algemeen wat de uitwerking van de daad op het brein van de machthebbers is. De afgelopen tien jaar hebben om deze reden grote terreuraanslagen verschillende malen desastreuze gevolgen gehad. In september 1999 markeerde de aanslagen op enkele flatgebouwen in Moskou (waarvan de toedracht omstreden is) een keerpunt in de recente geschiedenis van Rusland: het gaf Poetin de gelegenheid om de democratisering van het land geleidelijk ongedaan te maken. De aanslagen van 11 september in New York en Washington DC werden door president Bush gebruikt om een buitenlandse politiek te voeren die xenofobe trekken had, en de wereld ernstig gedestabiliseerd heeft.
In India zou nu een gevaarlijke situatie kunnen ontstaan. Het lijkt waarschijnlijk dat de aanslagen in Mumbai een verband hebben met Pakistan. De druk op de Indiase regering om in de richting van Pakistan uit te halen zal erg sterk worden. Pakistan is echter een land in crisis, dat bovendien een atoombom heeft. India heeft ook een atoombom, en de twee landen hebben een lange geschiedenis van vijandschap.
Maar misschien dat de wereld dit keer geluk heeft. De leider van India is namelijk Manmohan Singh. Singh is in sommige opzichten enigszins te vergelijken met Barack Obama. Ook hij heeft zijn carriere in de eerste plaats te danken aan zijn academische prestaties (MA van Cambridge, PhD van Oxford), en ook hij heeft, als lid van een gediscrimineerde minderheid, de Sikhs, het hoogste ambt in zijn land veroverd. In het geval van Singh is dit wellicht nog uitzonderlijker dan bij Obama. Nog in de jaren tachtig dreigde er een aantal keren een burgeroorlog tussen Sikhs en Hindoes uit te breken, en een voormalig premier en leider van Singh’s partij, Indira Gandhi, is zelfs door extremistische Sikhs vermoord. Anders dan Obama is Singh niet meer de jongste (hij is 77), en heeft hij een lange staat van dienst. Begin jaren negentig was hij minister van Financiën, en hij was verantwoordelijk voor de hervormingen die de sterke economische groei van India in de afgelopen jaren mogelijk maakten.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“We will not leave a single troop on the western [Afghan] border if we are threatened by India”
Althans, volgens een Pakistaanse vertegenwoordiger van de inlichtingendienst. Het lijkt erop dat de terroristen hun doel bereikt hebben.
Via Flickr de eerste beelden na de terreuraanslagen vanavond in de Indiase stad Mumbai (Bombay). Krantensites melden intussen zo’n tachtig doden en 250 gewonden. Op zeker zeven verschillende locaties in Mumbai, waaronder twee vijfsterrenhotels, openden schutters met automatische geweren het vuur op het publiek. Andere doelwitten waren ziekenhuizen, een treinstation en café Leopold, waar veel buitenlanders komen. Updates en het laatste nieuws vindt u hier, hier en hier.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.