Politiek Kwartier | Illegalenjacht

Het is tijd voor echte oplossingen voor het illegalenprobleem. Afgelopen maandag oordeelde het Europees Comité voor Sociale Rechten, het orgaan dat controleert of Europese lidstaten de mensenrechtenverdragen wel naleven, dat de Nederlandse overheid uitgeprocedeerde asielzoekers, illegalen en daklozen beter moet opvangen. Teeven reageert arrogant: hij zal het nog wel even aankijken. Onder zijn beleid worden uitgeprocedeerde asielzoekers opgejaagd. Het idee is dat die mensen zo wanhopig worden, dat ze actief mee gaan werken aan hun uitzetting. Maar los van de vraag of dit wel menselijk is, we zien allemaal dat dit niet werkt. Er zijn in ons land veel mensen die niet uitzetbaar zijn. Zij leven van het illegale circuit, vallen terug op familie, belanden op straat, of zwerven rond in groepen van tijdelijke opvang naar tijdelijke opvang. Dit is natuurlijk niet alleen schadelijk voor deze mensen zelf, maar ook voor onze samenleving. Ondertussen wordt het beleid van Teeven door een groot deel van de bevolking gesteund. Stand.nl peilde dat 65% van de burgers van het land van de dierenambulance en de caviapolitie het kennelijk niet erg vindt dat mensen in onze straten verhongeren, en is het met Teeven eens.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.