Associatie met Holocaustoverlever brengt Corbyn in het nauw

Je moet wel een uitermate fijn ontwikkeld gevoel voor dialectiek bezitten om te kunnen bevatten dat de joodse staat, die is gesticht met het doel het anti-semitisme onschadelijk te maken, nu een van de belangrijkste oorzaken dreigt te worden van een nieuw verschijnsel, met name het anti-israëlisme. Het lijkt enigermate op het oude anti-semitisme, maar het is er geenszins mee identiek. Dat nieuwe gewas kan hier en daar nog wel voeding trekken uit oude wortels, maar de huidige politiek van de staat Israël voorziet erin dat het ook volslagen uit eigen kracht kan groeien. Dat het een schijn van gelijkenis vertoont met het ouderwetse anti-semitisme ligt vooral aan het feit dat zoveel joden naar buiten toe kritiekloos de Israëlische politiek onderschrijven - ook in gevallen waarin die de spot drijft met criteria van humaniteit en internationaal recht. Wie schreef dit? De in 2014 overleden vredesactivist Hajo Meyer. Het citaat is uit een essay over antisemitisme dat hij schreef voor een boekje bestaande uit bijdragen van een aantal leden van 'Een Ander Joods Geluid'. Het citaat is ineens weer heel actueel. Meyer duikt namelijk ineens op in de alsmaar doorzeurende soap in Groot-Brittannië dat de Labour Party een ''antisemitisme probleem'' zou hebben en dat partijleider Jeremy Corbyn er niet mee afrekent en misschien zelf ook wel antisemiet zou kunnen zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hajo Meyer, 1924-2014

ACHTERGROND - Kort na zijn negentigste verjaardag is vrijdagnacht Hajo Meyer, oud-bestuurslid van Een Ander Joods Geluid, activist, overlevende van Auschwitz, in zijn slaap overleden. Hajo was een bijzondere man met een indrukwekkende levensloop, gepassioneerd en gedreven, een overtuigde tegenstander van het zionisme, die tot zijn laatste dagen de wereld afreisde (waaronder de VS en Zuid-Afrika) om spreekbeurten te houden.

Hajo was oorspronkelijk Duitser, wat levenslang aan zijn uitspraak te horen was. Hij vluchtte in 1939 als jongen van 14 naar Nederland, zonder zijn ouders die later in de nazikampen werden vermoord. Hijzelf werd in 1943 gepakt en zat onder meer tien maanden in Auschwitz. Na de oorlog kwam hij terug naar Nederland, studeerde natuurkunde en het bracht tot hoofd van het Natuurkundig Laboratorium van Philips in Eindhoven. Na zijn pensionering nam zijn leven een andere wending en schoolde hij zich om tot vioolbouwer. Hij moet in totaal zo’n vijftig violen en altviolen hebben verkocht. Ook leerde hij er zijn latere vrouw Chris Tilanus door kennen – ze kwam langs om een viool te laten repareren.

Nog weer wat later werd Hajo vredesactivist. In diverse interviews heeft hij verteld hoe hij aanvankelijk nooit de ‘officiële’ geschiedschrijving van Israël in twijfel had getrokken, maar dat de Israëlische inval in Libanon van 1982 en de moorden in de Palestijnse kampen Sabra en Chatila hem aan het denken zette. En aan het lezen – van onder meer de boeken van de Israëlische ‘new historians’ die de geschiedenis van Israëls ontstaan en de verdrijving van de Palestijnen in een wat minder rooskleurig en vooral realistischer perspectief plaatsten.

Het leidde tot zijn inzicht dat de manier waarop het zionisme te werk was gegaan, niet overeenkwam met het jodendom dat hij in zijn jonge jaren van huis uit had meegekregen: een liberaal (reform) jodendom dat met name nadruk legde op de humanitaire kanten van het judaïsme. Over die discrepantie tussen zionisme en jodendom zou hij later een boek schrijven, Het einde van het Jodendom, dat in onder meer in het Duits en Engels werd vertaald.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.