Zelfs Greenpeace en GroenLinks nemen klimaatprobleem onvoldoende serieus

Wie het idee heeft dat klimaatverandering een veel ernstiger probleem is dan wat de analyse van het IPCC liet zien, kan kritiek van verschillende kanten tegemoet zien. Het sceptische smaldeel vindt die ideeën maar alarmistische bangmakerij. Het klimaatgevoelige segment in de samenleving vindt dat zwaar getoonzette woorden over klimaatverandering de Salonfähigkeit van klimaatbeleid nog verder ondergraven, en verzet zich daarnaast tegen opties als CO2-afvang en –opslag (CCS) die in een vergaand klimaatbeleid niet gemist kunnen worden. Conclusie: zelfs groeperingen en partijen als Greenpeace en GroenLinks nemen het klimaatprobleem onvoldoende serieus. Om de temperatuurstijging tot 2 graden C te beperken zijn in de westerse wereld'negatieve emissies' nodig:: netto CO2-verwijdering uit de atmosfeer, bijvoorbeelddoor een combinatie van biomassa en CCS. De bewijsvoering voor deze bewering is aldus.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Zeepaardenfokker


Afgelopen nacht heeft Greenpeace Henk Bleker én zijn thuisplaats Vlagtwedde een standbeeld van een zeepaard cadeau gedaan. Het vier meter hoge kunstwerk is in het Groningse dorp neergezet. In de massieve sokkel van graniet zijn de woorden ‘SOS Noordzee’ gebeiteld, die verwijzen naar de campagne die Greenpeace momenteel voert. Henk Bleker is staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, in zijn vrije tijd fokt hij graag Welsh pony’s.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kernbommen en atoomtests

In het kader van 25 jaar Tsjernobyl en het nieuwe Nederlandse verlangen naar een tweede kerncentrale brengt VUconnected een webspecial over kernenergie. Journalist Jeroen Kuiper gaat op zoek naar de verbanden en verhalen achter de actualiteit. Hij zag kerncentrales en opslagplaatsen van nucleair afval in Nederland, Finland en Tsjernobyl. Hij was in ondergrondse opslagplaatsen voor kernafval in Duitsland en bezocht uraniumafvalbergen in de VS. Van 5 tot 26 april schrijft hij elke dag een nieuwe bijdrage hier, een selectie van deze bijdragen verschijnt ook op Sargasso.

Dat waren nog eens tijden, de jaren vijftig, zestig, zeventig en tachtig. Toen kon je nog in een afgelegen kolonie een kernbom testen. Of een schip met milieu-activisten opblazen. Of kernwapens in Nederland stationeren, en dat ontkennen. Het lijkt allemaal lang geleden, maar het is nog behoorlijk dichtbij.

Testveteranen
Èèn van de eerste en heftigste atoomtests aller tijden vond plaats in 1958. De Britse soldaat Vincent Prust was erbij toen op 28 april dat jaar de grootste waterstofbomtest aller tijden werd uitgevoerd op Christmas Island in de Stille Oceaan. Prust en andere soldaten werden die ochtend na het ontbijt met vrachtwagens tot op tien mijl van burst point getransporteerd. Daar kregen ze witte overalls om aan te trekken, waarmee ze er als ´een stelletje Ku Klux Klan-aanhangers´ uitzagen. Kort voor de explosie kregen de soldaten het bevel te knielen en hun handen als vuisten voor hun ogen te houden. Volgens Prust bestond de explosie uit een reusachtige steekvlam. `We voelden de hitte als een golf over ons heen trekken.`Hij kon de botten in zijn vingers als op een röntgenfoto zien. Daarna mochten de soldaten opstaan en de atoompaddestoel bekijken. Sommigen droegen zonnebrillen, anderen niet. `Nog dagenlang dreven dode vissen langs het strand.` Zo`n 30 procent van de Britse soldaten die bij de explosie aanwezig waren, stierf jong. Een deel van de testveteranen, verenigd in de Britisch Nuclear Terst Veterans Association, vecht nog altijd voor erkenning en schadevergoeding.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Milieuscepsis

[qvdd]

Nederland heeft net een van de koudste jaren ooit meegemaakt. Is het dan gek dat er scepsis ontstaat?

CDA-staatssecretaris Joop Atsma van Milieu vindt het niet vreemd dat er milieuscepsis is in Nederland. Ondertussen is veel van de “voorlichting” die mensen op het internet vinden geschreven door samenzweringstheoretici en nodigen de media mensen als Simon Rozendaal en woordvoerders van Greenpeace uit om over de problematiek te discussiëren. Daar mag de overheid wel wat tegenover stellen qua echte voorlichting, in plaats van lijdzaam toe te zien hoe belanghebbenden en politici propaganda verspreiden.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Certificering duurzame vis in opspraak

“I will go as far as to say consumers are being duped. They think they are buying fish that are sustainable and can eat them with a clean conscience”. (Guardian)

Greenpeace trekt het MSC label voor duurzame vis in twijfel. Volgens de milieuorganisatie wordt het label te gemakkelijk verstrekt terwijl wetenschappelijke onderbouwing voor een duurzame vangst vaak ontbreekt. Onlangs vierde MSC haar 100ste certificering met het toekennen van het duurzaamheidslabel aan kabeljauwvisserij in de Barentszzee. Greenpeace zet o.a. vraagtekens bij het toekennen van het MSC label voor tonijn- en zwaardvisvangst voor de Amerikaanse kust. Als voorbeeld van onzorgvuldige certificering noemt Richard Page van Greenpeace de certificering van ijskabeljauw in de Rosszee bij Antarctica: van deze soort weet men nog niet eens waar ze zich voortplant?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Biodiesel gigant Neste Oil meest schadelijke bedrijf 2010

Dit is een gastbijdrage van Suzanne Kröger van Greenpeace.

Neste Oil is verkozen tot het bedrijf dat in 2010 op sociaal en milieugebied de grootste wanprestatie heeft geleverd. Het kreeg hiervoor in Davos de Public Eye People’s Award 2011. Neste Oil produceert zogenaamd duurzame biodiesel, maar doet dat op basis van palmolie, waarvoor het regenwoud op grote schaal wordt gekapt. Neste Oil bleef oliegigant BP net voor in de verkiezing die parallel aan het World Economic Forum wordt gehouden. De online verkiezing werd mede georganiseerd door Greenpeace.

Toch zal Neste vanaf mei dit jaar haar ‘groene diesel’ op de Nederlandse markt gaan brengen. Neste Oil bouwt op dit moment een fabriek in Rotterdam met een capaciteit van 800.000 ton biobrandstof. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam reageerde in 2009 nog verheugd dat Neste Oil zich in Rotterdam vestigde en sprak over de “hoogst ontwikkelde technologie van hernieuwbare diesel”. Hoe Aboutaleb het tanken van eetbare oliën, wat tot ontbossing en voedseltekorten leidt als hoogst ontwikkelde technologie kan zien, is mij een raadsel.

Inmiddels is duidelijk dat biodiesel op basis van palmolie een schijnoplossing is voor het klimaatprobleem. Diverse onderzoeken hebben uitgewezen dat er met palmolie-diesel helemaal geen klimaat winst valt te halen. Integendeel, het verergert het probleem: regenwouden worden gekapt om plaats te maken voor palmolie-plantages voor auto’s. De extra vraag naar plantaardige oliën zoals palmolie zal direct of indirect een groot beslag leggen op bossen en landbouwgronden wereldwijd. Door het kappen van bos komt veel CO2 vrij, desastreus voor het klimaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Palmolie plannen Nederlandse industrie schieten tekort

Dit is een gastbijdrage van Suzanne Kröger, campagneleider bossen Greenpeace. Ze is in Jakarta aanwezig op de RSPO meeting voor duurzame palmolie. Zij constateert twee ontwikkelingen. Ten eerste de Maleisische en Indonesische industrie gooien hun gewicht in de schaal om de RSPO standaard omlaag te trekken. Ze willen af van het principe dat je eerst je concessie moet onderzoeken op waardevolle stukken bos voordat je kapt. De hele essentie van de RSPO. Ten tweede de RSPO wil graag de duurzaamheidsstandaard zijn voor de biobrandstoffen richtlijn van de EU voor palmolie. Alleen neemt de RSPO broeikasgasuitstoot helemaal niet mee in de duurzaamheidscriteria.

Update: zie onderaan

Gisteren is in Jakarta de jaarvergadering van de ronde tafel voor duurzame palmolie (RSPO) gestart. Dit omstreden keurmerk blijkt in praktijk niet de grootschalige kap van bossen voor de aanleg van palmolie plantages tegen te gaan. Maar de Nederlandse industrie zet vol in op de RSPO: vorige week presenteerden ze hun ambitieuze plannen om vanaf 2015 alleen nog RSPO palmolie in hun producten te gebruiken aan staatssecretaris Bleker (EL& I). Het woord ambitieus is hierop nauwelijks van toepassing. Het is “too little, too late”.

De aanleg van palmolie plantages alleen al in Indonesië en Maleisië kost 170 voetbalvelden tropisch bos per uur. De Sumatraanse tijger en orang-oetans verliezen hun leefgebied en worden met uitsterven bedreigd. De lokale bevolking wordt ervoor van hun land verdreven. Sinar Mas, het grootste palmolie bedrijf van Indonesië, is wereldwijd berucht om zijn illegale kap en het verwoesten van orang-oetan leefgebied. Het uitsluiten van dit soort bedrijven, die zonder enige scrupules te werk gaan, zou de kern van het plan moeten zijn, in plaats van te langzaam inzetten op een te vrijblijvend certificeringssysteem.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour | Vooral gekotst…

“Ze hebben hier geleden, gehuild, gekotst, gelachen en gefeest…” (Leo Bersee, van 1989 tot 1998 stuurman van de Sirius, het voormalig actieschip van Greenpeace)

Greenpeace neemt afscheid van zijn vroegere vlaggenschip de Sirius. Het schip, waarmee de milieuorganisatie vanaf 1981 actievoerde, werd onlangs in de verkoop gezet. De Sirius werd onder meer ingezet tegen het dumpen van radioactief materiaal in de Atlantische Oceaan en het transport van kernafval in Scandinavië en Frankrijk. In totaal kwam het schip 150 keer in actie. Vandaag wordt de oude loodsboot op de NDSM-werf in Amsterdam gedag gezwaaid. Mocht u vandaag dus in Amsterdam zijn: zwaai even mee, ook al staat het windkracht 8.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dear Zuckerberg: Coal is not your friend

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.

I’ve written before that shaming is not a very effective social marketing strategy, but what if that public shame is aimed at just one person?

With ”The Social Network” about to premiere, here is “The SoCOAL Network”:

The result is a very shareworthy video from Greenpeace. The animation style, the British boy voiceover, and even Mark Zuckerberg’s penis all contribute to a very entertaining watch, and it’s a refreshing change of strategy for an organization best known for its more radical tactics.

My only regret is that they pegged their case solely on climate change. Not to take anything away from the enormity of that issue, but even climate change deniers can be swayed by the more immediate effects of coal plant pollution—such as mercury contamination, acid rain, and triggering potentially fatal respiratory conditions such as asthma attacks in the vulnerable.

Kumi Naidoo, Executive Director of Greenpeace International explained the cause behind the video in the Huffington Post:

In a letter that I sent to Facebook CEO Mark Zuckerberg on September 1st, I questioned his decision to locate, then double the size of, Facebook’s data centre in Prineville, Oregon—a location with an over-reliance on dirty energy.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende