Ik heb zojuist de lijst met stoffen en artikelen gelezen die in Moerdijk in vlammen op zijn gegaan. U weet wel, die lijst waarvan die talking head in Nieuwsuur zei: “Er lag zoveel dat het er niet meer toe doet wat er lag”, waarna die dame van Nieuwsuur niet op het idee kwam om te roepen “WAT ZEI U?” om daarna de opmerking in de instant herhaling te bekijken. En nog eens. Wat bij voetbal kan, moet bij dit soort dingen ook eens worden ingezet. Laat hem zijn uitspraak nog eens horen om dan te vragen hoe die man het in zijn hoofd haalde om dat te zeggen. Inmiddels is de lijst openbaar. Hieronder volgt een overzicht van wat er zoal lag. Er staan veel merknamen tussen, waaronder veel (bio)brandstofadditieven, in grote hoeveelheden, van het met HFA, waarvan ik niet zo snel na kan gaan wat het precies is.
Recent verscheen er opnieuw een studie waarin een duidelijk verband werd gevonden tussen de aanwezigheid van neonicotinoïden (bestrijdingsmiddelen) en de sterfte van bijenkolonies (CCD).
Het tijdelijke verbod binnen de EU voor het gebruik van neonicotinoïden kan dan ook maar beter permanent gemaakt worden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het staat, vermoedelijk mede door de ophef rondom de brand in een chemische fabriek in Moerdijk, niet hoog in de itemlijst van het journaal: het Duitse dioxineschandaal. In Nederland zijn we in elk geval alweer over tot de orde van de dag, nadat de nVWA gisteren een sussend bericht liet verspreiden: we hoeven nergens bang voor te zijn. Het grootste deel van de 136.000 verdachte eieren die naar Nederland zijn gekomen, is geblokkeerd. Een klein deel is in producten verwerkt. Daardoor zijn ze zo verdund, dat er geen risico meer is.
Ik haal de informatie van de site van het Voedingscentrum en link daar ook naar omdat de informatie op de site van de nVWA zó goed verstopt is dat ik ze in elk geval niet gevonden heb. De jongste waarschuwing voor levensmiddelen dateert daar van 8 oktober en betreft een mij onbekend goedje genaamd Miracle Mineral Solution.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik van deze houding van de nVWA niet zoveel begrijp. Nee, het zal best dat je zelfs na het leegeten van een hele pot mayo waarin een fractie van een met dioxine besmet ei is verwerkt niet meteen dood zult gaan of zelfs ziek zult worden of wat jeukende huiduitslag krijgt. Maar dioxine is een gif met een gemene eigenschap: het is vetoplosbaar. Dat betekent dat als je het éénmaal in je lichaam hebt, het daar ook blijft. Als je 34 jaar geleden in de buurt van Seveso bent geweest en nu een patatje met nuttigt, heb je kans dat je een optelsom maakt. Dioxine is in het menselijk lichaam een tikkende tijdbom. Welke druppel de emmer doet overlopen, weet je nooit.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Deze muziekvideo is een aaneenschakeling van 166 gifjes, gemaakt door Reddit-gebruikers, en gemonteerd door Reddit-gebruiker Ilan Benjamin. Heel vet, mooi, en naar ik zo op de nuchtere woensdagmiddag kan beoordelen ook heel geschikt voor momenten dat je eh, geestverruimend bezig bent.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
EU wil twee jaar verbod op gebruik insecticide gelinkt aan bijensterfte
Vijfentwintig jaar gifjes, dat moet gevierd worden. Met een gaaf/gif-filmpje natuurlijk.
“This is a novel finding, and very striking. The implication is that the bees are sensing [pesticides] and actually sealing it off. They are recognising that something is wrong with the pollen and encapsulating it” (Guardian)
Bijen kunnen hoge concentraties pesticide in verzameld stuifmeel waarnemen en kapselen het vervolgens in. Het is een laatste redmiddel, maar tevergeefs. Volgens Jeff Pettis, entomoloog aan het Amerikaanse ministerie voor Landbouw, wordt het inkapselen van honingraatcellen waargenomen bij stervende bijenvolken. De ingekapselde cellen bevatten steevast zwaar verontreinigd stuifmeel. De laatste jaren gaan bijenpopulaties wereldwijd hollend achteruit. Inmiddels is er een verband tussen de bijensterfte en een pesticide van Bayer aangetoond. Het wanhopig inkapselen van het giftige stuifmeel laat zien dat de bijen zich bewust zijn van het gevaar en het doet denken aan de pogingen om de lekkende kernreactor in Japan af te dekken: beide tevergeefs…
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
