Nationaal Historische Soap

De hippe ‘fortysomething’ directeuren van het toekomstige Nationaal Historisch zien er uit als yuppen, praten als yuppen, ontvangen een yuppiewaardig salaris, maar willen liever geen yuppen worden genoemd. Ze willen beoordeeld worden op de inhoud. Goed, de inhoud. Deze yuppie lookalikes lappen alle Haagse instructies aan hun laarsjes. Zoals ze zelf aangeven: ‘de Kamer gaat over het wát, maar wij, de museumprofessionals, gaan over het hóe’. Aan zelfvertrouwen geen gebrek. De toegewezen locatie beviel hen niet, dus die hebben ze veranderd. De historische canon als leidraad gebruiken? Ben je gek, veel te oubollig! Tenslotte moet het museum een 2.0 website krijgen en ‘kunnen ze niet wachten’ tot een groep van 15-, 16-, 17-jarigen hen gaat vertellen wat er allemaal ‘boring’ is aan het museum. Wie haalt deze heren terug naar realiteit 1.0? Of, beter nog, wanneer vervangt Plasterk deze 2 museumprofessionals door 1 museumprofessional?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | “Kosher porn…”


“Being Jewish, for me it’s like kosher porn. It’s something that I have fantasised about since I was a very young child. It was like I performed a sex scene when I beat that guy to death.” (acteur Eli Roth, alias Sgt. Donnie Donowitz in Quentin Tarantino’s oorlogsfilm Inglourious Basterds)

Quentin Tarantino leverde met zijn nieuwste film Inglourious Basterds volgens critici een van zijn beste films af. In de film wordt nazi-Duitsland verslagen door Amerikaans-joodse soldaten, die Hitler en consorten opblazen in een Parijse bioscoop. Tarantino zelf omschreef zijn film als een combinatie van een oorlogssprookje – beginnend met de tekst ‘Once Upon A Time…’ – en een joodse wensdroom. “By turns surprising, nutty, windy, audacious and a bit caught up in its own cleverness, the picture is a completely distinctive piece of American pop art with a strong Euro flavor that’s new for the director”, aldus een recensent in Variety.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oost versus West: Doe Maar Donetsk

donetskmapDe Koude Oorlog is voorbij, het IJzeren Gordijn een vage herinnering en de NATO houdt oefeningen in wat ooit ver vijandelijk gebied was. Toch staat er voor vanavond een ouderwets treffen van Oost en West op de agenda. In de finale van de Uefa Cup staan de voetballende havenarbeiders van Werder Bremen tegenover de mijnwerkers van Shakhtar, de club uit het obscure Donetsk (spreek uit: Danjetsk), diep in de Oekraïne. De Oranjerevolutie maakte van de Oekraïne de grootste vriend van het Westen, maar aan Donetsk ging dat feest goeddeels voorbij.

Donetsk werd in 1869 gesticht door een John Hughes, een ondernemer uit Wales op zoek naar kolen en staal. Naar hem vernoemd heette de stad aanvankelijk Yuzovka. Later werd dat nog een tijd Stalino, naar Stalin. De stad was inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke industrieel knooppunt in de Sovjetunie. Vervallen flats met op iedere binnenplaats verveloze klimrekken en speeltoestellen in de vorm van de ruimteschepen waarmee Sovjethelden de ruimte veroverden herinneren aan die gloriedagen.Tien foto’s uit een stad waar de Sovjetunie nog bestaat.

Zoals dat in een goede Sovjetstad hoort, wordt het straatbeeld bepaald door oorlogsmonumenten en standbeelden van proletarische helden, in het geval van Donetsk de polsstokhoogvlieger Sergei Boebka en operazanger Anatoly Solovianenko, die een ongewoon frivool gouden beeld kreeg. Op het centrale plein van de stad kan er natuurlijk maar één staan: Lenin zelf, met achter hem de vlag van de Communistische Partij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Einde kapitalisme zal veel bloed vergieten”

godsnaam-doe-iets“Es wird Blut fließen, viel Blut” is de grimmige kop boven een interview met historicus Eric Hobsbawm (91) in het Duitse blad Stern, gespot door kwaliteitsblog WK. Hobsbawm voorspelt het spoedige einde van het kapitalisme. “Mensen denken altijd dat hun systeem blijvend zal zijn. Als historicus weet ik dat dat niet waar is. Alles verdwijnt een keer. En het lijkt er op dat dit de eindtijd van het kapitalisme is” stelt Hobsbawm. Beleidsmakers en politici weten zich geen raad met de huidige crisis omdat het niet in hun referentiekader past. Het enige waar ze zich een beetje op kunnen oriënteren is de periode 1929-1933 aldus Hobsbawm. Hij voorziet een verdere degeneratie van het huidige systeem met paniekerige reacties daarop die het proces enkel zullen versnellen. Er zal veel bloed vloeien. China en de Verenigde Staten zullen waarschijnlijk een systeemoorlog uitvechten en het machtscentrum zal verschuiven van het Westen naar Azië.

Kunnen wij het tij nog keren? Terwijl u: ‘het kannonnenvlees van deze wankelende kenniseconomie’ het gewoon te druk heeft met het aflossen van uw hypotheek om na te denken over alternatieven zal er toch iets moeten gebeuren willen we (niet fiscaal aftrekbaar) bloedvergieten voorkomen. Of denkt u dat de oude Hobsbawm maar wat bazelt en gelooft u in het herstel van het oude systeem danwel in een soepele doorstart naar een 2.0 versie? Russia Today: een engelstalig nieuwskanaal uit Rusland kwam onlangs met een zelfingenomen filmpje Oasis of socialism over een Russisch dorpje waar het socialisme nog floreert. De mensen zijn er gelukkig, de zon schijnt er bijna altijd en de koeien produceren volle vette melk. Ondanks dat de dorpsbewoners gemiddeld maar 700 dollar per maand verdienen hebben ze geen zorgen: eten, drinken en wonen is er immers spotgoedkoop. Of de dorpsbewoners ook bananen eten vermeldt het item niet. Moeten we met z’n allen maar weer die kant op: lokaal produceren met een gezonde gemeenschapszin, of is het socialisme inmiddels een gepasseerd station?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Zwijgende Holbewoner

holbewoner1Wat heb je nodig voor een goed boekenprogramma? Wim Brands heeft aan een enkele camera, een aanstekelijk openingsdeuntje, een gezonde dosis oprechte interesse en één boeiende gast genoeg. Een aantal weken geleden was wetenschapsjournalist Rik Smits te gast om zijn boek ‘Dageraad’ door te nemen. De ondertitel van zijn boek luidt: ‘Hoe taal de mens maakte.’ Smits benadrukt met zijn ondertitel het evolutionaire ontstaan van taal. Taal is volgens hem een toevallig bijproduct van ons almaar groeiende brein en het ontstaan van taal maakte ons tot de moderne mens die we nu zijn. Niet andersom. Een intrigerende en aanstekelijke gedachte.
Door het gebruik van taal konden we complexe informatie doorgeven, die we met ‘afkijken alleen’ niet konden doorgeven. Volgens Smits is landbouw onmogelijk, zonder het bestaan van taal. Het abstracte proces, van zaadje tot eetbare plant, is te complex om zonder taal te begrijpen én van generatie op generatie door te geven. Abstraheren, met behulp van woorden, is daarvoor onontbeerlijk. De start van landbouw, mogelijk ‘gemaakt’ door taal, was het moment dat de mens zich ging onderscheiden van de dieren. Voor het eerst in de geschiedenis herschiepen wij onze omgeving, in plaats van dat we er ‘slechts’ onderdeel van waren. Volgens Smits ontstond taal dus zo’n 12.000 jaar geleden, hand in hand met het ontstaan van de landbouw.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zinloos verzet?

verzetnlIn 2001 nuanceerde historicus Chris van der Heijden, de toen heersende opvatting dat Nederland in de jaren ’40-’45 was opgedeeld in een groot ‘goed’ kamp en een klein ‘fout’ kamp. Het overgrote deel van de Nederlanders was niet ‘goed’ of ‘fout’, maar behoorde tot het ‘grijze’ kamp. In het Historisch Nieuwsblad van deze maand gaat Bas Kromhout een stapje verder. De titel van zijn artikel luidt: ‘Hoe zinvol was het verzet in de Tweede Wereldoorlog?’ Een legitieme vraag, die door historici nog niet goed is beantwoord. Kromhout start zijn betoog, met het maken van een onderscheid tussen effectief- en contraproductief verzet. Het meest effectief was de directe hulp aan onderduikers en aanverwante activiteiten: het overvallen van distributiekantoren en het vervalsen van persoonsbewijzen. Immers, iedere geredde onderduiker was er één en de kans op represailles tegen derden was gering. Bij sabotageacties, liquidaties en stakingen viel de kosten-batenanalyse minder gunstig uit.

Sabotageacties & Liquidaties

Sabotageacties veroorzaakten vaak weinig schade, maar hadden ingrijpende gevolgen voor onschuldigen. Zo werden in Enschede herhaaldelijk telefoonlijnen doorgeknipt. Voor de bezetter was dit lastig, maar de schade was snel gerepareerd. De gevolgen voor de meer dan 100 Joden die werden opgepakt ter vergelding van deze acties waren ingrijpend: geen van hen keerde terug vanuit concentratiekamp Mauthausen. Ook liquidaties hadden vaak een gering effect voor de bezetter. Zo voerden op 30 september 1944 communistische verzetsmensen in de buurt van Putten een aanval uit op een Duitse militaire auto. De aanval mislukte half, de inzittenden ontsnapten aan de dood. De Puttense bevolking betaalde wel de hoofdprijs. Van de 661 opgepakte, en naar het concentratiekamp gestuurde mannen, haalden 522 de bevrijding niet.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende