The end of marriage as an institution

Paging Stephanie Coontz, marriage is changing! “Some are divorced and disenchanted with marriage; others are young couples ideologically opposed to marriage, but eager to lighten their tax burdens. Many are lovers not quite ready for old-fashioned matrimony. Whatever their reasons, and they vary widely, French couples are increasingly shunning traditional marriages and opting instead for civil unions, to the point that there are now two civil unions for every three marriages. When France created its system of civil unions in 1999, it was heralded as a revolution in gay rights, a relationship almost like marriage, but not quite. No one, though, anticipated how many couples would make use of the new law. Nor was it predicted that by 2009, the overwhelming majority of civil unions would be between straight couples. It remains unclear whether the idea of a civil union, called a pacte civil de solidarité, or PACS, has responded to a shift in social attitudes or caused one. But it has proved remarkably well suited to France and its particularities about marriage, divorce, religion and taxes — and it can be dissolved with just a registered letter.” It is amazing and it reveals a lot about the straitjacket aspects of cultural scripts that this is even newsworthy.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.