De vulkaan Tungurahua is blijkbaar internationaal niet zo interessant want hoewel die op ontploffen staat, valt er slechts hier en daar een alineaatje in de nederlandse pers te lezen. De op hand staande eruptie kon niet op een slechter moment komen daar de regering van president Alfredo Palacio zijn diepste crisis meemaakt. Sinds het aantreden van Palacio anderhalf geleden, na de val van ex-president Lucio Guitiérrez, is het een komen en gaan van ministers maar twee weken geleden werd wel erg duidelijk hoe instabiel de regering is. Het parlement was na een vermoeiend WK reces eindelijk weer bijelkaar en maakte zich gereed voor een nieuwe politieke theatershow. Maar nog voordat de messen geslepen konden worden waren er binnen vijf dagen tijd vier ministers vervangen. Zowel de minister van het Parlement, Binnenlandse Zaken, Economie en Handel moesten opsodemieteren. Niet de minste posten als je beseft dat de onderhandelingen over het vrij handels akkoord (TLC) met de VS in het slop zitten. Bovendien is het tekenend dat de minister van Binnenlandse Zaken pas vier maanden op zijn plek zat. Dat is ongeveer de tijd die een minster nodig heeft om samen met zijn nieuwe zelf benoemde secretarissen een nieuw beleid op te stellen. In tegenstelling tot Nederland verandert in Ecuador het hoge ambenaren apparaat met elke nieuwe minister hetgeen ervoor zorgt dat continuiteit ver te zoeken is en er nooit wat van de grond komt. De zoveelste minister is nog niet de laan uit gestuurd of de Tungurahua begint vuur te spuwen...
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De australische longvis (Neoceratodus forsteri) gaat eraan. Op 5 juli jl. gaf de lokale overheid van Queensland toestemming voor de bouw van een stuwdam in de Mary River ten noorden van Brisbane: het laatste ongestoorde leefgebied van de australische longvis (ABC). Deze unieke vis plant zich voort in ondiepe delen van de rivier tussen rijk begroeide onderwatervegetatie. Na de bouw van de dam zullen deze plekken verdwijnen en daarmee ook de laatste in het wild levende exemplaren van deze vissoort.
Al ruim 150 miljoen jaar is het ontwerp van de australische longvis ongewijzigd en omdat het de meest tetrapod-achtige onder de levende vissoorten is bevat de australische longvis waardevole informatie over de evolutie. De australische longvis draagt het verhaal van hoe vissen destijds aan land kropen met zich mee. We’ll be left with nothing but bones and tissue samples and few relics in aquaria. Those sure are beautiful, informative bones…but we can learn so much more from the living animal (Pharyngula Scienceblog). Wetenschappers zijn een actie begonnen om australische politici ervan te overtuigen om van de bouw van de stuwdam af te zien. “We will look so bad in the international scientific community if we go ahead with this dam and wipe them out” aldus professor Jean Joss longvis expert aan de Macquarie University in Sydney. U kunt zelf ook emails sturen aan de senatoren in Australië, alhier.
Klimaatverandering dat is erg, maar Amerikanen die denken er iets aan te kunnen doen zijn misschien nog wel erger?! Gisteren publiceerde de New York Times wat Willie Wortel ideeën om de aarde af te koelen: vliegende spiegels in de ruimte, een oceaan vol met witte plastic schotels, futuristische wolkenmachines voor de kust en triljoenen vederlichte lensjes net boven de stratosfeer. Zie ook deze infograph.
How to Cool a Planet (Maybe) – Their proposals were relegated to the fringes of climate science. Few journals would publish them. Few government agencies would pay for feasibility studies. Environmentalists and mainstream scientists said the focus should be on reducing greenhouse gases and preventing global warming in the first place. But now, in a major reversal, some of the world’s most prominent scientists say the proposals deserve a serious look because of growing concerns about global warming.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.