Quote du Jour | Pixelated Prostitutes

Violence against sex workers is a serious problem, both nationally and internationally, and Sarkeesian makes a good case that the games she discusses treat that violence as fun, enjoyable, or even laudable. But Sarkeesian's videos have not garnered much praise from those most directly affected by these tropes. On the contrary, many sex workers have argued that Sarkeesian's videos contribute to the objectification and stigma that she claims she is trying to reduce. Anita Sarkeesian raakte bekend door een serie youtube-commentaren waarin ze seksistische standaardvoorstellingen van vrouwen in videogames analyseerde. Een van die voorstellingen is de prostituee, in videospellen als Grand Theft Auto en Red Dead Redemption is dat een stuk wandelend decor, die de (meestal mannelijke) hoofdpersoon van het spel zonder gevolgen in elkaar kan tremmen, beroven of vermoorden. Dergelijke kritiek deed menige mannelijke gamer de stoom uit de oren komen: hoe durft ze ons geliefde tijdverdrijf seksistisch te noemen?! Sarkeesian kreeg dan ook binnen een mum van tijd een stortvloed aan verwensingen, bedreigingen met verkrachting en erger. Tijdens Gamergate werd het nog een tikkeltje erger: niet alleen kreeg Sarkeesian doodsbedreigingen, ook allerlei persoonlijke informatie (waaronder haar thuisadres) werd grif verspreid. Vrouwtje moet haar bek houden, vinden een hoop van deze beslist niet seksistische gamers.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.