Bouwfondsaffaire wordt inktvlek

De toch al onverkwikkelijke vastgoedfraude rond het Bouwfonds en het Philips Pensioenfonds kreeg vandaag een nieuw hoofdstuk met de onthulling door de Volkskrant dat het Bouwfonds en de ABN-Amro een stiekeme deal sloten en zo de overheid een poot uitdraaiden, met ook nog eens de hulp van accountant Price Waterhouse Coopers (PWC). Bouwfonds-commissaris Hans Wiegel liet zich paaien met een lucratief contract voor de wijnhandel van zijn vrouw. Dit gaat Nederland punten kosten op de index van Transparency International. Grootschalige fraude, een bank die bedrog pleegt, accountants die het niet zien en een politicus die zich laat afkopen - en dat allemaal in één affaire. Goed, die politicus was een eenling, de toch altijd wat dubieuze Hans Wiegel, maar verder zijn het instituties die hier in het beklaagdenbankje staan. Dat ABN-Amro onder Rijkman Groenink niet deugde, was al bekend, maar het Volkskrant artikel wijst ook op een rare rol van ING. Die bank had een hoger bod gedaan op Bouwfonds dan ABN-Amro, maar toen PWC beweerde dat er geen andere bieder was dan ABN-Amro, sloeg ING geen alarm bij de overheden die eigenaar waren van het Bouwfonds en belang hadden bij een goede prijs. Het wijst erop dat de banken elkaar onderling, ook als ze onethisch gedrag bij elkaar waarnemen, de hand boven het hoofd houden. De Bouwfonds-deal legt ook zeer pijnlijk bloot dat de Nederlandse gemeenten niet opgewassen zijn tegen het grote zakenleven. Het doet het ergste vrezen voor de opbrengst van de uitverkoop van energiebedrijven. Bij de veiling van telecomfrequenties tien jaar geleden haalde de nationale overheid bakzeil. Vanwege de hoeveelheid geld zijn er altijd banken bij betrokken. Hun ethiek eens goed onder de strafrechtelijke loep houden is een stuk zinvoller dan de parlementaire enquête naar de kredietcrisis, toen de bankiers naar waarheid konden beweren de wereldeconomie niet te kunnen overzien. Ze zijn beter in dodgy deals.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nuchter de IPCC feiten op een rijtje

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Carlos, dat eerder op Sargasso verscheen.

Perito Moreno Gletsjer (Foto: Wikimedia Commons)

Het volgende hoofdstuk van de geslaagde (criminele) aanval op het IPCC is begonnen. Nadat het internationale klimaatpanel eerst op suggestieve wijze in diskrediet werd gebracht met materiaal uit gestolen emails, er vervolgens in de media gesuggereerd werd dat een kleine onvolkomendheid over Himalaya gletsjers in het vierde IPCC rapport keiharde ‘klimaatfraude‘ betrof zijn we nu beland bij de insinuatie dat de wetenschappers “politiek gemotiveerd hun rapport hebben gemanipuleerd”. Politici als Cramer en Samsom, die afgaan op de informatie uit de media, menen nu te moeten pleiten voor grondig onderzoek naar ‘nog meer fouten‘ en het aftreden van het IPCC hoofd.

Maar is er eigenlijk wel ‘klimaatfraude’ gepleegd? Mocht het IPCC soms niet citeren uit grijze literatuur? En heeft die klimaatwetenschapper nu werkelijk gezegd te hebben gemanipuleerd?

Omdat een groot deel van de zogenaamd professionele media haar werk niet meer doet en het bijvoorbeeld vertikt om zelf de bewuste rapporten te lezen of zomaar heel ouderwets zelf even de betrokkenen op te bellen staan hieronder de feiten nog even op een rijtje. Infotainment voor Misantropen en Masturbatie met Morosofen is er immers al genoeg op het web?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Een gouden bladzijde

“Ik steun het presidentschap van deze hardwerkende, wijze en dappere man”.

Ayatollah Ali Khamenei bekrachtigt de verkiezingsuitslag van de afgelopen verkiezingen, die Mahmoud Ahmadinejad gewonnen zou hebben, ondanks vele beschuldigingen van grootschalige fraude. De bijeenkomst waarop Khamenei deze woorden sprak werd overigens geboycot door ‘verslagen’ presidentskandidaat Mousavi en de oud-presidenten Rafsanjani en Khatami.

Khamenei beschreef de verkiezingen van 12 juni verder als een ‘gouden bladzijde’ in de politieke geschiedenis van Iran, en de uitslag als een “stem voor de strijd tegen arrogantie en het dappere verzet tegen diegenen die internationale overheersing nastreven.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aanwijzingen verkiezingsfraude Iran

Er komen steeds meer aanwijzingen dat in Iran op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd om de huidige president Ahmadinejad in het zadel te houden. Als snel was er de aanwijzing van de bijna perfect lineaire verhouding tussen Ahmadinejad en Mousavi: een onwaarschijnlijke R^2 van 0.9995. Maar er is meer…

Ook de geografische distributie van de stemmen (voor zover bekend) oogt kunstmatig. Ahmadinejad claimt eclatante overwinningen in kiesdistricten waar de aanhang van Mousavi juist uitgesproken groot is?

vote-iran-2005

“It would be like McCain beating Obama in Chicago”. “Alsof Pechtold op Urk van Rouvoet wint”. Mousavi is van oorsprong een Azeri en in de provincie Oost-Azerbejdjan heeft hij traditioneel veel steun. In de hoofdstad Tabriz claimt Ahmadinejad nu echter een overwinning van 57%? De steun voor Ahmadinejad tijdens de verkiezingen in 2005 concentreerde zich in het centrum van het land (zie kaart) maar nu lijkt ze evenredig verdeeld over het gehele land? Expertblogger en vooraanstaand historicus Juan Cole volgt de post-electorale ontwikkelingen in Iran op de voet en kraakte zaterdag al de onlogische uitslag. De vraag voor de komende dagen is of het Iraanse volk met haar protesten er in zal slagen om deze greep naar de macht te verhinderen? Hier in ieder geval al een filmpje van één motoragent die het onderspit delft in een woedende menigte (en opzich netjes wordt weggevoerd en niet gelyncht).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Real Madrid ziet sterretjes?

Spanje is zwaar getroffen door de economische crisis. Het land verkeert in een diepe recessie, bijna 1 op de 5 Spanjaarden is werkloos en de huizenmarkt is compleet ingestort. Voetbalclub Real Madrid lijkt geen last te hebben van deze malaise. Sterker nog, de club smijt met geld alsof het afgelopen jaar alles gewonnen heeft wat er te winnen valt. Het tegendeel is waar. De club greep naast alle prijzen, aartsvijand FC Barcelona won alles en trakteerde de Madrilenen en passant op een historische 2-6 nederlaag. Ondanks al deze sportieve tegenslagen kocht Real Madrid afgelopen weken Kaká voor 65 miljoen en Ronaldo voor 94 miljoen. Historisch hoge aankopen in economisch barre tijden: hoe doen ze dat?

Florentino Pérez

De aankopen van Real Madrid zijn te danken aan één man: Florentino Pérez. Deze selfmade businessman was al eerder president van de club, van 2000 tot 2006. Zijn grootste wapenfeiten? Uiteraard het aantrekken van de beste spelers van dat moment: Figo, Beckham en Zidane, waardoor de club de bijnaam ‘Los Gálacticos’ verkreeg. Minstens zo belangrijk: door zijn politieke connecties wist hij het bestemmingsplan van de gemeente te veranderen, waardoor hij het trainingscomplex van de jeugd voor een half miljard kon verkopen. Aan diezelfde gemeente. In één klap was de schuld weg en was de koninklijke weer koninklijk. In Nederland zou deze handelswijze absoluut niet door de beugel kunnen. En in Spanje? Ook niet natuurlijk, maar daar zijn ze wel wat gewend: zie hier, hier of hier.

80 miljoen Pond

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende