France In The Year 2000

France in the Year 2000 is a series of futuristic pictures by Jean-Marc Côté and other artists issued in France in 1899, 1900, 1901 and 1910. Originally in the form of paper cards enclosed in cigarette/cigar boxes and, later, as postcards, the images depicted the world as it was imagined to be like in the year 2000. There are at least 87 cards known that were authored by various French artists, the first series being produced for the 1900 World Exhibition in Paris. Meer verstrooiing bij The Presurfer

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Riccardof (cc)

Wij zijn allen Griekse Joden

We are all Greek Jews schrijven twintig bekende Europese intellectuelen naar aanleiding van de verkiezingswinst van de neonazistische partij Gouden Dageraad. Ze zijn verontrust door de openlijke verwijzingen van deze partij naar de Duitse fascisten: het hakenkruis, de Hitlergroet, de antisemitische, racistische ideologie, de holocaustontkenning en de verheerlijking van de grote leider. De ondertekenaars van het manifest zijn onder andere de Italiaanse schrijver Dario Fo, de Britse socioloog Anthony Giddens, de Franse ex-minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner, en de Poolse journalist en politicus Adam Michnik. Een Nederlander ontbreekt bij de initiatiefnemers. De groep wijst er op dat extreem-rechts ook in andere Europese landen in opmars is en roept een van de motieven voor de oprichting van de Europese Unie in herinnering: nooit meer oorlog, nooit meer fascisme.  Die Europese droom, een maatschappij gebaseerd op saamhorigheid en vrij van racisme, moet het antwoord zijn op de opleving van extreem-rechts. Daarvoor moeten we dan wel afzien van een Europa als gesloten vesting waar bepaalde mensen niet thuishoren. En we moeten ook afzien van het dogma van de bezuinigingen ten koste van de toekomst van de Europese jeugd. Want de aanhoudende crisis voedt de behoefte aan zondebokken en de angst voor vreemdelingen die de eigen cultuur bedreigen.

Foto: Riccardof (cc)

Barroso tart boze Europese burgers

José Manuel Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, heeft deze week verontwaardigde reacties van meer dan zeshonderd Telegraaflezers over zich afgeroepen toen hij veronderstelde dat we in Nederland ‘geen Griekse stemming‘ zullen krijgen. Hij gelooft niet dat er verband is tussen de aanpak van de Europese schuldencrisis en de aanhang van populistische partijen. Populisme is er altijd al geweest, zegt hij.

Barroso’s  uitspraak is om meerdere redenen onhandig. Met zijn sussende woorden negeert hij de onvrede van Europeanen in en buiten Griekenland die niets moeten hebben van het, in hun ogen, door de EU afgedwongen desastreuze bezuinigingsbeleid. De verkiezingen in Frankrijk en Griekenland laten zien dat de steun voor dat beleid wegvalt. Hij zou er goed aan doen dat te erkennen en aan de Europese burgers te laten weten dat hij de boodschap begrepen heeft. Maar nee: ik maak me niet ongerust, zegt Barroso, en zo geeft hij opnieuw voeding aan de populistische anti-Europese stroming die zich keert tegen de Brusselse technocraten. En tegen alle partijen die de Europese samenwerking verdedigen. Barroso opereert niet alleen onhandig maar in zekere zin ook gevaarlijk. Door de stem van de burgers op deze manier af te doen zet hij het draagvlak voor de EU op het spel. Ook al zou er in de praktijk geen sprake zijn van een serieuze dreiging van het populisme. Daar gaat het ook niet om. Het gaat er om hoe je als politicus reageert op de boodschappen die uit verkiezingsresultaten opklinken.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-11-2022

Open Draad | Nous sommes tous des Grecs

Vandaag kiezen Frankrijk en Griekenland nieuwe politieke leiders, via respectievelijk presidents- en parlementsverkiezingen. Maar het zijn ook een beetje onze verkiezingen. Verbonden door het Stabiliteitspact van de Europese Unie zijn wij immers allen Grieken én Fransen. Pastis of ouzo, wat is het verschil nou eigenlijk? Frankrijk een knoflookland met grandeur, Griekenland een knoflookland met malheur. En zeg nu zelf: u kookt toch ook graag mét knoflook? In Frankrijk zal Nicolas Sarkozy (de Berlusconi-light van Gallië) waarschijnlijk plaatsmaken voor de socialist François Hollande. In Griekenland zullen de kiezers de grootste regeringspartijen Nieuwe Democratie en Pasok afstraffen voor de economische problemen, communisten en fascisten verwachten zetelwinst. Maar komen daarmee de bezuinigingen -nodig voor het Stabiliteitspact dat de waardevastheid van de euro moet garanderen- in gevaar? De Europese Unie is groter dan een Hollande met verkiezingsretoriek en hebben de failliete Grieken überhaupt een keuze? Toch is de kans groot dat financiële markten na vanavond van kleur verschieten als een pastis/ouzo na een scheut koud bronwater. Let maar op: morgen is de eurocrisis weer terug. Hieronder volgen updates van de stembus-uitslagen en kunt u lezen of vanavond het ‘Alle Menschen werden Brüder’ overstemd wordt door ‘Wollt ihr den totalen Grieche’?

20.50 Actuele stand van 21.40 uur Griekse tijd (deze link blijft updaten).
The Guardian houdt live-blog bij van Franse verkiezingen.
20.30 Griekenland: extreem links 18,5%, extreem rechts 8%.
20.00 Franse zender TF 1 meldt: C’est Hollande (52%).
19.35 Griekse conservatieven aan winnende hand, maar (nog?) niet genoeg stemmen om regering te vormen, aldus Sky News.
19.30 Exitpolls blijven tot 20.00 uur verboden, maar “Het wordt nu steeds drukker op het Place de la Bastille, het plein waar links Frankrijk traditioneel zijn overwinningen viert”. Hollande aan kop, aldus de NOS
19.15 Griekse coalitie onderuit van 33,5% naar 17-20%
17.47 François Hollande aan kop met met 52,5 tot 53 procent.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende