Het corruptieschandaal rond Elf Aquitane

Van mijn vakantiereizen naar Frankrijk in de jaren tachtig en negentig herinner ik me onder meer de aanplakbiljetten met het gezicht van Jacques Chirac die voor de zoveelste maal burgemeester van Parijs wilde worden, de platanen langs de straten en dat ze bij de pompstations geen Shell-iconen hadden, maar dat het Elf was dat de klok sloeg. Van de corruptie in de Franse politiek had ik destijds geen weet, noch hoe verstrengeld Elf daarmee was. In het tweede deel van The French-African connection legt Al Jazeera bloot hoe opeenvolgende Franse regeringen een systeem opzetten, waarbij Elf geld in de zakken stopte van tal van Afrikaanse regeringsleiders in ruil voor het recht om olie uit de grond te halen, en hoe deze regeringsleiders op hun beurt weer de kassen van Franse politieke partijen spekten. In 1994 kwam aan het licht dat Elf voor honderden miljoenen wegsluisde in frontbedrijven om de corruptie in gang te houden. De hoofdpersonen kwamen weg met een tik op de vingers: zes maanden hier, een jaar daar. Logisch ook wel, ze hadden het gedaan voor volk en vaderland. Met de zegen van de president der Republiek.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.