Promovendus, blijf bij uw leest

Arts-onderzoeker Annemarie Nijboer gaat binnenkort promoveren op een studie naar zo'n dertienhonderd mensen die gewond raakten na een verkeersongeval. Ze keek naar de traumazorg in Nederland, en volgens haar resultaten hebben steeds meer zwaargewonden nek- en hoofdletsel na een ongeluk. Dat is een zeer zorgelijke ontwikkeling en er moet volgens Nijboer dan ook meer aandacht komen voor preventie. Ze oppert daarom 'voorzichtig' dat de fietshelm verplicht moet worden. Pardon? Dit onderzoek ging toch over de traumazorg? Ik mis het onderdeeltje 'effectiviteit van fietshelmen bij het voorkomen van letsel bij ongelukken' in haar dissertatie een beetje. Want wie zegt dat het dragen van een helm een oplossing voor het probleem is?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Waan van de dag

“Verplichte helm nodig om doelstelling aantal verkeersdoden te halen”

, door

Het lijkt zo logisch, een helm verplichten, en als je een ongeluk krijgt, is het natuurlijk ook handig als je een helm op hebt. Maar uit onderzoek blijkt dat mensen met een helm op vaker een ongeluk hebben. Ze nemen zelf meer risico, en ook automobilisten nemen meer risico rondom fietsers met een helm. Ook neemt het aantal gefietste kilometers af als er een helm gebruikt moet worden. Enerzijds omdat een verplichte helm erg irritant is, je moet dat ding meeslepen, en anderzijds omdat mensen fietsen als gevaarlijker gaan zien, juist omdat er een helm gedragen moet worden. En dat heeft weer allerhande vervelende gevolgen voor de volksgezondheid.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.